Kujawsko-Pomorskie Centrum Kultury w Bydgoszczy


Kujawsko-Pomorskie Centrum Kultury w Bydgoszczy to ważna instytucja kulturalna, która została założona w 1956 roku. Działa ona na rzecz rozwoju kultury w regionie kujawsko-pomorskim, pełniąc istotną rolę w organizacji różnorodnych wydarzeń kulturalnych i artystycznych.

Centrum to, jako instytucja samorządowa, zapewnia mieszkańcom dostęp do bogatej oferty kulturalnej, co w znaczący sposób wpływa na życie lokalnej społeczności.

Charakterystyka

Kujawsko-Pomorskie Centrum Kultury (KPCK) stanowi istotny element kulturalnego pejzażu województwa kujawsko-pomorskiego, angażując się w różnorodne działania związane z promowaniem sztuki oraz kultury. Jako instytucja upowszechniająca kulturę, KPCK pełni rolę animatora życia artystycznego, wspierając lokalnych artystów i amatorskie grupy twórcze.

KPCK podejmuje szereg inicjatyw edukacyjnych oraz instrukcyjnych, ścisłe współpracując z innymi placówkami kulturalnymi, stowarzyszeniami i różnorodnymi środowiskami artystycznymi. Realizowane projekty mają charakter regionalny, krajowy oraz międzynarodowy, co pomaga w budowaniu lokalnej tożsamości kulturowej oraz promocji regionu.

W ofercie KPCK znajdują się festiwale, przeglądy, konkursy, a także wystawy i koncerty. Dzięki organizacji konferencji naukowych czy warsztatów, instytucja przyczynia się do wzbogacenia oferty edukacyjnej regionu. Ponadto, czynna jest także działalność wydawnicza, która obejmuje publikacje takie jak „Materiały do dziejów kultury i sztuki Bydgoszczy i regionu” oraz „Kwartalnik Artystyczny – Kujawy i Pomorze”.

Jednym z wyróżników KPCK jest Infolinia Kulturalna, która pełni funkcję informacyjną, dostarczając mieszkańcom i turystom najnowszych informacji na temat wydarzeń kulturalnych w regionie. Dodatkowo, w ramach centrum działa Galeria Sztuki Ludowej i Nieprofesjonalnej, która promuje lokalne talenty artystyczne.

W ciągu roku, KPCK organizuje liczne przeglądy oraz festiwale kulturalne w Bydgoszczy i jej okolicach. Wśród najbardziej znanych wydarzeń warto wymienić Bydgoszcz Buskers Festiwal, który gromadzi artystów ulicznych z różnych zakątków świata, a także Bydgoski Blues & Folk Festiwal oraz Ogólnopolskie Konfrontacje Zespołów Tanecznych.

Warto również zaznaczyć, że Uniwersytet Trzeciego Wieku, powołany 26 marca 1996 roku pod auspicjami Wojewódzkiego Ośrodka Kultury, Wyższej Szkoły Pedagogicznej oraz Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Seniora, wprowadził nowe możliwości dla seniorów do aktywnego uczestnictwa w życiu kulturalnym. Tego typu inicjatywy, na czele z prof. dr hab. Romanem Ossowskim jako przewodniczącym Rady Naukowo-Programowej, są dowodem na to, jak ważna jest integracja różnych grup wiekowych w ramach wydarzeń kulturalnych.

Historia

Historia Kujawsko-Pomorskiego Centrum Kultury w Bydgoszczy sięga stycznia 1955 roku, kiedy to placówka rozpoczęła swoją działalność jako Wojewódzki Dom Kultury Związków Zawodowych, mieszczący się w budynku przy ul. Toruńskiej 30 w Bydgoszczy. Już w grudniu 1956 roku, na podstawie funkcjonujące wcześniej placówki, utworzono Wojewódzki Dom Kultury, którego focus skupiał się na zagadnieniach instrukcyjno-metodycznych. Do momentu powstania w 1974 roku Pałacu Młodzieży, WDK był kluczową instytucją wychowania pozaszkolnego w mieście, angażując się również w działalność społeczno-kulturalną, zwłaszcza dla mieszkańców osiedla Szwederowo.

Od 1963 roku, WDK pełnił rolę instytucji nadrzędnej nad placówkami kulturalno-oświatowymi w regionie, co przejawiało się w inspirowaniu działań kulturalnych, a także w organizowaniu szkoleń dla pracowników oraz działaczy kultury. W tym okresie oferta programowa WDK obejmowała różnorodne przedsięwzięcia, takie jak Zjazd Pisarzy Ziem Zachodnich i Północnych i Festiwal „Sztuka Faktu”. Do 1975 roku, instytucja skupiała 9 różnych kół zainteresowań, w tym teatralnych, muzycznych i plastycznych.

W lipcu 1982 roku instytucja zmieniła nazwę na Wojewódzki Ośrodek Kultury, zachowując swoją dotychczasową misję. Kolejna zauważalna zmiana miała miejsce w 1990 roku, w związku z nowelizacją Ustawy o Samorządzie Terytorialnym. Zlikwidowano wówczas sferę nadzoru, co spowodowało układ partnerski z mniejszymi placówkami w regionie.

