Ulica Jagiellońska w Bydgoszczy

---

Położenie

Ulica Jagiellońska, mająca istotne znaczenie dla infrastruktury komunikacyjnej Bydgoszczy, znajduje się w samym sercu miasta. Jej przebieg jest zorientowany w kierunku wschód-zachód, łącząc Rondo Fordońskie z punktami kluczowymi, takimi jak skrzyżowanie z ul. Gdańską.

Długość ulicy wynosi z przybliżeniem 2,2 km. Kluczowym aspektem jest to, że ulica Jagiellońska z powodzeniem łączy kilka istotnych pod względem wizerunku miejskiego miejsc, w tym Stare Miasto i Śródmieście, przechodząc aż do osiedla Skrzetusko.

Historia

Ulica Jagiellońska w Bydgoszczy ma swoje korzenie sięgające średniowiecza, kiedy to stanowiła znaczny trakt komunikacyjny, prowadzący od mostu na Brdzie, który od XIII wieku wyposażony był w stałą konstrukcję. To miejsce miało istotne znaczenie, ponieważ była to przestrzeń, gdzie pobierano opłaty celne oraz organizowano transport w rejonie grodzisk bydgoskich do Wyszogrodu oraz Fordonu. Po oficjalnej lokacji Bydgoszczy w XIV wieku, a także na skutek budowy mostu Miejskiego, trakt ten swój początek miał przy Bramie Gdańskiej, gdzie prowadził na wschód, w kierunku obszarów położonych na północ od Brdy.

Na zamku, który znajduje się w Fordonie, turyści mieli możliwość przeprawy przez Wisłę, co umożliwiało dalsze wędrówki w stronę Ziemi Chełmińskiej oraz północno-wschodnich terenów, prowadzących do Świecia oraz Gdańska. Trasa ta, pokrywająca się z obecnym przebiegiem ulicy, widoczna jest na jednym z najstarszych planów Bydgoszczy, który został wykonany przez szwedzkiego kwatermistrza Erika Dahlbergha w 1657 roku. W XVII i XVIII wieku droga ta łączyła miasto z okolicznymi folwarkami oraz wsiach, w tym z Grodztwem, Bartodziem Wielkim, Zimną Wodą, Bartodziejem Małym oraz Fordonkiem.

W początkowej części, trakt biegł obok przedmieścia Gdańskiego i dochodził do wschodniej granicy miasta, zlokalizowanej w rejonie dzisiejszej ul. Bernardyńskiej. W roku 1867, przedmieście Grodztwo zostało włączone do obszaru miasta, przez co wschodnia granica Bydgoszczy mogła biec poprzez dzisiejszą ulicę Ogińskiego. Kolejne rozszerzenie granic miało miejsce w 1920 roku. Wówczas cała długość ulicy Jagiellońskiej znalazła się w obrębie miasta. W okresie międzywojennym końcowy fragment ulicy prowadził do ul. Piotrowskiego, natomiast odcinek aż do ul. Szerokiej nosił nazwę Promenada.

Rozwój ulicy Jagiellońskiej na znaczącą, reprezentacyjną arterię miejską rozpoczęło zbudowanie budynku administracyjnego dla władz rejencji bydgoskiej, co miało miejsce w latach 1834–1836. W późniejszych latach przedmieście Grodztwo zaczęło kształtować się jako istotne centrum kulturalne oraz administracyjne miasta. Również w 1840 roku ulica została ochrzczona imieniem Wilhelmstraße, na cześć króla pruskiego Fryderyka Wilhelma IV.

W latach 1870–1872 powstała ulica Bernardyńska, która przy pomocy mostu żelaznego łączyła Grodztwo z przedmieściem Kujawskim. W II połowie XIX wieku przy ulicy Jagiellońskiej zbudowano wiele budynków użyteczności publicznej: szpital wojskowy (1850–1852) usytuowany na skrzyżowaniu z ul. 3 Maja oraz Jagiellońską, budynek Banku Królewskiego (1863–1864), Szkołę Obywatelską dla Chłopców (1872), Szkołę Obywatelską dla Dziewcząt (1875–1878), gmach Poczty Głównej (1896–1899) oraz wiele innych obiektów.

