Włodzimierz Szymański


Włodzimierz Szymański, urodzony w 1936 roku w Bydgoszczy, był wybitnym muzykiem jazzowym oraz kompozytorem, który znacząco wpłynął na polską scenę muzyczną. Jego talent multiinstrumentalisty przejawiał się w grze na różnych instrumentach, w tym na saksofonie, klarnetach oraz instrumentach klawiszowych.

Nie tylko doskonale posługiwał się instrumentami, ale również był utalentowanym wokalistą, co czyniło go artystą wszechstronnym i niepowtarzalnym. Niestety, Włodzimierz Szymański zmarł 20 września 2015 roku, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w świecie muzyki.

Życiorys

Włodzimierz Szymański przyszedł na świat w 1936 roku w Bydgoszczy. Swoje muzyczne umiejętności rozwijał w szkole muzycznej w Toruniu oraz w Wyższej Szkole Muzycznej w Sopocie. Jako młody facet, w wieku 17 lat, nagrywał w Pomorskiej Rozgłośni Polskiego Radia z Grzegorzem Kardasiem i Tadeuszem Kurczewskim. Występował również jako instrumentalista w zespole wokalnym Edmunda Lubiatowskiego, a także podróżował po regionie z estradowym zespołem Służba Polsce.

Kolejnym krokiem w jego karierze było dołączenie do Orkiestry Reprezentacyjnej Wojska Polskiego w Warszawie, w której grał w latach 1956-1958. Zespół ten zdobył I miejsce na ogólnopolskim Przeglądzie Zespołów Rozrywkowo-Jazzowych w 1958 roku. Po tym sukcesie, wracając do Bydgoszczy, utworzył zespół „Zodiak Jazz Band” przy nowo powstałym nocnym klubie „Zodiak”. W końcu lat 50. Szymański występował także w sopockim „Grand Hotelu”.

Podczas gry na Wybrzeżu stworzył wiele przyjaźni oraz współpracował z takimi artystami jak Zbigniew Cybulski, Bogumił Kobiela oraz Zdzisław Maklakiewicz. Na początku lat 60. dołączył do Orkiestry Radia i Telewizji, gdzie miał przyjemność towarzyszyć uznawanym wokalistom, w tym Hannie Rek, Danucie Rinn, Renie Rolskiej, a także Violetty Villas oraz Jana Danka. W tym czasie odbył tournée po Jugosławii, Węgrzech i Rumunii oraz wyjeżdżał jako jeden z pierwszych pomorskich jazzmanów do Skandynawii, w tym do Szwecji, Danii, Norwegii i Finlandii, gdzie towarzyszyli mu takie osoby jak Czesław Łukowiec, Andrzej Zieliński, Janusz Rafalski oraz jego żona Aleksandra, z którą stworzył oryginalny duet wokalno-saksofonowy. Szymański miał także okazję spotkać się z Louisem Armstrongiem i współwystępować z nim na scenie, a także akompaniować Ursuli Andress.

Po powrocie z zagranicznych wojaży, zaangażował się w działalność różnych grup muzycznych w Polsce. Brał udział w trasach estradowych z programami Jacka Fedorowicza („60 minut na godzinę”), Leszka Niedzielskiego, Marcina Wolskiego oraz Józefa Prutkowskiego. Wspierał popularnych parodystów, takich jak Andrzej Bychowski i Bolesław Gromnicki, grając na klarnecie i saksofonie. W latach 80. związał się z zespołem Macieja Dyakowskiego, regularnie koncertując w Europie Zachodniej. Osiągnął liczne sukcesy podczas „Old Jazz Festival” w Bredzie (Holandia), a następnie mieszkał przez dłuższy czas w Niemczech, gdzie prowadził orkiestrę Mercedesa w Stuttgarcie oraz udzielał lekcji muzyki.

Na zakończenie lat 90. XX wieku, artysta powrócił do Bydgoszczy i zamieszkał na osiedlu Miedzyń.

Przypisy

  1. Magda Jasińska: Zmarł Włodzimierz Szymański. radiopik.pl, 20.09.2015 r. [dostęp 21.09.2015 r.]

Oceń: Włodzimierz Szymański

Średnia ocena:4.6 Liczba ocen:22