Romuald Rejewski, urodzony 21 października 1940 roku w Bydgoszczy, to postać, której życie i kariera pozostają ważnym elementem polskiej historii wojskowości.
Był on pułkownikiem oraz pilotem Sił Zbrojnych Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, członkiem lotnictwa myśliwskiego w Wojskach Obrony Powietrznej Kraju.
Niestety, jego życie zakończyło się w tragicznym wypadku 7 czerwca 1977 roku, kiedy to zmarł w lesie przy ulicy Głuszyna w Poznaniu.
Życiorys
Romuald Rejewski urodził się w Polsce, gdzie w 1958 roku ukończył Technikum Budowy Dróg i Mostów w Toruniu. Następnie, w 1962 roku, jako prymus, zdobył dyplom z Oficerskiej Szkoły Lotniczej w Dęblinie. Jego kariera jako pilot wojskowy rozpoczęła się w 26 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego OPK w Zegrzu Pomorskim. Tam pełnił różne funkcje, w tym był pilotem, starszym pilotem, dowódcą klucza lotniczego oraz nawigatorem eskadry.
W latach 1966–1969 studiował w Akademii Sztabu Generalnego Wojska Polskiego w Rembertowie, którą ukończył z wyróżnieniem. Po tym czasie objął stanowisko zastępcy dowódcy eskadry lotniczej w 34 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego OPK w Gdyni-Babich Dołach. W 1973 roku awansował na dowódcę eskadry, a następnie pełnił rolę zastępcy do spraw liniowych dowódcy 11 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego OPK we Wrocławiu. W 1974 roku przeszedł do 62 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego OPK w Poznaniu-Krzesinach, gdzie w lipcu 1975 roku objął stanowisko dowódcy pułku.
Rejewski brał udział w strzelaniach na poligonie w Astrachaniu w ZSRR, gdzie pułk, w którym służył, zdobył ocenę celującą. Niestety, 7 czerwca 1977 roku, podczas lotu ćwiczebnego, doszło do tragicznego wypadku. O godzinie 12:30, w wyniku przeciągnięcia maszyny, doszło do katastrofy samolotu MiG-21US, w której zginął, wraz z ppłk. dypl. pil. Antonim Babkiewiczem, podczas ataku na cele naziemne. Samolot zderzył się z ziemią w rejonie południowym od ulicy Głuszyna w Poznaniu.
W swojej karierze Rejewski był pilotem wojskowym klasy mistrzowskiej, spędzając na różnych typach maszyn, takich jak UTI Mig-15, Lim-2, Lim-5 oraz MiG-21, łącznie 1434 godziny w powietrzu. Po jego śmierci obaj piloci zostali pośmiertnie awansowani do stopnia pułkownika.
Źródła
Wszystkie materiały zawierające informacje na temat Romualda Rejewskiego są niezwykle cenne, w tym także prace Józefa Zielińskiego. Jego publikacja „Dowódcy Pułków Lotnictwa Polskiego 1921-2012” stanowi ważne źródło wiedzy w tym zakresie.
Oto szczegóły tej pozycji:
- Józef Zieliński,
- Dowódcy Pułków Lotnictwa Polskiego 1921-2012,
- Wydawnictwo Bellona, Warszawa 2015,
- s. 305.
Przypisy
- JózefJ. ZIELIŃSKI JózefJ., Pamięci lotników wojskowych 1945-2003 str. 389-390, 2003 r. Brak numerów stron w książce
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Friedrich von Erckert | Zenon Bilewicz | Jan Pyszka | Mieczysław Cieniuch | Konrad Golniewicz | Tomasz Kniaziewicz | Krystyna Bojarska | Paweł Lamla | Benedykt Dąbrowski (pilot) | Józef Łukomski (generał) | Jerzy Cercwadze-Wardisiani | Henryk Skrzypiński | Janina Augustyńska | Eberhard von Mackensen | Ryszard Lackner | Florian Adrian | Mieczysław Garsztka | Irena Jaczynowska | Maciej Węglewski | Wojciech Kucharski (generał)Oceń: Romuald Rejewski