W tym okresie na wschodnich granicach miasta przy ulicy Jagiellońskiej powstawały również miejskie jednostki komunalne, takie jak gazownia miejska (1860) oraz rzeźnia miejska (1893). Do chwili obecnej zachowały się zabytkowe budynki tych instytucji, które zostały odrestaurowane po 2000 roku. Koniec XIX oraz początek XX wieku to czas, gdy wzdłuż ulicy tworzyły się pierzeje kamienic, z których kilka charakteryzował swoisty styl wielkomiejski. Przy ulicy zrealizowane zostały dwa projekty autorstwa Józefa Święcickiego oraz jedna dzieło Heinricha Seelinga z Berlina.

Po zakończeniu II wojny światowej wzrastający ruch samochodowy wymusił na mieście potrzebę rozbudowy ulicy. W latach 1969–1973 prowadzono budowę W-Z, mającą na celu poprawę warunków drożności w mieście w kierunku wschód-zachód. Trasa posiadała przejście przez ul. Fordońską, Toruńską, Wałami Jagiellońskimi, Poznańską i Szubińską. W ramach tej inwestycji zmodernizowano również ul. Jagiellońską i Focha, aby stały się one dwujezdniowymi z torowiskiem tramwajowym w centrum. Przy realizacji trasy powstały także m.in. Rondo Jagiellonów z podziemnym przejściem oraz Rondo Fordońskie z Mostem Pomorskim.

W latach 70. XX wieku zlikwidowano także bocznice kolejowe wokół rzeźni i gazowni miejskiej, w wyniku czego powstała ul. Ogińskiego, łącząca ul. Jagiellońską z ul. Sułkowskiego na osiedlu Leśnym.

W 2023 roku stworzono koncepcję przebudowy Ronda Jagiellonów, w ramach której mają zostać zainstalowane windy dla osób niepełnosprawnych (osiem sztuk), ułatwiające dostęp do przejścia podziemnego. Planowana jest również budowa nowego wyjścia z przejścia podziemnego na tymczasowe przystanki po wschodniej stronie ronda, jak i dodatkowe buspasy na ul. Bernardyńskiej oraz 3 Maja.

Nazwy

• 1797 – Weg von Pohl[nische] Vordon,
• 1800 – Der Weg von Vordon,
• 1840–1920 – Wilhelmstraße,
• 1920–1939 – Jagiellońska,
• 1939–1945 – Hermann Göring Straße,
• 1945–1949 – Jagiellońska,
• 1950–1956 – Generalissimusa Stalina,
• od 1956 – Jagiellońska.

Komunikacja

Ruch tramwajowy

Na ulicy Jagiellońskiej tramwaje zaczęły kursować już w 1901 roku, kiedy to otwarto trzecią linię tramwaju elektrycznego, znaną jako linia „C” (kolor niebieski). Jej trasa prowadziła z Wilczaka do Szreterów. W latach 1903–1904 linia została przedłużona do Bartodziejów, co uczyniło ją najdłuższą linią w Bydgoszczy, osiągającą długość 5,4 km, od ul. Słonecznej do Gajowej. Przez długi czas była to linia jednotorowa, z mijankami, która w swoich południowych rejonach krzyżowała się z bocznicą kolejową prowadzącą do Gazowni Miejskiej. W 1948 roku zmieniono oznaczenie tramwajowe na linię „3”, a w okresie 1972–1974, w związku z modernizacją ulicy Jagiellońskiej, dokonano przekształcenia torowiska w dwutorowe.

Obecnie po tej ulicy poruszają się różnorodne tramwaje:

• od ul. Focha do Ronda Jagiellońskiego liniami nr 2, 3, 4, 5, 6, 8, 9, 10 oraz 11,
• od ul. Jagiellońskiej w kierunku ul. Fordońskiej liniami nr 3, 4, 5, 8 oraz 10.

