Roman Kotzbach


Roman Paweł Kotzbach, urodzony 19 grudnia 1942 roku w Bydgoszczy, to postać, która łączy w sobie różne role – nie tylko lekarza, ale również wykładowcy akademickiego oraz aktywnego działacza opozycji w trudnych czasach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Jego życie i działalność są świadectwem zaangażowania w poprawę życia społecznego oraz naukowego w Polsce, co czyni go osobą znaczącą w historii współczesnego kraju.

Życiorys

W 1967 roku Roman Kotzbach ukończył studia na Pomorskiej Akademii Medycznej w Szczecinie. Po ponad dekadzie, w 1981, uzyskał stopień doktora w zakresie nauk medycznych. W 1998 roku obronił pracę doktorską pt. „Konflikt serologiczny w zakresie czynnika Rh: uwarunkowania, diagnostyka, leczenie”, co umożliwiło mu zdobycie habilitacji. Jego obszary specjalizacji obejmują andrologię, ginekologię i położnictwo.

Po ukończeniu studiów Kotzbach rozpoczął pracę w ogólnym szpitalu w Bydgoszczy, gdzie pracował od 1967 roku. Jego działalność akademicka rozpoczęła się w 1973 roku, kiedy podjął pracę w tamtejszej Akademii Medycznej oraz w szpitalu uniwersyteckim. W późniejszych latach został profesorem nadzwyczajnym Collegium MedicumUniwersytetu Mikołaja Kopernika, gdzie objął stanowisko kierownika Katedry Pielęgniarstwa i Położnictwa na Wydziale Nauk o Zdrowiu.

W 1971 roku Kotzbach wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR), jednak w 1980 roku opuścił tę organizację. W czasie strajków sierpnia 1980 roku aktywnie uczestniczył w działaniach mających na celu organizację struktury „Solidarności” w miejscu swojej pracy. Po wprowadzeniu stanu wojennego zaangażował się w pomoc dla osób represjonowanych i ich rodzin, a także współpracował z Radiem Wolna Europa. W ramach działalności opozycyjnej zajmował się również drukowaniem ulotek i dystrybucją pism podziemnych.

Kotzbach był wielokrotnie zatrzymywany przez organy bezpieczeństwa, a w 1985 roku na dwa miesiące został tymczasowo aresztowany za udział w demonstracji, gdzie odebrał aparat fotograficzny funkcjonariuszowi SB. Ostatecznie został uniewinniony przez Sąd Najwyższy. W latach 1989–2005 pełnił funkcję przewodniczącego komisji zakładowej „Solidarności” na uczelni, a do 1997 roku zasiadał w zarządzie regionu związku.

Warto również wspomnieć, że jego siostrzeniec i chrześniak, Aleksander Fedorowicz, jest znanym tłumaczem.

Odznaczenia i wyróżnienia

Roman Kotzbach, w uznaniu swoich osiągnięć, otrzymał szereg prestiżowych odznaczeń. W 1990 roku uhonorowano go Złotym Krzyżem Zasługi, co zaznaczyło jego istotny wkład w rozwój działalności publicznej. Następnie, w 2000 roku, przyznano mu Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, a 11 lat później, w 2011 roku, za jego zasługi, uhonorowano go również Krzyżem Oficerskim tegoż orderu.

W 2001 roku Rada przyznała mu odznakę Zasłużony Działacz Kultury, co podkreśliło jego znaczący wpływ na polską kulturę. Kolejnym wyróżnieniem, które trafiło w jego ręce w 2015 roku, była nagroda honorowa „Świadek Historii”, przyznana przez Instytut Pamięci Narodowej. W tym samym roku Roman Kotzbach otrzymał Krzyż Wolności i Solidarności, co stanowi dodatkowe potwierdzenie jego zaangażowania w walkę o wolność w Polsce.

Przypisy

  1. Uroczystość wręczenia Nagrody Honorowej „Świadek Historii” w Delegaturze IPN w Bydgoszczy. Instytut Pamięci Narodowej, 19.11.2015 r. [dostęp 26.10.2021 r.]
  2. Odznaczenia dla działaczy opozycji demokratycznej. prezydent.pl, 20.03.2011 r. [dostęp 19.01.2013 r.]
  3. W katastrofie pod Smoleńskiem zginął bydgoszczanin Aleksander Fedorowicz. mmbydgoszcz.pl, 11.04.2010 r. [dostęp 19.01.2013 r.]
  4. a b Dr hab. Roman Kotzbach, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 19.01.2013 r.]
  5. M.P. z 2015 r. poz. 314
  6. M.P. z 2000 r. nr 29, poz. 596

Oceń: Roman Kotzbach

Średnia ocena:4.86 Liczba ocen:6