W sercu Bydgoszczy, przy ul. Gdańskiej 4, znajduje się zabytkowy budynek Muzeum Okręgowego im. Leona Wyczółkowskiego, który ma bogatą historię. Początkowo, w latach 1600, budynek stanowił część klasztoru klarysek, by w 1836 roku przejść na inne przeznaczenie.
Od 1837 do 1937 roku w tym miejscu funkcjonował Szpital Miejski, który pełnił ważną rolę w lokalnym systemie ochrony zdrowia. W 1946 roku budynek został przekształcony w Muzeum Okręgowe im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy, które do dziś jest kluczowym punktem na kulturalnej mapie miasta.
Położenie
Budynek muzeum usytuowany jest przy ul. Gdańskiej 4, tuż obok kościoła Klarysek. Jest to lokalizacja w malowniczej części Śródmieścia Bydgoszczy.
Historia
Obiekt, który jest przedmiotem tej publikacji, ma głębokie i złożone powiązania historyczne, sięgające czasów XV wieku, kiedy to w tym miejscu znajdował się szpitalny przytułek oraz kościół pw. Świętego Ducha. Początkowo zwłoki budynków przytułku były drewniane, co miało wpływ na lokalizację obiektu, umiejscowionego poza miastem lokacyjnym, by odpowiednio zminimalizować ryzyko rozprzestrzenienia chorób epidemicznych.
Wnętrze budynku na parterze skrywa tablicę z datą 1593, co sugeruje, że przynajmniej jedna z instytucji szpitalnych mogła już w końcu XVI wieku mieć murowaną konstrukcję. W 1618 roku, do nowo wybudowanego klasztoru mającego miejsce przy kościele Świętego Ducha, zamieszkały siostry Klaryski, co przyczyniło się do dalszej rozbudowy tej przestrzeni.
Klasztor klarysek
W XVII wieku klasztor przeszedł istotne zmiany, w tym budowę krużganków łączących go z kościołem. Jednak pod koniec XVIII wieku, kiedy Bydgoszcz znalazła się pod pruską administracją, te krużganki uległy zniszczeniu. W latach 30. i 40. XVIII wieku następowały renowacje części budynków klasztornych, a wizja lokalna z 1760 roku ujawniła znaczną liczbę posiadanych dóbr, w tym gorzelnię, stajnie oraz ogrody.
Szpital Miejski
Władze pruskie w styczniu 1834 roku zadecydowały o kasacie klasztoru klarysek, a od 1837 roku obiekty przeszły na własność miasta. Ostatecznie przekształcono je w pierwszą Lecznicę Miejską, która początkowo dysponowała jedynie 28 łóżkami. W połowie XIX wieku dokonano przebudowy wnętrza w celu dalszej adaptacji na potrzeby szpitalne.
Dzięki wysiłkom lokalnych władz, w latach 1861-1863 doszło do rozdzielenia kościoła od budynku klasztornego poprzez demolowanie łącznika. W szpitalu codziennie przyjmowano pacjentów z niższych warstw społecznych, a w 75% koszty leczenia pochodziły z miejskiej kasy chorych. W 1864 roku szpital zyskał również oświetlenie gazowe, które zastąpiono elektrycznym po 1896 roku.
W 1878 roku budynek został powiększony o dodatkowe skrzydło, usytuowane, wzdłuż ul. Gdańskiej, z charakterystyczną fasadą w stylu neorenesansowym oraz posiadał 70 łóżek przeznaczonych dla pacjentów. W 1897 roku zdecydowano się na zakup pierwszego aparatu rentgenowskiego dla szpitala.
W okresie międzywojennym szpitalem kierowali znani lekarze, tacy jak dr Jan Biziel i dr Edward Soboczyński, który był głównym inicjatorem budowy nowego, większego szpitala w Bydgoszczy, co zostało zrealizowane w latach 1928-1937. W szpitalu znajdowały się różne oddziały, takie jak wewnętrzny, laryngologiczny oraz chirurgiczny, a także ginekologiczno-położniczy, który funkcjonował w budynku przy ul. Gdańskiej 71a. Niestety, liczba łóżek w szpitalu wciąż była niewystarczająca dla rosnącej liczby pacjentów w Bydgoszczy.
W grudniu 1937 roku szpital został przeniesiony do nowego obiektu, znajdującego się na terenie Szpitala Miejskiego na Skrzetusku.
Muzeum Miejskie
Po wyprowadzce szpitala budynek przez kilka lat służył jako Wydział Opieki Społecznej Urzędu Miejskiego w latach 1938-1945. Jednak w 1946 roku obiekt zaczął pełnić nową funkcję, stając się siedzibą Muzeum Okręgowego im. Leona Wyczółkowskiego, które dysponuje cennymi zbiorami. W późnych latach 60. oraz w 70. XX wieku zakres działalności muzeum zmniejszył się, ponieważ wiele jego wystaw przeniesiono do innych lokalizacji, takich jak spichrze nad Brdą oraz obiekty na Wyspie Młyńskiej.