Obciążenie ruchem

Ulica Jagiellońska jest jedną z arterii o największym natężeniu ruchu drogowego w Bydgoszczy. W 2006 roku przeprowadzone pomiary wykazały, że w godzinach szczytu przez ulicę przejeżdża do około 1400 pojazdów na godzinę. W szczególności w godzinach porannych oraz popołudniowych często występują problemy z zatorami drogowymi. Warto również zauważyć, że aktualnie na ulicy kursuje także autobus nr 80, co stanowi dodatkowy element komunikacyjny w tym ruchliwym rejonie.

Zabudowa

Ulica Jagiellońska w Bydgoszczy to jedna z kluczowych i najbardziej reprezentacyjnych tras w tym mieście. Zabudowa na odcinku staromiejskim, który rozciąga się od ul. Gdańskiej po Rondo Jagiellonów, ma swoje źródło w pruskim okresie historii. Można tam podziwiać szereg wspaniałych, a zarazem zabytkowych budynków o charakterze administracyjnym i municypalnym. Wśród nich znajdują się m.in. gmach Urzędu Wojewódzkiego, Poczta Główna, kujawsko-pomorski oddział NBP, a także gotycko-renesansowy kościół Klarysek. Powiew nowoczesności reprezentuje natomiast budynek Galerii Handlowej „Drukarnia”, który został wzniesiony na miejscu najstarszej miejskiej drukarni powstałej na początku XIX wieku.

W dalszej części ulicy, od Ronda Jagiellonów do Ronda Fordońskiego, architektura staje się mniej zwarta, ustępując pola budowlom funkcjonalistycznym, które powstały po 1945 roku. W tej części można zauważyć kilka istotnych historycznych obiektów, w tym m.in. dawną siedzibę administracyjną Gazowni Miejskiej oraz Rzeźnię Miejską. Dodatkowo, hotel „Słoneczny Młyn” oraz kamienice z końca XIX wieku oraz przełomu XIX i XX wieku wzbogacają krajobraz architektoniczny tej okolicy. Wśród nowoczesnych budynków na szczególną uwagę zasługują: biurowiec Banku Pocztowego, jednostka Citibanku, Pałac Młodzieży, a także Centrum Handlowo-Usługowe „Focus Mall” i inne.

W sierpniu 2021 roku na szczytowej elewacji budynku przy ul. Jagiellońskiej 38 powstał mural zatytułowany „Protest”, który nawiązuje do wydarzeń z 19 marca 1981 roku, znanych jako „prowokacja bydgoska”. Twórcami tego projektu są Tomasz Smieszkoł oraz Dawid Celek. W pierwotnej wersji mural miał przedstawiać „pękającą” głowę milicjanta, złamaną milicyjną pałkę oraz wyciągnięte w geście protestu zaciśnięte pięści.

Miejsca i obiekty

Na ul. Jagiellońskiej w Bydgoszczy znajduje się wiele interesujących miejsc oraz obiektów o bogatej historii i różnorodnych stylach architektonicznych. Wśród nich wyróżniają się zarówno zabytkowe budynki, jak i nowoczesne przestrzenie publiczne.

