Wojciech Zajączkowski

---

Życiorys

Wykształcenie

W 1982 roku Wojciech Zajączkowski ukończył szkołę średnią, zdobijając maturę. Następnie, w 1987 roku, z powodzeniem obronił swoją pracę magisterską na kierunku historii na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Tematem jego pracy była analiza prawosławia rosyjskiego w myśli Mariana Zdziechowskiego do roku 1917, pod opieką promotora Ludomira Bieńkowskiego. Zajączkowski uczestniczył również w seminarium magisterskim prowadzonym przez Jerzego Kłoczowskiego. W 1999 roku uzyskał tytuł doktora nauk humanistycznych, opierając się na pracy badawczej pt. „W poszukiwaniu tożsamości społecznej. Inteligencja baszkirska, buriacka i tatarska wobec kwestii narodowej w Cesarstwie Rosyjskim i ZSRR”, którą napisał pod kierunkiem Joanny Kurczewskiej, w Instytucie Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk.

Praca zawodowa

W 1987 roku Zajączkowski rozpoczął pracę w Wydawnictwie Archidiecezji Warszawskiej i już rok później, w 1988, objął stanowisko redaktora w Ośrodku Dokumentacji i Studiów Społecznych. W tym okresie jego artykuły ukazywały się w renomowanych publikacjach, takich jak „Przegląd Polityczny”, „Przegląd Katolicki”, „Ład” oraz „Więzi”. W tymże 1988 roku spędził kilka miesięcy, prowadząc kwerendę w Centre national de la recherche scientifique w Paryżu. W latach 1989–1991 pełnił rolę redaktora w czasopiśmie „Res Publica”. Następnie, w latach 1991-1994, zajmował się pracą jako główny specjalista w Ośrodku Studiów Międzynarodowych przy Senacie RP.

Od 1991 do 1997 roku był pracownikiem Ośrodka Studiów Wschodnich w Warszawie, a w latach 1993-1998 pełnił funkcję dyrektora Forum Europy Środkowo-Wschodniej w Fundacji im. Stefana Batorego. Jego kariera dyplomatyczna rozpoczęła się w 1998 roku, kiedy to został radcą Ambasady RP w Moskwie. W 2000 roku przeszedł do pracy w Ambasadzie RP w Kijowie, gdzie już w 2002 roku awansował na I radcę. W latach 2000–2004 łączył obowiązki zastępcy ambasadora na Ukrainie oraz chargé d’affaires w Turkmenistanie.

W czasie pomarańczowej rewolucji w Kijowie, w 2004 roku, brał aktywny udział jako ekspert w mediacjach podejmowanych przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego. W Ministerstwie Spraw Zagranicznych Zajączkowski pełnił funkcje zastępcy dyrektora Departamentu Europy (2004–2006) oraz dyrektora Departamentu Polityki Wschodniej (2006–2007). W styczniu 2008 roku objął stanowisko zastępcy dyrektora Departamentu Strategii i Planowania Polityki Zagranicznej MSZ, a od lutego do sierpnia 2008 roku działał jako główny doradca ds. polityki energetycznej w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.

31 sierpnia 2008 roku otrzymał nominację na ambasadora w Rumunii, gdzie pełnił swoje obowiązki do 29 października 2010 roku. Rok 2009 przyniósł mu rumuńskie odznaczenie – Krzyż Komandorski Orderu Wiernej Służby. Kolejna nominacja na ambasadora RP w Rosji miała miejsce 16 listopada 2010 roku. Funkcję tę sprawował do 31 lipca 2014 roku.

Od 2014 do 2018 roku pracował jako dyrektor Departamentu Strategii Polityki Zagranicznej Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Z dniem 6 grudnia 2017 roku został powołany na ambasadora RP w Chinach, a swoje listy uwierzytelniające złożył 23 marca 2018 roku na ręce przewodniczącego Xi Jinpinga. W 2020 roku otrzymał nagrodę Amicus Oeconomiae, przyznawaną przez ministra spraw zagranicznych, za znaczący wkład w rozwój polskiej gospodarki oraz wsparcie polskich przedsiębiorców za granicą. Ostatnie lata jego kariery dyplomatycznej poświęcone były jako ambasador w Pekinie (do 18 sierpnia 2023 roku), a od września 2023 roku objął stanowisko zastępcy dyrektora Departamentu Azji i Pacyfiku MSZ oraz, w styczniu 2024 roku, dyrektora tego departamentu. Ponadto w sierpniu 2024 roku został p.o. dyrektora Departamentu Wschodniego MSZ.

Życie prywatne

Wojciech Zajączkowski jest poliglotą, biegle posługującym się wieloma językami, w tym angielskim, rosyjskim, francuskim, ukraińskim oraz rumuńskim.

W życiu osobistym jest szczęśliwie żonaty z Izabellą Zajączkowską, a ich rodzina składa się z trzech dzieci.

Wybrane publikacje

Wojciech Zajączkowski to autor wielu znakomitych publikacji, które koncentrują się na zagadnieniach społecznych i politycznych związanych z Rosją oraz narodami w Europie Wschodniej. Poniżej przedstawiamy kilka wybranych książek i tłumaczeń jego autorstwa.

Publikacje książkowe:

• Wojciech Zajączkowski (red.), „Federacja czy rozpad Rosji?”, Warszawa: Ośrodek Studiów Wschodnich, 1994, OCLC 749747332,
• Wojciech Zajączkowski, „W poszukiwaniu tożsamości społecznej. Inteligencja baszkirska, buriacka i tatarska wobec kwestii narodowej w Cesarstwie Rosyjskim i ZSRR”, Lublin: Instytut Europy Środkowo-Wschodniej, 2001, ISBN 83-85854-68-1,
• Wojciech Zajączkowski, „Czy Rosja przetrwa do roku 2000”, Warszawa: Oficyna Wydawnicza MOST, 1993, ISBN 83-85611-09-6,
• Wojciech Zajączkowski, „Rosja i narody. Ósmy kontynent. Szkic dziejów Eurazji”, Warszawa: Wydawnictwo MG, 2009, ISBN 978-83-61297-60-4; czeski przekład: „Rusko a národy: Osmý kontinent”, przeł. Petruška Šustrová, Praga: Misgurnus, 2011, ISBN 978-80-904931-0-0,
• Wojciech Zajączkowski, „Zrozumieć innych. Metoda analityczna w polityce zagranicznej”, Warszawa: Krajowa Szkoła Administracji Publicznej, 2011, ISBN 978-83-61713-37-1.

Tłumaczenia:

• Piotr Wandycz, „The Lands of Partitioned Poland 1795–1918”, Seattle: University of Washington Press, 1984; polski przekład: „Pod zaborami. Ziemie Rzeczypospolitej w latach 1795–1918”, przeł. Wojciech Zajączkowski, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1994.

---

Oceń: Wojciech Zajączkowski

---