Kamienica przy alei Mickiewicza 9 w Bydgoszczy


Kamienica usytuowana przy Al. Mickiewicza 9 w Bydgoszczy to wyjątkowy przykład zabytkowego budownictwa w tej części miasta.

Stanowi ona ważny element lokalnej architektury i świadczy o historycznej wartości regionu.

Położenie

Kamienica znajduje się w wyjątkowej lokalizacji, na północnej pierzeiAl. Mickiewicza, tuż obok skrzyżowania z ulicą 20 stycznia 1920 r.

Historia i charakterystyka

W sercu Bydgoszczy znajduje się kamienica przy alei Mickiewicza 9, która została zbudowana na zlecenie lokalnego architekta Rudy Kerna. Budynek pełnił niegdyś rolę siedziby Bydgoskiego Konserwatorium Muzycznego (niem. Bromberger Konservatorium der Musik) – to była pierwsza prywatna instytucja edukacyjna poświęcona muzyce w tej części miasta. Szkoła, zainicjowana przez Arnolda Schattschneidera, powstała w 1904 roku, początkowo ulokowana przy ulicy Gdańskiej (niem. Danzigerstrasse 158).

Jednakże, już niedługo potem zrozumiano, że dotychczasowy budynek nie spełniał potrzeb rozwijającej się placówki, co zainicjowało decyzję o konstrukcji nowego gmachu przy alei Mickiewicza. Realizacja inwestycji rozpoczęła się w grudniu 1905 roku, a jej kulminacją był koncert inauguracyjny odbywający się w nowej lokalizacji w październiku 1906 roku.

Kamienica zbudowana w stylu secesji berlińskiej zachwyca bogatym dekoracyjnym wykończeniem. Wyjątkowy rytm fasady, podzielonej na poziome i pionowe segmenty, nadaje jej specyficzny charakter. Co ciekawe, każdy z balkonów – choć tworzący spójną całość – został wzbogacony odmiennymi balustradami. Podwójne wejście główne rozdzielało dwie różne strefy: pierwsza prowadziła do klatki schodowej, wiodącej do sal konserwatorium, natomiast druga otwierała drzwi do prywatnych pokojów właściciela, który był zarazem dyrektorem instytucji.

Wnętrza kamienicy to serce działalności edukacyjnej. Znalazły się w nich klasy do nauki instrumentów, przestronna biblioteka i imponująca sala koncertowa, której wystrój nawiązywał do neobarokowych wzorców w architekturze wnętrz. Sala ta stała się miejscem wielu znaczących wydarzeń, w tym koncertów symfonicznych, wieczorów kameralnych oraz cyklicznych występów uczniów.

W mniejszych salach odbywały się lekcje klasyczne dla fortepianu, skrzypiec, wiolonczeli, a także chórów. Uczniowie byli pod opieką doświadczonych pedagogów, którzy kształcili się w takich miastach jak Wiedeń, Drezno, Ratyzbona, Praga, Rzym, Moskwa oraz Warszawa, w tym zarówno Niemców, jak i Polaków (po I wojnie światowej). Po zakończonym etapie nauki, wielu absolwentów znalazło zatrudnienie w orkiestrze teatralnej Towarzystwa Sceny Niemieckiej (niem. Verein Deutsche Bühne), którą kierował Wilhelm von Winterfeld, dyrektor konserwatorium od 1914 roku.

W 1921 roku, gdy szkoła przeniosła się do nowej lokalizacji przy ul. Gdańskiej 54, wnętrze kamienicy uległo gruntownej przebudowie. Dotychczasowe przestrzenie wykładowe oraz sala koncertowa zamieniły się w mieszkania. Po II wojnie światowej, w latach 40-tych XX wieku, wiele dekoracyjnych elementów tynku zostało zniszczonych, a z bogatych sztukaterii przetrwało jedynie to, co wpisało się w zarysy muru fasady.

W latach 2002-2004 przeprowadzono generalny remont fasady budynku, co przyczyniło się do zachowania jego historycznego charakteru i poprawy estetyki.

Przypisy

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo kujawsko-pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30.09.2024 r. [dostęp 01.03.2014 r.]
  2. Majchrzak Agnieszka: Bydgoskie Konserwatorium Muzyczne. [w.] Materiały do dziejów kultury i sztuki Bydgoszczy i regionu. Zeszyt 1. Pracownia Dokumentacji i Popularyzacji Zabytków Wojewódzkiego Ośrodka Kultury w Bydgoszczy. Bydgoszcz 1996 r.

Oceń: Kamienica przy alei Mickiewicza 9 w Bydgoszczy

Średnia ocena:4.67 Liczba ocen:7