Mieczysław Grudziński


Mieczysław Grudziński, urodzony 23 stycznia 1948 roku w Bydgoszczy, to postać, która na trwałe wpisała się w historię opozycji w Polsce. Jako polski działacz opozycyjny, odegrał istotną rolę w walce z reżimem w okresie PRL.

Odznacza się on również współpracą z Niezależną Oficyną Wydawniczą Nowa, co podkreśla jego zaangażowanie w promowanie wartości demokratycznych oraz wolności słowa w czasach ograniczonej cenzury.

Życiorys

W 1973 roku Mieczysław Grudziński ukończył swoje studia na Wydziale Mechaniczno-Technologicznym Politechniki Warszawskiej. Był aktywnym uczestnikiem ruchów opozycyjnych, członkiem Komitetu Obrony Robotników, a później również Komitetu Samoobrony Społecznej „KOR”. Grudziński brał udział w redagowaniu Biuletynu Informacyjnego KSS „KOR”, co doprowadziło do jego zatrzymania 4 marca 1977 roku, kiedy to był w mieszkaniu Jana Lityńskiego, gdzie odbywało się spotkanie. Zajmował się także kolportażem tego pisma, co świadczy o jego zaangażowaniu w działalność opozycyjną.

Po 1977 roku Mieczysław angażował się w druk i kolportaż wydawnictw niezależnych, w tym w Niezależnej Oficynie Wydawniczej Nowa, a również prowadził w swoim domu sklepik z tymi publikacjami. W marcu 1978 roku stracił pracę w Instytucie Organizacji Przemysłu Maszynowego. Jego zaangażowanie w opozycję przyczyniło się do aresztowania go na trzy miesiące w sierpniu 1980 roku, z którego został zwolniony po podpisaniu porozumień sierpniowych.

Po zmianach zachodzących w kraju, od połowy listopada 1981 roku pełnił kierowniczą rolę w biurze Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” w Regionie Mazowsze. Latem tego samego roku brał aktywny udział w organizacji Agencji Filmowej „Solidarności”. Niestety, 13 grudnia 1981 roku został internowany, jednak po pięciu miesiącach został zwolniony z powodów zdrowotnych, a decyzję o internowaniu formalnie uchylono 10 września 1981 roku.

W 1982 roku Mieczysław Grudziński zdecydował się na stały wyjazd do Francji, gdzie podjął pracę w koncernie Renault. W latach 1982–1989 był przedstawicielem NOW-ej, a także redaktorem pisma Vacat. Jego wkład w działalność społeczną został doceniony w 2006 roku, kiedy to otrzymał Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski.

Przypisy

  1. a b c Nota biograficzna (IV strona okładki), w: Mieczysław Grudziński Zapis. Literatura polska bez cenzury 1977-1982, wyd. Mówią Wieki, Warszawa 2015 r.
  2. Andrzej Friszke Region Mazowsze NSZZ „Solidarność” 1980-1981, w: Solidarność od wewnątrz, wyd. IPN i ISP PAN, Warszawa 2013 r., s. 97
  3. Jan Skórzyński Siła bezsilnych. Historia Komitetu Obrony Robotników, wyd. Świat Książki, Warszawa 2012 r., s. 144, 244, 283, 452
  4. Jan Skórzyński Siła bezsilnych. Historia Komitetu Obrony Robotników, wyd. Świat Książki, Warszawa 2012 r., s. 263
  5. Andrzej Friszke Czas KOR-u. Jacek Kuroń a geneza Solidarności, wyd. Znak i IS PAN, Kraków 2011 r., s. 196, 199, 432
  6. Andrzej Friszke Czas KOR-u. Jacek Kuroń a geneza Solidarności, wyd. Znak i IS PAN, Kraków 2011 r., s. 567
  7. Opozycja w PRL. Słownik biograficzny 1956-89, wyd. Ośrodek Karta, Warszawa 2006 r., s. 198
  8. Ludzie Nowej 1977-2010, b.m i d.w., s. 45
  9. Wykaz alfabetyczny osób internowanych w okresie stanu wojennego (IPN BU 1460/1, wersja pdf)
  10. M.P. z 2006 r. nr 84, poz. 848

Oceń: Mieczysław Grudziński

Średnia ocena:4.97 Liczba ocen:18