Obiekt	Adres	Lata budowy	Styl architektoniczny	Uwagi	Zdjęcie
Kościół Klarysek Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny	Gdańska 2 – róg Jagiellońskiej	1582–1645	gotyk-renesans	Pierwotnie w tym miejscu znajdował się kościół Św. Ducha, przekształcony na prezbiterium kościoła konwentualnego klarysek (1615–1835). Po kasacji zakonu przez pruskie władze, obiekt był używany jako magazyn, zakład oczyszczania miasta (1863), remiza straży pożarnej (1875), pogotowie ratunkowe, a w zachodniej części jako waga miejska. W 1920 r. świątynia została ponownie przeznaczona na cele sakralne, jako filia fary. Od 1951 r. funkcjonuje jako kościół rektorski, od 1972 r. akademicki, a od 1993 r. zakonnym Kapucynów. Na ul. Jagiellońskiej znajduje się kaplica kapłańska ufundowana w 1646 r. przez burmistrza Wojciecha Łochowskiego.	_
Galeria „Drukarnia”	Jagiellońska 1	2006–2007	funkcjonalizm	Centrum handlowe zbudowane na miejscu pierwszej bydgoskiej drukarni z 1806 r. Galeria obejmuje 50 sklepów, głównie odzieżowych, z biżuterią, wyposażeniem wnętrz oraz usługowych; znajdują się tu także restauracje, kawiarnie i klub fitness. Na najniższym poziomie usytuowane są delikatesy BOMI. W obiekcie dostępny jest parking wielopoziomowy.	_
Kamienica „Savoy”	Jagiellońska 2 – Plac Teatralny 6	1913	modernizm klasycyzujący	W latach 1789–1800 istniał tu narożnikowy dom mieszkalny z spichlerzami oraz stajnią. W 1853 r. powstała nowa kamienica, która przetrwała do 1912 r., kiedy to została zastąpiona przez narożnikowy, sześciokondygnacyjny budynek, zaprojektowany dla producenta mebli Ottona Pfeffekorna przez architekta Heinricha Grossa z Berlina. Ostateczny kształt uzyskał w latach 1922–1923, a w 1940 r. powstały arkady według projektu Jana Kossowskiego na zlecenie władz hitlerowskich. W 1907 r. mieścił się tu Bank Stadthagen oraz winiarnia Luckwald. Od lat 60. XX w. do 2017 r. w budynku funkcjonowała najpierw kawiarnia, a później klub „Savoy”, o którym informował duży neon zewnętrzny. W końcówce 2022 r. budynek został nabyty przez Wyższą Szkołę Nauk o Zdrowiu.	_
Kujawsko-Pomorski Urząd Wojewódzki	Jagiellońska 3	1834–1836	klasycyzm	Budynek zbudowany według projektu radcy budowlanego Carla Adlera, zmodyfikowanego przez Friedricha Obucha oraz Karla Friedricha Schinkla z Berlina. Rozbudowywany w latach 1863–1864, 1898–1900 i w 1965 r. Do 1920 r. mieścił władze rejencji bydgoskiej. W okresie międzywojennym znalazły się tu urzędy skarbowe, policyjne i pocztowe. W czasie okupacji ponownie umieszczono tu władze regencyjne, a po 1945 r. Pomorski Urząd Wojewódzki. W latach 1975–1998 mieścił się tu także Sejmik Samorządowy Województwa Bydgoskiego. Od 1999 r. pełni funkcję siedziby Kujawsko-Pomorskiego Urzędu Wojewódzkiego.	_
Biurowiec Urzędu Wojewódzkiego	Jagiellońska 3 – róg ul. Konarskiego	1966–1969	funkcjonalizm	Czternastokondygnacyjny biurowiec stworzony według projektu Bronisława Jabłonki dla Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy. Mieści wydziały Urzędu Wojewódzkiego: Bydgoskiego (1975–1999) i Kujawsko-Pomorskiego (od 1999 r.). W latach 1990–2001 najwyższe piętra budynku zajmowała redakcja TVP Bydgoszcz.	_
