Famor

---

Charakterystyka

Famor S.A. to renomowany dostawca zintegrowanych rozwiązań w obszarze oświetlenia oraz wyposażenia elektrycznego. W ofercie można znaleźć szeroką gamę produktów, w tym oprawy oświetleniowe, które wykorzystują najnowsze technologie LED oraz tradycyjne źródła światła. Oprócz tego firma produkuje osprzęt sygnalizacyjny, rozdzielnice elektryczne, pulpity nawigacyjne i sterownicze, a także projektory i naświetlacze.

Key to the offerings of the company are sectors such as rynek morski, budowlany, przemysł chemiczny i wydobywczy, placówki medyczne, a także transport szynowy i kołowy. Famor S.A. cieszy się zaufaniem licznych klientów, oferując produkty najwyższej jakości.

Warto również zauważyć, że firma dysponuje wieloma prestiżowymi certyfikatami, takimi jak AQAP 2110, NATO, ISO 9001 oraz ISO 13485. Posiadając dział badawczo-rozwojowy, Famor intensywnie rozwija swoje technologie. Dodatkowo, w ofercie znajdują się usługi związane z obróbką mechaniczną metali, spawaniem oraz malowaniem proszkowym.

Wśród kluczowych współpracowników Famoru znajdują się między innymi stocznie w Szczecinie, Gdańsku oraz Gdyni, Zakłady Cegielskiego w Poznaniu, a także KGHM Polska Miedź oraz hurtownie elektrotechniczne w kraju. Produkty Famoru są również eksportowane do krajów takich jak USA, Wielka Brytania, Francja, Niemcy, Holandia, Rosja czy Ukraina.

Nagrody

• Gazela Biznesu 2014.

Historia

Okres PRL

Spółka została utworzona 1 stycznia 1952 roku na mocy decyzji Ministra Przemysłu Drobnego i Rzemiosła, przyjmując nazwę Gdańska Fabryka Maszyn. Już po dwóch miesiącach zakład zmienił swoją nazwę na Bydgoskie Zakłady Sprzętu Okrętowego, a także włączono go do Centralnego Zarządu Przemysłu Okrętowego. Na samym początku produkcja odbywała się w obiektach przy ul. Racławickiej oraz z wykorzystaniem przydzielonych zakładów: Fabryki Motorów i Maszyn przy ul. Nakielskiej 129 oraz Fabryki Maszyn i Odlewni Żeliwa w Brodnicy, gdzie dodatkowo działały Warsztaty Mechaniczne i Odlewnicze w Żninie.

Wkrótce otwarto nową lokalizację przy ul. Gdańskiej 109, która miała pełnić funkcję centralnej narzędziowni oraz bazy remontowej dla pozostałych zakładów podległych Zarządowi Przemysłu Okrętowego. W roku 1954 zakłady zamiejscowe uzyskały niezależność, a fabryka przy ul. Nakielskiej została ostatecznie zamknięta. Pod koniec roku 1954 liczba zatrudnionych wzrosła do 316 osób, w tym 54 kobiety.

Od 1 stycznia 1956 roku Bydgoskie Zakłady Sprzętu Okrętowego znajdowały się pod nadzorem Ministerstwa Przemysłu Maszynowego. W tamtym czasie zakład miał kilka siedzib w Bydgoszczy: ul. Ślusarska (gdzie mieściła się dyrekcja), ul. Racławicka 6 oraz ul. Gdańska 109. Z kolei w 1963 roku doszło do zmiany nazwy na Bydgoskie Zakłady Sprzętu Okrętowego „Famor”.

Początkowo asortyment produkcyjny obejmował m.in. maszynki dentystyczne, patelnie, kleszcze stolarskie oraz inne narzędzia mechaniczne. Od 1954 roku zaczęto także produkcję opraw oświetleniowych, reflektorów, latarni nawigacyjnych oraz projektorów okrętowych. W 1956 nastąpiło przekształcenie zakładu w przedsiębiorstwo przemysłu elektrotechnicznego, co było możliwe dzięki przejęciu technologii z Zakładów Aparatury Precyzyjno-Oświetleniowej w Świebodzinie oraz uruchomieniu produkcji rozdzielnic skrzynkowych pochodzących z Zakładów Okrętowych Urządzeń Elektrycznych w Gdańsku.

W praktyce produkcja w latach 1955-1965 wzrosła o 250%. W 1961 roku, w nowym budynku na ul. Racławickiej 6, zainicjowano produkcję urządzeń nawigacyjnych, sygnalizacyjnych, a także rozdzielnic, oświetleń, reflektorów i telegrafów, które oparte były na unikalnych projektach opracowanych przez własne biuro konstrukcyjne.

