Ola Obarska

---

Życiorys

Ola Obarska urodziła się w 1910 roku. Wychowała się w Bydgoszczy, gdzie mieszkała w kamienicy przy pl. Piastowskim. Ukończyła Miejskie Konserwatorium Muzyczne, gdzie uczyła się zarówno śpiewu, jak i gry na fortepianie. Swoje umiejętności wokalne szlifowała pod okiem profesor Targońskiej. Kontynuowała edukację w Cours Du Fanloup, znajdującym się w Boulogne sur Seine w Francji.

W 1928 roku związała się z Teatrem Miejskim w Bydgoszczy, swoją działalność artystyczną rozpoczęła w operetkach. Debiutowała w spektaklu „Polska krew” O. Nedbala i kontynuowała swoje występy w takich dziełach jak „Baron cygański” J. Straussa oraz „Carewicz” F. Lehara. Jej występy przyciągnęły uwagę krytyków kulturalnych, którzy wysoko oceniali jej talent w bydgoskiej prasie, takiej jak „Gazeta Bydgoska” oraz „Dziennik Bydgoski”.

W 1932 roku przeniosła się do Warszawy, gdzie występowała w Teatrze Polskim oraz Teatrze Letnim, a także na scenach Operetki Warszawskiej i teatru rewiowego. W latach 30. pojawiła się w kilku drugoplanowych rolach w filmach polsko-niemieckich. Pod koniec tej dekady wyjechała za granicę, gdzie występowała m.in. w Wiedniu oraz prowadziła konferansjerkę w berlińskim Teatrze Scala, znaną z używania pięciu języków. Po powrocie do Polski ponownie wystąpiła na scenie Teatru Wielkiego w Warszawie. Tuż przed wybuchem II wojny światowej zaczęła grać w operetce „Panna Wodna” w teatrze 8.15 w Warszawie.

W trakcie niemieckiej okupacji występowała w warszawskich kawiarniach artystycznych. We wrześniu 1944 roku ochotniczo wstąpiła do I Armii Wojska Polskiego, gdzie pełniła rolę reżysera oraz aktora teatru przyfrontowego, przechodząc szlak bojowy aż do Berlina. W styczniu 1945 roku przebywała z Teatrem Żołnierskim 1 Armii Wojska Polskiego w Bydgoszczy, będąc świadkiem pożaru budynku Teatru Miejskiego, w którym miała swój artystyczny debiut. W sezonie 1945/1946, na krótko będąc etatową aktorką bydgoskiego teatru, zagrała postać Ochotnickiej w „Klubie kawalerów” M. Bałuckiego.

W 1946 roku stała się aktorką Teatru Ludowego w Warszawie oraz wyszła za mąż za Zdzisława Forkasiewicza. Zaczęła współpracować z Polskim Radiem i Teatrem Polskiego Radia, gdzie pisała teksty piosenek i wprowadzała polskie słowa do popularnych utworów. Niektóre z tych piosenek wykonywała podczas swoich koncertów. Prowadziła też zajęcia z interpretacji piosenki w kabarecie „Mozaika”.

Była nie tylko wykonawczynią, ale także twórczynią librett i reżyserką wielu utworów, takich jak komedia muzyczna „Wszystko dla kobiet”, musical „Hel” oraz balet „Klementyna”. W 1976 roku opublikowała książkę pt. „Rozdawałam kwiaty zwycięzcom”. Po zakończeniu swojej niezwykłej kariery artystycznej, została pochowana na cmentarzu Powązkowskim (kwatera Z-2-29/30).

Związki z Bydgoszczą

Ola Obarska z dużym sentymentem podchodziła do swojego rodzinnego miasta, Bydgoszczy. Była inicjatorką wielu popularnych piosenek o Bydgoszczy, które z powodzeniem wykonywały znane artystki, takie jak Irena Santor i Jolanta Kubicka. W latach 70. była nazywana „Bydgoskim Słowikiem”, a jej występy w mieście nad Brdą wzbudzały entuzjazm publiczności.