Kamienica Emila Werckmeistra	Jagiellońska 4 – róg Pocztowej	1910–1912	eklektyzm, neomanieryzm, neobarok	Kamienica wzniesiona dla kupca Emila Werkmeistra według projektu architekta Heinricha Seelinga z Berlina. W 1920 r. została nabyta przez miasto i przeznaczona na potrzeby Komunalnej Kasy Oszczędności. W 1938 r. budynek rozbudowano, dodając skrzydło oraz oficyny według projektu Jana Kossowskiego. Dziś w budynku znajduje się siedziba Banku Gdańskiego (Millenium).	_
Poczta Główna	Jagiellońska 6 – róg Pocztowej	1883–1899	neogotyk	Siedziba Cesarskiej Dyrekcji Poczty w Bydgoszczy oraz urzędów pocztowego i telegraficznego. Budynek powstał w dwóch etapach według projektu Kleindfeldta i Neumanna jako Kaiserliche Oberpostdirektion. Aktualnie mieści główny oddział Poczty Polskiej w Bydgoszczy.	_
Oddział NBP	Jagiellońska 8 – róg Lubeckiego	1863–1864	neorenesans	Kompleks wzniesiony dla bydgoskiej filii Banku Królewskiego w Berlinie zgodnie z planami mistrza budowlanego Hermanna Cuno. Od 1875 r. funkcjonował tu oddział Reichsbanku, w latach 1920–1924 filia Polskiej Krajowej Kasy Pożyczkowej, a w latach 1924–1939 oddział Banku Polskiego S.A. W czasie okupacji ponownie ulokowano tu oddział Reichsbanku, a od 1945 r. działa bydgoski oddział Narodowego Banku Polskiego.	_
Zespół Szkół Plastycznych	Konarskiego 2-4 – róg Jagiellońskiej	1875–1878	eklektyzm-neorenesans	Budynek stworzony według projektu architekta Carla Rose dla Szkoły Obywatelskiej dla Dziewcząt (niem. Töchterschule). W 1884 r. szkoła została przeniesiona do nowego budynku przy ul. Konarskiego, a w latach 1884–1911 mieściła się tu Szkoła Obywatelska dla Chłopców (niem. Bürgerschule). Od 1982 r. w budynku znajduje się Państwowy Zespół Szkół Plastycznych im. Leona Wyczółkowskiego.	_
Centrum Edukacji Nauczycieli	Jagiellońska 9	1872	klasycyzm	Budynek zaprojektowany przez budowniczego Müllera dla średniej Szkoły Obywatelskiej dla Chłopców. Szkoła funkcjonowała tu do 1884 r., kiedy przeniesiono ją do nowo wzniesionego budynku Zespołu Szkół Plastycznych, a w obiekcie zagościła Miejska Szkoła Średnia dla Dziewcząt (niem. Städtische mittlere Mädchenschule). W 2010 r. w budynku usytuowane było bydgoskie przedstawicielstwo Urzędu Marszałkowskiego oraz Kujawsko-Pomorskie Centrum Edukacji Nauczycieli.	_
Kamienica	Jagiellońska 10	1862–1866	eklektyzm/secesja	Kamienica z fasadą zdobioną ornamentami secesyjnymi o motywach roślinnych i zwierzęcych; odnowiona w 2013 r.	_
Rektorat Collegium Medicum UMK	Jagiellońska 13	1850–1852	funkcjonalizm	W latach 1852–1920 mieścił się tu pruski szpital garnizonowy, a następnie do 1928 r. polski szpital wojskowy. W latach 1928–1939 w budynku głównym funkcjonowała m.in. cerkiew prawosławna i sala teatralna, a w części zachodniej – szkoła powszechna, utrzymywana przez stowarzyszenie „Rodzina Wojskowa”. W latach 1945–1947 budynek ponownie był wykorzystywany jako szpital garnizonowy, po czym został przekształcony na cele cywilne. Przebudowa obiektu w latach 1947–1948 zatarła jego historyzujące, neoromańskie cechy architektoniczne. W latach 1948–1990 mieściła się tu siedziba KW PZPR. W 1990 r. obiekt został przekazany Akademii Medycznej (obecnie Collegium Medicum UMK).	_
Biurowiec Banku Pocztowego	Jagiellońska 17	1968	funkcjonalizm	Budynek powstał na podstawie projektu Henryka Micuły, w sąsiedztwie rozebranego arsenału i magazynu Pruskiego Urzędu Prowiantowego z 1817 r. W 1990 r. ulokowano w nim siedzibę nowo założonego Banku Pocztowego, którego akcjonariuszami są Poczta Polska (75%) oraz PKO BP (25%).	_