W roku 1964 zakończono budowę nowego obiektu produkcyjnego, który poza dyrekcją i przychodnią zakładową obejmował galwanizernię, malarnię, wydział obróbki mechanicznej, a także dział montażu elektrycznego. W 1970 roku zatrudnionych było już 1800 osób, a zakład stał się częścią Zjednoczenia Przemysłu Okrętowego w Gdańsku.

W latach 70. XX wieku, w odpowiedzi na rozwój przemysłu stoczniowego, rozpoczęto rozbudowę zakładów w pobliżu Śródmieścia Bydgoszczy w obszarze ograniczonym przez ulice Kaszubską, Świecką, Racławicką i Bocianowo. Na miejscu wyniszczonej zabudowy wzniesiono nowe hale produkcyjne oraz obiekty pomocnicze takie jak wydział remontowy, narzędziownia oraz laboratoria. Wybudowano także 13-kondygnacyjny wieżowiec oraz wdrożono innowacyjne maszyny i urządzenia.

W latach 70. liczba produkcji wzrosła dwukrotnie, natomiast zaplecze socjalne wzbogaciło się o stołówkę, zakładową rozgłośnię oraz ośrodek wypoczynkowy w Pieczyskach nad Zalewem Koronowskim, gdzie swoją przystań miał klub żeglarski. W 1975 roku rozpoczęto produkcję seryjną opraw szpitalnych oraz układów zdalnego sterowania silnikami okrętowymi, telegrafów i wskaźników. Dwa lata później zakład przekształcił nazwę na Zakłady Urządzeń Okrętowych „Famor”. W tym czasie przedsiębiorstwo miało współprace z klientami w 16 krajach, a produkty takie jak układy zdalnego sterowania silnikiem głównym eksportowano do Kanady, natomiast do krajów RWPG dostarczano specjalistyczne reflektory, telegrafy oraz latarnie nawigacyjne. W 1977 roku produkcja eksportowa przyniosła gospodarce krajowej 13 milionów złotych dewizowych.

W dniu 27 sierpnia 1980 roku w zakładzie nastąpił strajk solidarnościowy w wsparciu dla robotników z Wybrzeża. Powstała tam NSZZ „Solidarność”, której działacze zostali internowani w czasie stanu wojennego.

W 1983 zakończono budowę nowoczesnego biurowca przedsiębiorstwa, a cztery lata później wdrożono linię produkcyjną do projektowania obwodów drukowanych, co miało miejsce w 1987 roku. W 1988 roku przedsiębiorstwo z sukcesem wprowadziło zintegrowany system elektronicznego przetwarzania danych.

Okres III RP

W 1994 roku przedsiębiorstwo przeszło metamorfozę w spółkę akcyjną, której pierwszym prezesem został Tadeusz Borowicz. VII Narodowy Fundusz Inwestycyjny przejął 60% akcji, 25% pozostało w rękach Skarbu Państwa, natomiast 15% przypadło pracownikom. Od lat 90. produkty zakładu były regularnie prezentowane na międzynarodowych targach zarówno w kraju, jak i zagranicą, w takich krajach jak Niemcy, Holandia, czy Rosja, a na ekspozycjach zdobywały liczne nagrody oraz wyróżnienia.

W 2000 roku opracowano innowacyjny system nowoczesnych projektorów okrętowych wykonanych ze stali nierdzewnej oraz rozpoczęto produkcję rozdzielnic okrętowych oraz elementów układów sterujących. Zwiększało się znaczenie produkcji dla branż niezwiązanych z przemysłem stoczniowym, takich jak szpitalnictwo i kolejnictwo.

W 2003 roku wartość sprzedaży wzrosła do 27 milionów złotych. Część pomieszczeń produkcyjnych i biurowych została wynajęta innym podmiotom. Wprowadzenie oszczędności w administracji sprawiło, że liczba zatrudnionych spadła do 250 osób. W tym samym roku VII NFI sprzedał pakiet ponad 50% akcji dwom prywatnym inwestorom spoza branży stoczniowej.

Po 2005 roku firma sprzedała wieżowiec administracyjny firmie deweloperskiej Nordic Development, która w latach 2007-2009 wpisała obiekt w nowy projekt budowlany przekształcając go w nowoczesny budynek mieszkalno-biurowy Nordic Tower. W 2010 roku obiekt zdobył Grand Prix w ramach konkursu „Budowa na medal Pomorza i Kujaw” w kategorii obiektu modernizowanego.

W 2013 roku zdobyto dofinansowanie na projekt eksportowy, który był współfinansowany przez Unię Europejską z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka na lata 2007-2013.

Od 2017 roku w byłej hali fabrycznej Famoru przy ul. Świeckiej 8 [gdzie dawniej produkowano oświetlenie] funkcjonuje restauracja „Stara Fabryka”, która obok galerii obrazów, oferuje centrum wspinaczkowe oraz klub motocyklowy.

---

Oceń: Famor

---