Mariusz Muskat to postać, która z pewnością wzbudza zainteresowanie. Urodził się 12 marca 1947 roku w Bydgoszczy, a jego życie pełne jest ważnych doświadczeń zarówno w sferze nauki, jak i działalności społecznej.
Jako polski socjolog i dziennikarz, Muskat znacząco wpłynął na refleksję nad społeczeństwem, angażując się również w działalność opozycyjną w czasie PRL. Jego rodowód również ma znaczenie, ponieważ jest synem Tadeusza Władysława Muskata i pasierbem Stanisławy Fleszarowej-Muskat, co uzupełnia jego wyjątkową biografię.
Życiorys
W 1970 roku Mariusz Muskat ukończył studia na Wydziale Filozoficzno-HistorycznymUniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Już w trakcie studiów, w marcu 1968 brał udział w protestach studenckich, co skutkowało utratą stypendium oraz możliwości prowadzenia działalności naukowej na uczelni.
Od 1970 do 1974 roku Muskat pracował w Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych na terenie Gdańska i Gdyni. Następnie, w latach 1973-1977, był doktorantem na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego. W swojej karierze zawodowej, od 1974 do 1979 roku, zatrudniony był w Instytucie Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk w Gdańsku, jednocześnie pracując w Stoczni Gdańskiej im. Lenina.
W 1977 roku Muskat rozpoczął współpracę z KSS KOR oraz gdańskim Studenckim Komitetem Solidarności. Jego działalność obejmowała drukowanie oraz kolportowanie niezależnych pism i wydawnictw, a także organizację spotkań samokształceniowych. W dniu 16 grudnia 1977 roku, w towarzystwie Błażeja Wyszkowskiego, zorganizował pierwszą od 1971 roku niezależną ceremonię składania wieńców pod bramą nr 2 Stoczni Gdańskiej w rocznicę tragicznych wydarzeń z grudnia 1970.
W latach 1978-1980 Muskat był współpracownikiem Wolnych Związków Zawodowych Wybrzeża. W sierpniu 1980 roku uczestniczył w strajku w Stoczni Gdańskiej, gdzie pełnił rolę tłumacza oraz członka służb informacyjnych. Po utworzeniu NSZZ „Solidarność”, od 1980 roku działał w Ośrodku Prac Społeczno-Zawodowych jako kierownik Zespołu Analiz Bieżących, a od grudnia 1981 roku objął stanowisko kierownika Działu Informacji i Propagandy Komisji Krajowej.
Po wprowadzeniu stanu wojennego, od 13 grudnia 1981 do 9 marca 1982 roku, był internowany w Strzebielinku. Podczas pierwszych miesięcy internowania Muskat nie mógł podjąć pracy, ale od 1983 do 1994 roku znalazł zatrudnienie w firmie dezynsekcyjno-dezynfekcyjno-deratyzacyjnej, a w 1995 roku został jej właścicielem.
Na początku lat dziewięćdziesiątych pracował również na pół etatu w Pracowni Badań Społecznych w Sopocie. W 1992 roku posiadał własną firmę zajmującą się badaniami społecznymi. W latach 1990-1991 publikował swoje prace w „Tygodniku Gdańskim”, w późniejszym okresie współpracował z magazynem anarchistycznym „Mać Pariadka” oraz z innymi wydawnictwami, w tym „Arcanami” oraz kwartalnikiem „Obywatel”, w którym działał w Radzie honorowej.
W 2006 roku Mariusz Muskat został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Grzegorz Pankanin | Kacper Pobłocki | Marek Szymaniak (historyk) | Anna Jakubowicz-Bryx | Jerzy Modrakowski | Bernard Krakowski | Marek Cygan | Andrzej Szahaj | Zefiryn Adamski | Alfred Kaniecki | Marian Rejewski | Piotr Gojowy | Jarosław Trybuś | Halina Olszewska | Leszek Ignacy Michalski | Tomasz Kempa | Piotr Wierzchoń | Edward Zajiček | Jacek Komasa | Piotr KuklaOceń: Mariusz Muskat