Oddział Citi Handlowy (od 2019 planowana nazwa H+ „City”)	Jagiellońska 21	1991–1992	funkcjonalizm	Obiekt bydgoskiego oddziału Banku Handlowego w Warszawie, obecnie Citibanku. Został zbudowany według projektu Kurta Roesslinga z Siegen przez firmę Steckel & Roggel Baugesselschaft z Gelsenkirchen i oddany do użytku w 1993 r.	_
Pałac Młodzieży	Jagiellońska 27	1970–1974	funkcjonalizm	Budynek zaprojektowany przez architektów Z. Lipskiego, J. Sadowskiego oraz J. Wujka, na zlecenie Społecznego Komitetu Budowy Młodzieżowego Domu Kultury, Techniki i Sportu, powołanego w 1969 r. Na trzech kondygnacjach znajdują się: sala kinowo-teatralna, sala sportowa, kryty basen, sala baletowa, liczne pracownie i sale wystawowe, klubowe oraz kawiarnia. Jest to najważniejsza placówka nauczania i wychowania pozaszkolnego w Bydgoszczy.	_
Park Ludowy	Jagiellońska-Piotrowskiego-Markwarta	1953	_	Park miejski zajmujący obszar 6,4 ha, utworzony na miejscu zlikwidowanego po II wojnie światowej cmentarza ewangelickiego, założonego w 1778 r. Obejmuje amfiteatr, fontannę, korty tenisowe, place zabaw oraz pomnik Wincentego Witosa, który od 1984 r. jest patronem parku. Wśród starodrzewu znajduje się kilka pomników przyrody.	_
Ogród Władysława Jagiełły	Jagiellońska-Urocza	1844	_	Ogród miejski stworzony w okresie pruskim, znacznie rozbudowany i upiększony w okresie międzywojennym. Wykonano wówczas rozarium oraz fontannę, a tereny parkowe przylegały do rzeki Brdy. W latach 1973–1975 obszar parku zmniejszono wskutek budowy Bydgoskiego Domu Technika oraz biurowca, a pozostałą część zagospodarowano w formie skweru z basenem otwartym.	_
Kamienica	Jagiellońska 30	1895–1896	eklektyzm	Kamienica wpisana do rejestru zabytków województwa kujawsko-pomorskiego.	_
Kamienica Roberta Arona	Jagiellońska 36	1893–1894	neorenesans-manieryzm	Budynek mieszkalny zrealizowany dla Roberta Arona, kupca i fabrykanta materiałów budowlanych. Został zaprojektowany przez bydgoskiego budowniczego Józefa Święcickiego. Budynek ma dach mansardowy, a we wnętrzu znajdują się dwa siedmiopokojowe mieszkania. W 2017 r. na zachodniej szczytowej ścianie budynku powstał mural z wizerunkiem Kazimierza Wielkiego i łuczniczki o imieniu Bydgoszcza.	_
Budynki Gazowni Miejskiej	Jagiellońska 42	1905–1906	historyzm	Budynek administracyjny gazowni miejskiej, otwartej w Bydgoszczy 1 października 1860 r. Powstał zgodnie z projektem miejskiego radcy budowlanego Carla Meyera. Budynek został częściowo zniszczony w styczniu 1945 r. Podczas powojennej przebudowy stracił część swojego zewnętrznego wystroju (ozdobne szczyty, sztukaterie i zdobienia). Od 2003 r. znajduje się tu bydgoski Oddział Pomorskiej Spółki Gazownictwa, obejmujący województwo kujawsko-pomorskie i część pomorskiego.	_
Budynki Rzeźni Miejskiej	Jagiellońska 41-47	1890–1911	historyzm	Budynki administracyjne Rzeźni Miejskiej, wzniesione w latach 1890–1893 na podstawie projektów miejskiego radcy budowlanego Carla Meyera. Budynek z wieżą pochodzi z lat 1909–1910. Obok zakładu w latach 1892–1893 powstała targowica miejska (2 ha), do której doprowadzono osobną bocznicę kolejową (obecnie nieistniejącą). W 2006 r. Bydgoskie Zakłady Mięsne przeniosły się na ul. Witebską (Brdyujście), a w miejscu po zburzonych zakładach zbudowano centrum handlowe Focus Mall. Zabytkowe budynki administracyjne zostały zachowane i odrestaurowane.	_
