Ernst Emil Peterson

---

Życiorys

Ernst Emil Peterson urodził się 18 grudnia 1808 roku w Bydgoszczy. Był synem Ernsta Conrada Petersona, który pełnił funkcję inspektora Kanału Bydgoskiego, oraz Dorothy Elisabeth z domu Senff. Po zakończeniu studiów prawniczych, podjął karierę w wymiarze sprawiedliwości, która szybko zaczęła się rozwijać. W 1837 roku został mianowany asesorem wyższego sądu krajowego, a swoje obowiązki w sądach bydgoskich rozpoczął z dużym zapałem.

W 1840 roku zgłosił swoją kandydaturę w wyborach na burmistrza Bydgoszczy, po śmierci Carla Boethke, który wcześniej zdobił to stanowisko. W rywalizacji brało udział aż 15 kandydatów, a Peterson wyłonił się jako zwycięzca. 8 kwietnia 1840 roku Rada Miejska w Bydgoszczy jednogłośnie wybrała go burmistrzem, a dzień 18 września 1840 roku oznaczał ostateczne zatwierdzenie tego wyboru przez Królewską Regencję w Bydgoszczy. W dużej mierze dzięki swojemu ojcu, który cieszył się dużym szacunkiem w społeczności, zyskał potrzebne poparcie.

Pełnienie funkcji burmistrza rozpoczął od 1 października 1840 roku. W 1843 roku został również wybrany na deputowanego do Sejmu Wielkiego Księstwa Poznańskiego. Aktywnie brał udział w pracach sejmowej komisji, która zajmowała się przygotowaniem petycji do króla dotyczącej przywrócenia Polakom swobód narodowych. Petycja ta była wyrazem sprzeciwu wobec narastającej germanizacji na terytorium Wielkiego Księstwa Poznańskiego, której zdecydowanym zwolennikiem był naczelnym prezes prowincji, Eduard Heinrich Flottwell.

Jednakże jego pro-polskie działania w sejmie doprowadziły do napięć i konfliktów z bydgoskimi władzami regencyjnymi. Atmosfera dezaprobaty wokół jego osoby narastała, prowadząc do poważnych sporów politycznych pomiędzy władzami miasta a administracją państwową. Z tego powodu, normalne funkcjonowanie magistratu stało się niemożliwe, co w końcu zmusiło Petersona do złożenia rezygnacji. Ostatecznie złożył wniosek o dymisję 28 marca 1844 roku, a 3 kwietnia tego samego roku ostatecznie opuścił stanowisko burmistrza, pomimo iż został wybrany na 12-letnią kadencję, zdołał pełnić swoje obowiązki jedynie przez 3 i pół roku. Jego kariera została przerwana przez nową politykę, której kluczowym elementem była germanizacja w tej części Królestwa Prus.

Po odejściu z magistratu Peterson wrócił do pracy w sądownictwie. W latach 1844–1847 pełnił rolę obrońcy przy Sądzie Powiatowym w Bydgoszczy, a w 1847 roku został mianowany notariuszem, kontynuując tę działalność aż do swojej śmierci. W 1848 roku uzyskał tytuł komisarza sprawiedliwości jako obrońca przy Sądzie Krajowym w Bydgoszczy. W późniejszych latach życia, jako uznany prawnik, został uhonorowany tytułem radcy sprawiedliwości w 1864 roku.

Ernst Emil Peterson odszedł z tego świata 13 listopada 1867 roku w Bydgoszczy. Był żonaty z Elise z domu Bischoff i zostawił po sobie pięcioro dzieci. Interesujące jest również to, że jego syn, Julius Peterson, objĄł urząd burmistrza Bydgoszczy w latach 1881–1889. Peterson osiedlił się w Bydgoszczy, dokładniej przy ul. Toruńskiej 39.

---

Oceń: Ernst Emil Peterson

---