Gmach główny Akademii Muzycznej w Bydgoszczy

---

Położenie

Budynek Akademii Muzycznej znajduje się w Śródmieściu Bydgoszczy, w obrębie tzw. dzielnicy muzycznej. Położony jest na rogu ulic: Juliusza Słowackiego oraz 20 stycznia 1920 r. W bliskim sąsiedztwie tego obiektu można znaleźć Filharmonię Pomorską, Zespół Szkół Muzycznych oraz park im. Jana Kochanowskiego.

Historia

„W latach 1904–1906 zbudowano obiekt, który pierwotnie służył jako siedziba bydgoskiego urzędu powiatowego. W czasach zaboru pruskiego Bydgoszcz pełniła funkcję stolicy obwodu regencyjnego, a również powiatu grodzkiego miejskiego od 1875 roku. Warto zaznaczyć, że obok istniał jeszcze powiat bydgoski ziemski. Po przeprowadzonej w 1872 roku reformie administracyjnej, powiat stał się najważniejszą jednostką administracyjną, łączącą administrację rządową z samorządową. Na czoło tej struktury stał starosta, mianowany przez króla, który był odpowiedzialny za lokalne sprawy, a jego działania kontrolował sejmik powiatowy oraz wydział powiatowy.

Na początku działalności starostwa nowo powołane instytucje nie miały jeszcze własnych lokali. Dwaj pierwsi starostowie prowadzący działalność w Bydgoszczy, musieli korzystać z prywatnych mieszkań. Wraz z rosnącymi liczba urzędników oraz potrzebami lokalowymi, postanowiono zbudować nowy gmach, w którym umieszczono wszystkie urzędy. Rząd pruski dokonał decyzji o budowie.

Projekt budynku urzędu powiatowego, który wygrał konkurs, był autorstwa radcy budowlanego E. von Saltzwedela z Poczdamu. Po akceptacji przez miejskiego radcę budowlanego Carla Meyera, w dniu 24 maja 1904 roku, uzyskano pozwolenie na budowę i rozpoczęto prace. Stworzono ją dzięki firmie budowlanej M. Czarnikow et Co z Berlina. Budynek powstał na pustej działce przy ulicy Juliusza Słowackiego.

W tym samym roku rozpoczęto również budowę stajni oraz wozowni z mieszkaniem dla woźnicy. Odbiór surowego stanu budynku miał miejsce 7 stycznia 1905 roku, a zakończenie prac miało miejsce w marcu 1906 roku. Do 30 października 1906 roku zakończono również budowę tarasu oraz ogrodzenia. Całkowity koszt budowy, obejmujący wyposażenie, wyniósł 187 tysięcy marek.

Obiekt początkowo miał charakter urzędowy oraz mieszkalny. Na parterze ulokowane były pomieszczenia biurowe, kasa starostwa i sala posiedzeń Komisji Powiatowej. Na piętro prowadziła reprezentacyjna klatka schodowa, gdzie znajdowały się biura starosty i kolejkowego wąskotorowego oraz sala sejmiku powiatowego. Również w wysokiej suterenie (o wysokości 3 m) mieściły się biura. Północną część budynku zajmowało ośmiopokojowe mieszkanie starosty, a częściowe poddasze było wykorzystane przez starostę na cztery dodatkowe pokoje dla służby.

Najbardziej okazałym miejscem w obiekcie była sala posiedzeń na piętrze, która miała wysokość 5 m. Ściany były zdobione malowidłami, złoceniami i boazerią, a sufit wyróżniał się sztukaterią. W niektórych pomieszczeniach biurowych i mieszkalnych także zastosowano stiuki. W budynku zainstalowano systemy wodociągowe i kanalizacyjne, grzewcze, elektryczne oraz gazowe. Dodatkowo pomieszczenia biurowe miały ze sobą połączenie telefoniczne.

W okresie międzywojennym budynek był siedzibą Starostwa Powiatowego, natomiast w latach 1945–1975 obiekt przeszedł pod zarząd Powiatowej Rady Narodowej, co wiązało się z mieli dużymi zmianami, jak m.in. przekształcenie dachu mansardowego w wielospadowy, rozbudowę tarasu z przodu i zmiany w elewacji wschodniej i południowej.

W 1975 roku, na skutek reformy administracyjnej, powiaty zostały zlikwidowane. W związku z tym gmach stracił swoje pierwotne przeznaczenie, zaczął być wykorzystywany w celach edukacyjnych i został przekazany ówczesnej filii Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Łodzi, z której powstała Akademia Muzyczna im. Feliksa Nowowiejskiego, aktualny gospodarz obiektu. W latach 1977–1979 przeprowadzono gruntowny remont, mający na celu zachowanie historycznych elementów konstrukcyjnych oraz przystosowanie wnętrz do potrzeb instytucji muzycznej. W tym czasie w pomieszczeniach zastosowano ścianki dźwiękochłonne oraz wyciszone drzwi. Projektantami modernizacji byli: inż. R. Helak, art. plastyk. arch. H. Sobczyk oraz inż. arch. J. Szczygielski. W 1981 roku, w związku z przemianowaniem Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Bydgoszczy na Akademię Muzyczną im. Feliksa Nowowiejskiego, na froncie uczelni umieszczono łacińską sentencję „Musica spiritus movens” oraz orła stanisławowskiego z koroną.

Architektura

Budynek Akademii Muzycznej w Bydgoszczy został zaprojektowany w eklektycznym stylu, w którym dominują formy neobarokowe. Struktura ta ma nieregularny wielobok, w którym wyróżniają się boczne ryzality oraz przybudówka usytuowana na elewacji zachodniej.

W obrębie budynku znajdują się suteryny, dwie kondygnacje oraz piętrowa przybudówka. Rozczłonkowana sylwetka budowli zwieńczona jest wielopołaciowymi dachami z lukarnami, co dodaje jej wyjątkowego charakteru.

W zakresie elewacji zauważalna jest ozdobność lizen oraz różnorodność kształtów okien: od prostokątnych, przez zamknięte łukiem odcinkowym, aż po koszowe. Elewacja frontowa w przyziemiu i parterze charakteryzuje się boniowaniem oraz bogato zdobionym portalem, podtrzymywanym przez kolumny w stylu doryckim.

---

Oceń: Gmach główny Akademii Muzycznej w Bydgoszczy

---