Focus Mall	Jagiellońska 39-47	2007–2008	funkcjonalizm	Największe w mieście centrum handlowo-usługowo-rozrywkowe, otwarte 23 kwietnia 2008 r. Mieści 150 sklepów i punktów usługowych, multipleks Cinema City, delikatesy Alma oraz elektromarket Saturn. Posiada dwupoziomowy parking na około 1200 aut.	_
Dworzec PKS	Jagiellońska 58	1973–1975	funkcjonalizm	Obiekt zajmujący teren 5 ha, składający się z budynku głównego z poczekalnią, kasami i kawiarnią, zespołu zadaszonych peronów oraz punktów handlowych. Przed budynkiem znajduje się parking, a w pobliżu Brdy – zaplecze dla autobusów.	_
Kamienice	Jagiellońska 51-57	1900–1910	wczesny modernizm	Zespół kamienic znajdujących się w pobliżu skrzyżowania z ul. Ogińskiego, wzniesionych w pierwszym dziesięcioleciu XX w.	_
Hotel Campanile	Jagiellońska 59	2013	funkcjonalizm	Hotel z sieci Campanile.	_
Kamienica	Jagiellońska 60	pocz. XX wieku	eklektyzm/secesja	Czterokondygnacyjny budynek z poddaszem, z masywnym szczytem w centralnej części oraz dekoracyjną elewacją z loggiami. Od frontu ma stromy dach pokryty dachówką ceramiczną karpiówką. W latach 2019–2020 przeprowadzono remont elewacji frontowej i szczytowej, balkonów oraz części stolarki okiennej, a także docieplenie stropodachu i ściany od podwórza. Obecnie elewacja utrzymana jest w piaskowobiałej kolorystyce.	_
Kamienica	Jagiellońska 63	1903	eklektyzm/secesja	Kamienica z częściowo tynkowaną fasadą, zdobiona dekoracją secesyjną; w szczycie budynku umieszczono datę budowy oraz kartusz herbowy.	_
Kamienica Franza Errelisa	Jagiellońska 69	1902–1903	styl malowniczy	Kamienica zrealizowana na zlecenie urzędnika kolejowego Franza Errelisa, według projektu bydgoskiego budowniczego Józefa Święcickiego. Jest to ostatnia kamienica autorstwa tego budowniczego, całkowicie odmienna pod względem rozwiązań formalno-stylistycznych od jego dotychczasowych realizacji. Budynek ma cztery kondygnacje, z jednym reprezentacyjnym mieszkaniem na każdym poziomie.	_
Media Markt	Jagiellońska 94	2008	funkcjonalizm	Centrum handlowe utworzone w zmodernizowanej hali produkcyjnej.	_
Słoneczny Młyn	Jagiellońska 96	1862	mur, szachulec	W latach 1862–1945 młyn parowy, należący do Wolfena i Fliessa (1862–1892), Berwalda (1892–1938), Bronisława Kentzera (1938–1939), Schemke i Hermela (1940–1945). W 1948 r. został upaństwowiony w gestii Państwowych Zakładów Zbożowych w Bydgoszczy. W 2003 r. obiekt wyłączono z produkcji i przeznaczono na sprzedaż. Nabyty przez Barbarę Komorowską, w latach 2007–2009 przekształcony na czterogwiazdkowy hotel „Słoneczny Młyn”.	_
Biurowiec „Biprokabel”	Jagiellońska 103	1969	funkcjonalizm	10-piętrowy biurowiec zbudowany dla Biura Studiów i Projektów „Biprokabel”; w połowie 2021 przewidywana przebudowa na cele mieszkaniowe.	_
Kamienica nr 107	Jagiellońska 107	1937	wczesny modernizm	Kamienica na rogu z ul. Pestalozziego, w latach 2017–2018 poddana remontowi kapitalnemu.	_
Biurowiec BFM	Jagiellońska 109	ok. 1970	funkcjonalizm	Biurowiec wzniesiony dla Bydgoskich fabryk Mebli, w 2010 r. przekształcony na cele biurowe i mieszkalne.	_

---

Oceń: Ulica Jagiellońska w Bydgoszczy

---