Gabriel Luśnia, którego życie przypada na lata około 1510-1571, był postacią znaczącą w historii bernardynów. Urodził się w Bydgoszczy, gdzie przez większą część swojego życia pełnił istotne funkcje w ramach zakonu.
Jako gwardian konwentu w Bydgoszczy, Luśnia odegrał kluczową rolę w zakończeniu budowy murowanego kościoła bernardynów w Bydgoszczy w 1557 roku. Warto zaznaczyć, że wcześniej drewniane zabudowania klasztoru uległy zniszczeniu w wyniku pożaru w 1545 roku.
W latach 1558-1561 Gabriel Luśnia pełnił funkcję prowincjała w Polsce, co wiązało się z dużymi obowiązkami. W tym okresie uczestniczył w kapitule generalnej, która miała miejsce w 1559 roku w Aquili, we Włoszech. Luśnia był również dawcą dla biblioteki bernardynów bydgoskich, ofiarowując szereg istotnych książek, w tym „Summa angelica” autorstwa Angela de Clavasio.
W późniejszych latach sprawował urząd kustosza w różnych miejscach, takich jak Poznań (1561-1564), Lwów (1566-1567) oraz Kraków (1570-1571). W 1571 roku, pełniąc obowiązki kustosza kustoszy, udał się na kapitułę generalną do Rzymu. Niestety, w drodze powrotnej zmarł w Wenecji 2 lipca 1571 roku.
Pozostali ludzie w kategorii "Duchowieństwo i religia":
Feliks Windorpski | Dionizy Szyjka | Ewa Jezierska | Zdzisław Lipiński | Romuald Biniak | Jan Michalski (duchowny) | Dominik Chmielewski | Marcin Piwko | Alfred Cholewiński | Jan Kątny | Maciej Olczyk | Andrzej Bohdanowicz (ksiądz) | Franciszek Drączkowski | Waldemar Preiss (1936–2024) | Józef Dydyński | Grzegorz Barth | Maciej Bielawski (ur. 1963) | Hieronim Gołębiewski | Bogusław Jerzycki | Wojciech ZinkOceń: Gabriel Luśnia