Daria Dadun


Daria Dadun-Gordon, urodzona w Bydgoszczy, jest znaną osobistością na polskiej scenie baletowej. Jako utalentowana tancerka i pedagożka muzyczna, przyciąga uwagę swoją twórczością oraz osiągnięciami.

Nie tylko jest uznaną pierwszą solistką Teatru Wielkiego w Warszawie, ale również zasłynęła jako solistka w Ballet National de Nancy et de Lorraine. Jej umiejętności pozwoliły jej na występy zarówno w repertuarze klasycznym, jak i neoklasycznym.

Daria Dadun-Gordon łączy w sobie pasję do tańca z nauczaniem, co sprawia, że jest autorytetem w swojej dziedzinie.

Życiorys

Daria Dadun jest uznawaną osobą w świecie tańca, która zdobyła swoje umiejętności w Ogólnokształcącej Szkole Baletowej im. Janiny Jarzynówny-Sobczak w Gdańsku w latach 1978–1987. Jej nauczycielami byli znakomici pedagodzy Tamara Wasiliewa oraz Bogusław Chojnacki. Daria była stypendystką Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci, co podkreśla jej zdolności artystyczne już od najmłodszych lat.

W 1984 roku, wraz z późniejszym mężem Mirosławem Gordonem, Daria zdobyła II nagrodę podczas V Ogólnopolskiego Konkursu Tańca i Choreografii w Gdańsku. Dwa lata później wystąpiła w Międzynarodowym Konkursie Tańca Młodych Tancerzy w Lozannie, co stanowiło ważny krok w jej karierze tanecznej.

Po ukończeniu szkoły baletowej, we wrześniu 1987 roku, rozpoczęła pracę w zespole baletowym Teatru Wielkiego w Warszawie, gdzie początkowo zajmowała stanowisko koryfejki. Już w następnym roku awansowała na solistkę, a w 1990 została pierwszą solistką. W 1988 roku została uhonorowana Medalem im. Leona Wójcikowskiego, co dodatkowo potwierdziło jej osiągnięcia artystyczne.

W 1991 Daria oraz Mirosław wyjechali za granicę, co umożliwiło jej dalszy rozwój. Krótko występowała w Städtische Bühnen w Dortmundzie, a następnie została solistką w Ballet National de Nancy et de Lorraine, którego dyrektorem był Pierre Lacotte. W tej roli występowała w znakomitych opracowaniach takich baletów jak: Giselle, L’Ombre, Marco Spada, Jezioro łabędzie oraz La Sylphide. Jej talent sprawił, że tańczyła także w nowoczesnych baletach wykonywanych przez uznanych choreografów, takich jak C. Armitage i A. Lagraa.

W lutym 1993 roku Daria miała okazję gościnnie wystąpić w Teatrze Wielkim w Warszawie, odgrywając rolę Mirtę w balecie Giselle obok Gordona, który grał Księcia Alberta. W maju tego samego roku ponownie pojawiła się w Warszawie z zespołem Ballet National de Nancy et de Lorraine, prezentując pas de trois w Grand pas z Paquity, co było wydarzeniem o wielkim znaczeniu artystycznym.

W 2000 roku uzyskała dyplom państwowy z pedagogiki baletowej w Centre Nationale la Danse w Paryżu, a w latach 2005–2007 kontynuowała naukę w Conservatoire National Supérieures Musique et Danse w Lyonie. W 2013 roku rozpoczęła studia w Centre d’Études Supérieures Musique et Danse w Poitou-Charentes, koncentrując się na analizie funkcjonalnej ciała w ruchu tanecznym.

Obecnie Daria pełni funkcję pedagożki tańca klasycznego w Centre Choréographique National – Ballet de Lorraine oraz w Conservatoire National de Musique et de Danse w Strasburgu. Brała również udział jako jurorka w II Ogólnopolskim Konkursie Młodych Tancerzy w Gdańsku (2006) oraz XVII Ogólnopolskim Konkursie Tańca (2011). Aktualnie pracuje jako profesor tańca klasycznego w Ballet National w Nancy, wpływając na przyszłe pokolenia tancerzy.

Najważniejsze role

W oparciu o dostępne materiały, przyjrzyjmy się najważniejszym osiągnięciom w karierze Darii Dadun, która zdobyła uznanie w świecie baletu.

Na scenie Teatru Wielkiego w Warszawie miała okazję wystąpić w wielu znaczących rolach, w tym:

  • Kopciuszek w „Kopciuszku” (chor. O. Winogradow, muz. S. Prokofiew, 1988),
  • Brylant w „Panu Twardowskim” (chor. T. Kujawa, muz. L. Różycki, 1988),
  • Helena w „Figlach szatana” (chor. W. Gruca, muz. S. Moniuszko, A. Münchheimer, R. Augustyn, 1988),
  • solistka w „pas de trois”, Narzeczona oraz jedna z Czterech i Dwóch Łabędzi w „Jeziorze łabędzim” (chor. trad. / K. Sergiejew, muz. P. Czajkowski, 1988),
  • M-lle Grisi w „Grand pas de quatre” (chor. trad. / A. Alonso, muz. C. Pugni, 1988),
  • Przyjaciółka Lise w „Córce źle strzeżonej” (chor. F. Ashton, muz. F. Hérold, 1988),
  • Klara w „Dziadku do orzechów” (chor. A. Glegolski, muz. P. Czajkowski, 1989),
  • Nimfa w „Narcyzie” (chor. Z. Rudnicka, muz. N. Czerepnin, 1989),
  • Duch róży w „Młodzieńcu z różą” (chor. Z. Juchnowski, muz. C.M. von Weber, 1989), wiła (1989),
  • solistka w „pas de deux” I aktu (1990) w „Giselle” (chor. trad. / A. Gridin, I. Michajliczenko, muz. A. Adam),
  • Julia w „Romeo i Julii – Pas de deux” (chor. M. Béjart, muz. H. Berlioz, 1990),
  • Pani R. w „Grach” (chor. E. Wesołowski, muz. C. Debussy, 1990),
  • Kitri w „Don Kichocie” (chor. A. Glegolski, muz. L. Minkus, 1990),
  • Konstancja w „Muzach Chopina” (chor. W. Wołk-Karaczewski, muz. F. Chopin, 1991),
  • Głos II w „Dies irae” (chor. E. Wesołowski, muz. R. Maciejewski, 1991).

Osiągnięcia Darii Dadun odzwierciedlają jej niezwykły talent oraz pasję do sztuki baletowej, która wzbogaca każdy występ.

Przypisy

  1. a b c d JoannaJ. Sibilska-Siudym JoannaJ., Daria Dadun [online], archiwum.teatrwielki.pl [dostęp 10.01.2019 r.]
  2. Bunker PalaceB.P. SA Bunker PalaceB.P., Présentation & professeurs — Cours de danse [online], CCN - Ballet de Lorraine [dostęp 10.01.2019 r.]
  3. BarbaraB. Kanold BarbaraB., Zatańczą dla nas prawdziwe gwiazdy, „Gazeta Wyborcza - Trójmiasto”, 13.03.2009 r. [dostęp 10.01.2019 r.]
  4. Zespół pierwszorzędny, dzieła drugiej kategorii, „Trubadur”, 2 (35), 2005 [dostęp 10.01.2019 r.]
  5. Balet klasyczny • Krajowy Fundusz na rzecz Dzieci [online], Krajowy Fundusz na rzecz Dzieci [dostęp 10.01.2019 r.]

Oceń: Daria Dadun

Średnia ocena:4.95 Liczba ocen:9