Plac Zbawiciela w Bydgoszczy

Ulice i place

Plac Zbawiciela to znany i istotny punkt na mapie Bydgoszczy, który pełni funkcję miejskiego placu. Jest to miejsce, które przyciąga zarówno mieszkańców, jak i turystów, oferując różne możliwości spędzania czasu i poznawania lokalnej kultury.

Warto zauważyć, że bliskość placu do innych atrakcji miasta czyni go idealnym punktem wyjścia do dalszego zwiedzania.

Położenie

Plac Zbawiciela jest usytuowany w zachodniej części Śródmieścia Bydgoszczy. Jego dogodna lokalizacja sprawia, że jest on otoczony ulicami Warszawską, Fredry oraz Sobieskiego, co czyni go istotnym punktem w tej części miasta.

Historia

Plac Zbawiciela, zlokalizowany w sercu Bydgoszczy, został zaplanowany w 1853 roku, w czasie przekształcania miasta i tworzenia nowych dzielnic, które łączyły nowo powstały dworzec kolejowy z Starym Miastem. Początkowo był wykorzystywany jako cmentarz dla pobliskiego folwarku Bocianowo, co spowodowało wyłączenie go z planów zabudowy. Zmiany nastąpiły w 1861 roku, gdy plac został przeznaczony pod zabudowę sakralną.

W wyniku rozwoju zachodniego Śródmieścia, który miał miejsce w latach 1870–1900, ujawniała się potrzeba budowy świątyń ewangelickich, aby zaspokoić potrzebę duszpasterską mieszkańców. W latach 1872-1876 zrealizowano pierwszą dużą świątynię, jaka powstała przy ul. Gdańskiej, natomiast w latach 1896–1897 wzniesiono kościół Chrystusa Pana na placu sakralnym.

W 1901 roku teren, na którym usytuowano kościół, został obsadzony roślinnością według koncepcji dyrektora Ogrodów Miejskich, Konrada Neumanna. Skwer o powierzchni 1,6 ha został podzielony na cztery części, które połączono drogami oraz trawnikami. Przy obrzeżach skweru oraz kościoła założono tereny zielone z drogami i trejażami, co stanowiło ozdobne tło dla róż, kwiatów bylinowych oraz pnączy. Na skwerze rosły różnorodne gatunki drzew i krzewów, w tym jarzębina czerwona, wiąz, lipa drobnolistna, klon pospolity, kasztanowiec biały, wierzba biała, głóg jednoszyjkowy, świerk pospolity, świerk biały, sosna limba i wiele innych.

W latach 1896–1898, w północno-zachodniej pierzei placu, wybudowano Szkołę Ludową, która nosi nazwę „Karlschule”. Od północnego wschodu sąsiaduje z rozległym kompleksem koszar wojskowych, który powstał w latach 1874–1877.

Obecną nazwę Plac Zbawiciela nosi od 1947 roku, kiedy to przed kościołem ustawiono figurę Chrystusa, która wcześniej znajdowała się na zlikwidowanym cmentarzu przy ul. Jagiellońskiej. Jest to replika dzieła Bertela Thorvaldsena, które należy do najcenniejszych osiągnięć europejskiego klasycyzmu, umieszczonego w ołtarzu głównym katedry Matki Boskiej w Kopenhadze.

Dziś Plac Zbawiciela otoczony jest zielenią i stanowi przyjemny zieleniec wokół kościoła ewangelicko-augsburskiego pw. Chrystusa Zbawiciela, będąc miejscem, gdzie historia i natura łączą się w harmonijną całość.

Przypisy

  1. obecnie Szkolne Schronisko Młodzieżowe
  2. Taka sama znajduje się w kaplicy Potockich w bazylice na Wawelu
  3. a b Kuczma Rajmund: Zieleń w dawnej Bydgoszczy. Instytut Wydawniczy „Świadectwo”. Bydgoszcz 1995 r.

Oceń: Plac Zbawiciela w Bydgoszczy

★★★★★
Średnia ocena:4.5 Liczba ocen:14