Heinrich Ernst Dietz, żyjący w latach 1840–1901, był niemieckim politykiem, który odegrał znaczącą rolę w historii Bydgoszczy. Jako poseł do sejmiku pruskiego oraz radny, a także radca magistratu, przyczynił się do rozwoju miasta w okresie, gdy Bydgoszcz dynamicznie się zmieniała.
Jednym z jego najbardziej znaczących osiągnięć był fundusz przeznaczony na budowę sierocińca, który obecnie znajduje się pod adresem sierocińca przy ul. Traugutta 5. Obiekt ten stanowi ważny element miejskiego krajobrazu oraz symbol społecznej odpowiedzialności i zaangażowania Dietza w pomoc potrzebującym.
Życiorys
Heinrich Dietz przyszedł na świat 13 marca 1840 roku w Bydgoszczy. Jako syn Augusta Friedricha, mistrza ślusarskiego, oraz Caroline Marii z d. Geschke, wywodził się z rodziny niemieckich kolonistów, którzy osiedli w tym mieście po I rozbiorze Polski. Tradycyjną podstawą ich bytu był mały warsztat ślusarski, a z biegiem lat również sklep z artykułami żelaznymi, zlokalizowany przy Nowym Rynku.
W 1867 roku Heinrich przejął firmę ojca, a sklep transformował w stosunkowo duży skład żelaza sztabowego, blach oraz drobnych przedmiotów metalowych. Wkrótce, bo w 1892 roku, wycofał się z działalności gospodarczej i stał się rentierem. Odsprzedał swój sklep miejscowemu kupcowi Paulowi Eckertowi i zainwestował zysk w powołane do życia Bydgoskie Towarzystwo Żeglugi Holowniczej Spółka Akcyjna (niem. Bromberger Schleppschiffahrt Aktien Gesellschaft) powstałe w jesieni 1894 roku. Jako członek rady nadzorczej przyczynił się do znacznego rozwoju tej instytucji, co uczyniło go osobą bardzo zamożną.
W 1898 roku Heinrich przeprowadził się z domu przy Nowym Rynku do nowo zbudowanej willi przy ul. Gdańskiej 146. Dzięki wysokiemu statusowi majątkowemu miał możliwość angażowania się w działalność polityczną i społeczną w ramach władz miasta. Od 1874 do 1881 roku zasiadał w Radzie Miejskiej w Bydgoszczy. 24 lutego 1881 roku, w wyborach uzupełniających, objął stanowisko niepłatnego radcy magistratu, które piastował aż do śmierci. Podczas pracy w magistracie był także kuratorem Kasy Oszczędności Bydgoszczy, kierował miejskim repozytorium oraz angażował się w prace komisji kwaterunkowej i w zakresie miernictwa.
Od 1879 roku piastował także funkcję posła do Sejmu Prowincji Poznańskiej. W latach 1894-1898 reprezentował okręg wyrzysko-bydgoski w sejmie pruskim w Berlinie jako przedstawiciel Partii Narodowych Liberałów. W 1894 roku był jednym z założycieli bydgoskiej filii Towarzystwa Popierania Niemczyzny na Kresach Wschodnich (Hakaty) oraz członkiem zarządu głównego tej organizacji.
Heinrich Dietz zmarł 11 sierpnia 1901 roku w Bydgoszczy i został pochowany na cmentarzu ewangelickim przy ul. Jagiellońskiej. W swoim testamencie przekazał magistratowi kapitał wysokości 400 tysięcy marek, który miał być przeznaczony na budowę miejskiego sierocińca. Gmach ten oddano do użytku w 1907 roku, a w 1908 roku nadano mu imię Heinricha Dietza (niem. Heinrich-Dietzchen-Waisenhaus).
W hołdzie dla zmarłego zaplanowano również nadanie jednej z ulic w mieście jego imienia. W 1906 roku zamierzano nadać nazwę Heinricha Dietza ulicy łączącej Nowy Rynek z Wełnianym Rynkiem, jednak na wniosek jego żony imię to nadano ulicy, przy której wzniesiono sierociniec. Ta ulica zachowała swoją nazwę w brzmieniu polskim także w okresie międzywojennym, jednak w 1945 roku zmieniono ją na ul. Romualda Traugutta.
Heinrich Dietz był żonaty z Marią z d. Beleites i był ojcem kilkorga dzieci. Jego życie i działalność do dziś stanowią ważny element historii Bydgoszczy.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Piotr Król | Piotr Nowakowski (1944–2009) | Wojciech Zajączkowski | Ewa Bar-Ze’ew | Łukasz Krupa | Stanisław Bukowski (burmistrz) | Roman Giedrojć | Grzegorz Schreiber | Tomasz Truskawa | Jolanta Wiśniewska | Mariusz Kazana | Michał Stasiński | Romuald Kosieniak | Jerzy Józefiak | Julius Gehl | Józef Napoleon Hutten-Czapski | Leszek Miętek | Aleksander Fedorowicz (tłumacz) | Witold Hatka | Maciej ŚwiątkowskiOceń: Heinrich Dietz