Zdzisław Lipiński

Edukcję rozpoczął w jednym z lokalnych gimnazjów w Bydgoszczy. W trakcie II wojny światowej pełnił rolę harcerza oraz był studentem tajnego seminarium duchownego. Niestety, jego działalność została przerwana, gdy został aresztowany i torturowany przez Gestapo. Po sześciu miesiącach brutalnych przesłuchań, podczas których nie udało się uzyskać od niego żadnych ważnych informacji, został deportowany do obiegu koncentracyjnego Mauthausen.

Przebywał tam przez dwa lata, aż do momentu oswobodzenia obozu przez żołnierzy Armii Czerwonej. Po tym wydarzeniu, Zdzisław podjął decyzję o wyjeździe do Paryża, gdzie rozpoczął formację seminaryjną. Po uzyskaniu święceń kapłańskich w 1951 roku, zdecydował się na dalsze kształcenie, studiując filozofię. Wkrótce po tym wrócił do Polski, gdzie jako wykładowca znalazł swoje miejsce w seminariach duchownych w Szczecinie i Gnieźnie.

Był również wieloletnim działaczem mającym na celu upamiętnienie bydgoskich ofiar II wojny światowej. W ramach swoich działań, ufundował tablicę z nazwiskami profesorów zamordowanych w fordońskiej Dolinie Śmierci, a także tablicę upamiętniającą męczeństwo prefektów bydgoskich gimnazjów. Jego poświęcenie oraz zasługi w tej dziedzinie zaowocowały nadaniem mu przez Radę Miasta Bydgoszczy tytułu Honorowego Obywatela Bydgoszczy w 2006 roku.