W wyniku złego stanu technicznego budynku, jego funkcje wystawiennicze zostały zawieszone w kwietniu 2009 roku. Od 2016 roku trwają intensywne prace przygotowawcze do remontu oraz rozbudowy obiektu. W planach znajduje się nowa stała wystawa sztuki współczesnej oraz strefa konferencyjno-edukacyjna.
Nowa część budynku ma obejmować również pomieszczenia administracyjne, pracownie konserwatorskie oraz nowoczesną kawiarnię, a powiększona powierzchnia wystawiennicza wyniesie 1410 m². Rekomendowana wartość inwestycji to 22,6 mln zł, w tym 9,8 mln zł z budżetu miasta. Od 2018 roku firma Kontbud prowadzi prace budowlane, które przyniosły odkrycia malowideł ściennych z XVII wieku oraz ciekawe elementy architektoniczne, potwierdzający długoletnią historię tego miejsca.
Finalizacja całego projektu została przewidziana na grudzień 2020 roku, jednak ze względu na sytuację pandemiczną, otwarcie obiektu zostało przesunięte na późniejszy termin.
Architektura
Opis architektury budynku wyróżnia się niezwykłym charakterem i stylowym wykończeniem. Jest to obiekt piętrowy, z dwoma skrzydłami, co nadaje mu imponujący wygląd.
W bryle głównej znajduje się mansarda, co jest stylistycznym akcentem. Elewacja frontowa prezentuje się efektownie dzięki boniowanej strukturze oraz dekoracyjnemu portalowi, który jest otoczony kolumnami.
Na końcach budynku znajdują się skrajne osie, które są nieznacznie zryzalitowane. Zwieńczone są one pięknymi szczytami, które są dodatkowo ozdobione encantującymi pilastrami.
Przypisy
- Zbliża się koniec modernizacji Muzeum Okręgowego w Bydgoszczy. Otwarcie w grudniu.
- Muzeum Okręgowe otwiera siedzibę przy ulicy Gdańskiej. Po ponad 10 latach przerwy.
- Kolejny budynek na Gdańskiej pięknieje. Będzie jak nowy.
- Muzeum przy Gdańskiej będzie miało elewację w innym kolorze, niż zakładał projekt.
- Remontując muzeum w Bydgoszczy, odkryli na ścianie "Ostatnią Wieczerzę".
- Zabytek w centrum odzyska dawny blask. Rozpoczynają się prace.
- Muzeum podupadało. Zacznie się remont. Będzie czerwone.
- Marta Leszczyńska: Zabytkowy budynek w centrum miasta ma stać się wizytówką.
- Jerzy Derenda (red.): Bydgoszcz miasto na Kujawach. T. 2: Bydgoszcz w blasku symboli. Bydgoszcz: Towarzystwo Miłośników Miasta Bydgoszczy, 2008.
- Boguszyński Mieczysław: Od warsztatu balwierskiego do szpitala klinicznego. Towarzystwo Miłośników Miasta Bydgoszczy. Bydgoszcz 2008.
- Krzysztof Bartowski: Najstarszy kościół szpitalny w Bydgoszczy, a klasztor ss. Klarysek – zarys dziejów i problematyki konserwatorskiej. W: Materiały do dziejów kultury i sztuki Bydgoszczy i regionu. Zeszyt 7. Bydgoszcz: 2002.
- Muzeum Okręgowe w Bydgoszczy im. Leona Wyczółkowskiego. [dostęp 09.02.2015 r.]
- Parucka 2008 ↓.
- Bartoszyńska-Potemska 1965 ↓.
- Bręczewska-Kulesza, Derkowska-Kostkowska i Wysocka 2003 ↓.
Pozostałe obiekty w kategorii "Muzea":
Izba Tradycji Bydgoskich Dróg Żelaznych | Muzeum Wodociągów w Bydgoszczy | Muzeum Dyplomacji i Uchodźstwa Polskiego w Bydgoszczy | Muzeum Fotografii w Bydgoszczy | Muzeum Kanału Bydgoskiego | Galeria Sportu Bydgoskiego | Barka Lemara | Exploseum w Bydgoszczy | Muzeum Farmacji w Bydgoszczy | Muzeum Wojsk Lądowych | Galeria Autorska | Muzeum Wolności i Solidarności w Bydgoszczy | Muzeum Oświaty w Bydgoszczy | Muzeum Okręgowe im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy | Muzeum Mydła i Historii Brudu w Bydgoszczy | Izba Pamięci Adama Grzymały-SiedleckiegoOceń: Budynek Muzeum Gdańska 4 w Bydgoszczy