Most Esperanto w Bydgoszczy

---

Lokalizacja

Przeprawa w Bydgoszczy ulokowana jest w bliskiej odległości od ulicy Krakowskiej, co sprawia, że stanowi istotny element łączący osiedla: Skrzetusko oraz Babia Wieś.

W tym rejonie zlokalizowana jest również hala widowiskowo-sportowa „Łuczniczka”, będąca miejscem wielu wydarzeń kulturalnych i sportowych.

W niedalekiej odległości od mostu znajduje się przystanek Tramwaju Wodnego „Łuczniczka”, co umożliwia łatwy dostęp do tej atrakcji.

Historia

W okresie powojennym, aż do lat 60. XX wieku, istniała przeprawa promowa, która była obsługiwana przez Alberta Manikowskiego. Przez większość dnia, od godziny 5.00 do 19.00, Manikowski pobierał opłatę za przewóz wynoszącą 15 groszy. Otworzenie w sąsiedztwie mostu Pomorskiego datuje się na lata 1964 i 1970, kiedy to znacznie ułatwiło komunikację w regionie.

W roku 1977 Bydgoskie Biuro Projektowo-Badawcze Budownictwa Przemysłowego stworzyło projekt nowej kładki dla pieszych, który został zrealizowany przez Bydgoskie Przedsiębiorstwo Budownictwa Przemysłowego dwa lata później. Uroczyste otwarcie kładki miało miejsce 22 lipca 1979 roku, co było wydarzeniem ważnym dla lokalnej społeczności oraz wszystkich korzystających z tej przeprawy.

Kiedy minęło kolejne dziesięciolecie, w latach 1992–1993 przeprowadzono częściowy remont obiektu. Ostatni, większy remont kładki odbył się w latach 2022-2023, co pokazało zaangażowanie miasta w utrzymanie i modernizację infrastruktury komunikacyjnej.

Dane techniczne

Most został skonstruowany w stalowej, podwieszanej technologii, co jest doskonałym przykładem nowoczesnych technik inżynieryjnych. Nośna architektura mostu zasługuje na szczególną uwagę, ponieważ stanowią ją trzyprzęsłowe dźwigary, które są podwieszone na linach do stabilnych pylonów, opartych na solidnych betonowych podporach.

Całkowita długość mostu wynosi 78 metrów, a jego szerokość to 4,25 metra, z czego 3,4 metra przypada na szerokość przejścia. Ta przestrzeń jest zaprojektowana z myślą o pełnej funkcjonalności i komforcie użytkowników.

Pod mostem znajduje się również przestrzeń żeglugowa, o wymiarach 5,4 × 45 metrów, co umożliwia swobodny ruch jednostek pływających. Most został wyposażony w chodnik dla pieszych oraz rowerzystów, którego nawierzchnia jest drewniana, zapewniając jednocześnie odpowiednią nośność wynoszącą 5 ton.

Całość infrastruktury mostu podlega nadzorowi Zarządu Dróg Miejskich i Komunikacji Publicznej w Bydgoszczy, co gwarantuje jego właściwe utrzymanie oraz funkcjonowanie.

Nazwa

3 października 2012 roku Rada Miasta Bydgoszczy przyznała przeprawie nazwę „most Esperanto”, co miało na celu podkreślenie znaczenia, jakie to miasto odgrywa w ruchu esperanckim. Warto zaznaczyć, że struktury związane z esperanto funkcjonują w Bydgoszczy od 1908 roku.

W tej lokalizacji, niedaleko mostu, działa również Międzynarodowe Studium Turystyki i Kultury, w którym jednym z języków wykładowych jest esperanto. Ta nazwa mostu nie jest jedynie oznaczeniem geograficznym; symbolizuje łączenie różnych języków i kultur, wskazując na międzynarodowy charakter tego ruchu.

---

Oceń: Most Esperanto w Bydgoszczy

---