Budynek Zespołu Szkół Gastronomicznych w Bydgoszczy

---

Położenie

Budynek Zespołu Szkół Gastronomicznych ulokowany jest w sercu Bydgoszczy, na zachodniej stronie ulicy Konarskiego. Jest to dogodna lokalizacja, która ułatwia dostęp do różnych atrakcji miejskich.

Od wschodu budynek sąsiaduje z parkiem Kazimierza Wielkiego, co stanowi atrakcyjny element dla odwiedzających oraz uczniów szkoły.

Historia

W latach 1882-1884 w Bydgoszczy powstał budynek, który pierwotnie zbudowano dla Wyższej Szkoły dla Dziewcząt (niem. Höhere Mädchenschule). Projekt stworzył miejski radca budowlany Wilhelm Lincke. Szkoła ta miała charakter dziesięcioletniej placówki średniej, oferującej kształcenie ogólne.

Uczennice mogły uczyć się języka francuskiego, a od 1907 roku do programu nauczania wprowadzono także łacinę. W tym samym 1882 roku uruchomiono trzyletnie seminarium przygotowujące nauczycielki do pracy w szkolnictwie żeńskim. Pomimo wysokiego czesnego, liczba kandydatek na to kształcenie była znaczna i przewyższała możliwości lokalowe budynku.

W okresie 1909-1911 doszło do reorganizacji uczelni, prowadząc do utworzenia liceum miejskiego, czteroletniego seminarium nauczycielskiego oraz dwuletniej szkoły dla wychowawczyń żłobków i przedszkoli (niem. Frauenschule). Głównie uczęszczały do nich dziewczęta pochodzenia niemieckiego, co było znaczącym aspektem tego okresu.

W 1920 roku budynek stał się siedzibą Żeńskiej Szkoły Wydziałowej, która w 1928 roku uzyskała imię Marii Konopnickiej. Była to szkoła pośrednia między powszechną a średnią, odbywająca kształcenie ogólnokształcące oraz elementy nauki zawodu.

Uczennice musiały płacić za edukację, która trwała 6 lat. Na początku istnienia szkoły uczęszczało do niej 194 uczennic, natomiast w 1925 roku liczba ta wzrosła do 719. Większość uczniów pochodziła z Bydgoszczy oraz okolic, z udziałem około 15% dzieci z rodzin robotniczych w 1930 roku. Szczególną wagę kładziono na praktyczne umiejętności, co było możliwe dzięki dobrze wyposażonym pracowniom.

Koniec istnienia tej szkoły przypadł na 1932 rok, z powodu ustawy o ustroju szkolnictwa, która zlikwidowała szkolnictwo wydziałowe. W 1935 roku placówkę połączono ze szkołą męską i przeniesiono do nowej lokalizacji przy ul. Chwytowo 16.

Od 1936 roku opuszczony budynek zajął Prywatne Żeńskie Gimnazjum Krawieckie, a po II wojnie światowej w 1946 roku rozpoczęła działalność Publiczna Szkoła Spożywcza nr 6, z wydziałami piekarskim, cukierniczym oraz rzeźnickim.

W 1952 roku do kompleksu dołączyły zawodowa szkoła odzieżowa oraz szkoła gastronomiczna. W latach 1952-1957 funkcjonowało tam Technikum Gastronomiczne oraz Zasadnicza Szkoła Gastronomiczna z kierunkami: żywienie zbiorowe oraz kucharz. W 1978 roku zmieniono nazwę na Zespół Szkół Gastronomicznych i Odzieżowych w Bydgoszczy, a sześć lat później zreformowano w Zespół Szkół Gastronomicznych. W jego skład weszły: Zasadnicza Szkoła Gastronomiczna, Technikum Gastronomiczne, Technikum Gastronomiczne dla Pracujących, a od 1990 roku dodatkowo Liceum Zawodowe o specjalności kelner bufetowy.

Architektura

Budynek Zespołu Szkół Gastronomicznych w Bydgoszczy to przykład eklektycznego stylu architektonicznego. Charakteryzuje się dwupiętrową konstrukcją z podpiwniczeniem, a całość przykryta jest niskim, czterospadowym dachem.

Warto zwrócić uwagę na bogatą artykulację bryły. Dodatkowe niewielkie skrzydła boczne, centralny ryzalit od frontu oraz wydatne elewacje tylne, nadają budynkowi wyjątkowego charakteru.

Elewacja, która nie została pokryta tynkiem, przyciąga wzrok ceglanymi fryzami, które podkreślają jej unikalność. Kondygnacje oddzielają gzymsy oraz szerokie nyże o geometrycznych wzorach, co wzbogaca wizualny odbiór całej konstrukcji.

Całość architektury wieńczy wydatny okap, oparty na kroksztynach, co dodaje jej stabilności i elegancji. Okna, zamknięte w formie półkolistych łuków, współgrają z drzwiami głównymi oraz bocznymi, które zostały umieszczone w uskokowych portalach.

---

Oceń: Budynek Zespołu Szkół Gastronomicznych w Bydgoszczy

---