W 2001 roku nowe miejsce ośrodek uzyskał przy Pl. Kościeleckich 6. W maju 2009 roku instytucja przyjęła nazwę Wojewódzki Ośrodek Kultury i Sztuki „Stara Ochronka”, nawiązując do historycznego znaczenia budynku, który do lat 50. XX wieku pełnił funkcję schroniska dla niemowląt. Następnie, w czerwcu 2014 roku, decyzją Sejmiku Województwa Kujawsko-Pomorskiego uzyskał obecną nazwę – Kujawsko-Pomorskie Centrum Kultury w Bydgoszczy.

Historia siedziby ośrodka przy Pl. Kościeleckich 6 w Bydgoszczy

Budynek, w którym obecnie mieści się CKP, został zbudowany w latach 1908-1909 z inicjatywy Ojczyźnianego Związku Kobiet jako Zakład Leczniczy dla Niemowląt. W obliczu wysokiej śmiertelności wśród niemowląt, spowodowanej chorobami zakaźnymi, szczególnie zapaleniem płuc, cesarzowa niemiecka Augusta Wiktoria apelowała o tworzenie specjalnych ośrodków dla niemowląt (niem. Säulingsheime). Fundacja w Bydgoszczy zrealizowała ten cel budując szpital połączony z kuchnią ludową dla ubogich. Działka budowlana została przekazana przez magistrat, a projekt opracował miejski radca budowlany Carl Meyer. Środki finansowe na budowę przekazał zamożny bydgoski rentier, Julius Berger, który życzył sobie, by zakład nosił imię cesarzowej.

Pomieszczenia z pierwszego piętra zostały przeznaczone na ośrodek dla niemowląt, natomiast parter udostępniono dla kuchni, gdzie serwowano posiłki dla 100 osób. Uroczyste otwarcie miało miejsce 2 kwietnia 1909 roku, a od 1 lipca tego samego roku szpital rozpoczął działalność, oferując opiekę medyczną dla biednych dzieci z Bydgoszczy i okoliczny regionów, takich jak Prusy Zachodnie czy Śląsk.

Po zakończeniu I wojny światowej, dotychczasowy ośrodek dla niemowląt przestał istnieć, niezbędną opiekę przejął oddział dziecięcy w szpitalu św. Floriana. Funkcjonowanie budynku na zasadach szpitalnych miało miejsce również po II wojnie światowej, jednak z biegiem lat, w latach 1951-2000, obiekt zamieniono na Specjalistyczną Poradnię Dziecięcą. W 2000 roku budynek zmienił funkcję, stając się siedzibą Kujawsko-Pomorskiego Centrum Kultury w Bydgoszczy. Dodatkowo, w 2014 roku, po zaplanowanym remoncie, dobudowano nowe skrzydło, które obejmuje salę widowiskową.

Galeria Sztuki Ludowej i Nieprofesjonalnej

Galeria Sztuki Ludowej i Nieprofesjonalnej, będąca częścią KPCK, została założona w 1991 roku. Początkowo zlokalizowana na bydgoskim Starym Rynku, w 2015 roku przeniesiono ją do siedziby głównej KPCK. W galerii można znaleźć wyjątkowe dzieła artystów ludowych i nieprofesjonalnych, obejmujące różnorodne techniki, takie jak rzeźba, malarstwo, haft, czy garncarstwo. Głównym celem Galerii jest także opieka nad sztuką amatorską oraz popularyzacja folkloru, co realizowane jest poprzez organizację wystaw, warsztatów, oraz imprez z udziałem twórców ludowych. Galeria współpracuje z wieloma instytucjami oraz stowarzyszeniami zajmującymi się działaniami artystycznymi i organizuje dwa ogólnopolskie wydarzenia: Ogólnopolski Konkurs Malarski im. Teofila Ociepki oraz Ogólnopolski Przegląd Amatorskiej Tkaniny Unikatowej.

Przypisy

  1. Galeria Sztuki Ludowej i Nieprofesjonalnej [online], KPCK [dostęp 13.07.2020 r.]
  2. Kujawsko-Pomorskie Centrum Kultury w Bydgoszczy. Urząd Miasta Bydgoszcz. [dostęp 25.05.2016 r.]
  3. Boguszyński Mieczysław: Od warsztatu balwierskiego do szpitala klinicznego. Towarzystwo Miłośników Miasta Bydgoszczy. Bydgoszcz 2008.
  4. Sucharska Anna: Kultura w Bydgoszczy w latach 1945-1980. [w.] Bydgoszcz wczoraj i dziś 1945-1980. Praca zbiorowa pod red. Stanisława Michalskiego. Bydgoskie Towarzystwo Naukowe. Państwowe Wydawnictwo Naukowe Warszawa-Poznań 1988.

Oceń: Kujawsko-Pomorskie Centrum Kultury w Bydgoszczy

Średnia ocena:4.59 Liczba ocen:12