Oprócz piosenek jak „Zielono jest w mojej Bydgoszczy”, „Piosenka o Bydgoszczy”, „Zaś ale”, czy „Bydgoszcz jedyne miasto” – wszystkie będące efektem współpracy z bydgoskim kompozytorem Zbigniewem Lachowiczem – stworzyła wiele hitów popularnych w latach 60. Wśród nich znalazły się takie utwory jak „Białe noce”, „Koncert deszczowy”, „Tbiliso”, „Batumi”, „Morze Czarne nie jest czarne”, oraz „Fascination”, które też wykonywali znani artyści jak Sława Przybylska, Irena Santor, Jolanta Kubicka, Tadeusz Woźniakowski oraz zespół Filipinki.

Wybrane teksty piosenek

W twórczości Oli Obarskiej można znaleźć bogaty zbiór utworów, które poruszają różnorodne tematy i emocje. Poniżej znajdują się wybrane teksty piosenek, które stanowią istotną część jej dorobku artystycznego:

• Ach morze, morze (A. Ostrowski – O. Obarska),
• Around the world (V. Young – O. Obarska),
• Białe noce (W. Portnow – O. Obarska),
• Bydgoszcz jedyne miasto (Z. Lachowicz – O. Obarska),
• Chcesz to pójdę z tobą wszędzie (W. Żukowska – O. Obarska),
• Ciao, ciao, bambino (D. Modugno – O. Obarska),
• Czekolada (V. Mizzy – O. Obarska),
• Czułość (A. Pachmutowa – O. Obarska),
• Czy to już jest miłość (Z. Karasiński – O. Obarska),
• Czy to sen (J. Perkowski – O. Obarska),
• Czy wśród nas rosną nowi Kopernicy (W. Żukowska – O. Obarska),
• Deszczowy koncert (Z. Karasiński – O. Obarska),
• Dobry świat (O. Felcman – O. Obarska),
• Dolores (H. Giraud – O. Obarska),
• Fascination (F.D. Marchetti – O. Obarska),
• Hawa nagila (trad – O. Obarska),
• I… inni (W. Piętowski – O. Obarska),
• Jonel, Jonelule (C. Romano – O. Obarska),
• Kowalem swego szczęścia każdy bywa sam (W. Żukowska – O. Obarska),
• Liszt-twist (L. Bogdanowicz – O. Obarska),
• Żurawie nad Warszawą (L. Kagan – O. Obarska),
• Lubię z tobą tańczyć (Z. Karasiński – O. Obarska),
• Malaguena (E. Ramirez – O. Obarska),
• Mr. Wonderful (J. Bock – O. Obarska),
• Na stadionach świata (T. Woźniakowski – O. Obarska),
• Nie mam pragnień (L. Bogdanowicz – O. Obarska),
• Nikt nie dowie się nic (O. Felcman – O. Obarska),
• Ojczyzna marzeń (M. Sewen – O. Obarska),
• Panna wodna (opt.) – Serenada Andrzeja (J. Lawina-Świętochowski – O. Obarska),
• Patrz jaka piękna nasza ziemia (M. Sewen – O. Obarska),
• Pijany majtek (trad – O. Obarska),
• Piove [Ciao, ciao bambino] (D. Modugno – O. Obarska),
• Piwniczka (L. Staidl – O. Obarska),
• Powiedziała mama (R. Wrzaskała – O. Obarska),
• Szczęście (Manos Hadjidakis – O. Obarska),
• Tbiliso (R. Łagidze – O. Obarska),
• Tobie dałam serce me (M. Lapargerie – O. Obarska),
• Twoja (G. Malgoni – O. Obarska),
• Uśmiechnij się Mariolito (trad – O. Obarska),
• Uśpiona fontanna (E. Stern – O. Obarska),
• Volare (D. Modugno – O. Obarska),
• Wełtawo, rzeko błękitna (trad – O. Obarska),
• Wierzysz? Nie wierzysz? (A. Ostrowski – O. Obarska),
• Zielono jest w naszej Bydgoszczy (Z. Lachowicz – O. Obarska).

Nagrody i odznaczenia

Ola Obarska zdobyła szereg prestiżowych nagród oraz odznaczeń, które potwierdzają jej znaczący wkład w różne dziedziny. Poniżej znajduje się lista wyróżnień, które przyznano jej w poszczególnych latach:

• 1954 brązowy Krzyż Zasługi,
• 1966 medal za udział w walce o Berlin,
• 1974 odznaka Grunwaldzka,
• 1975 Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
• 1979 tytuł Zasłużonego Działacza Kultury.

---

Oceń: Ola Obarska

---