Kujawsko-Pomorska Izba Rzemiosła i Przedsiębiorczości jest istotnym elementem samorządu gospodarczego, który koncentruje się na wsparciu rzemiosła oraz działalności drobnej wytwórczości.
Organizacja ta ma na celu promocję oraz rozwój branży rzemieślniczej, a także integrowanie różnych cech i spółdzielni rzemieślniczych działających na terenie województwa kujawsko-pomorskiego.
Wspierając lokalne inicjatywy, Izba przyczynia się do wzrostu konkurencyjności i innowacyjności sektora rzemieślniczego, co jest kluczowe dla rozwoju regionalnej gospodarki.
Historia
Historia organizacji rzemieślniczych w regionie sięga 1848 roku, gdy to w Bydgoszczy powstało Stowarzyszenie Rzemieślników. Było to jedno z najstarszych tego typu zrzeszeń na obszarze zaboru pruskiego. W 1900 roku, na tej podstawie, utworzono Izbę Rzemieślniczą, która stała się jedną z dwóch tego rodzaju w Prowincji Poznańskiej. Obejmuje ona rejencję bydgoską oraz takie miasta jak Bydgoszcz, Inowrocław, Gniezno i Piła. Podczas pierwszego inauguracyjnego zebrania Izby, do zarządu składającego się z 25 członków wybrano 8 Polaków.
W okresie działalności w okręgu bydgoskim funkcjonowały 233 cechy, a ich liczba wskazuje na dynamiczny rozwój rzemiosła, ponieważ liczba samodzielnych rzemieślników wynosiła ponad 10 tys., a czeladników i uczniów odpowiednio 8 tys. i 5 tys. W samej Bydgoszczy działało 1230 warsztatów rzemieślniczych. Główne zadania Izby obejmowały: kształcenie uczniów, organizację doskonalenia zawodowego oraz tworzenie komisji egzaminacyjnych dla czeladników, a także kontrolę nad kasami zapomogowymi i pogrzebowymi.
Organizacja była nadzorowana przez prezydenta rejencji i podlegała ministrowi przemysłu oraz handlu. Finansowanie jej działalności pochodziło głównie od rzemieślników. Izba prowadziła również bibliotekę z fachową literaturą oraz publikowała dwutygodnik „Bromberger Handwerker – Zeitung”. Była również miejscem amatorskiego ruchu kulturalnego, a na szczególną uwagę zasługuje działalność Towarzystwa Śpiewu „Halka”, które działa do dziś i powstało w 1883 roku.
W wyniku odzyskania niepodległości w 1920 roku, Izba Rzemieślnicza w Bydgoszczy rozszerzyła swój zasięg na 5 obwodów: Bydgoszcz, Chodzież, Nakło nad Notecią, Gniezno oraz Inowrocław. Nadzór nad obwodem bydgoskim sprawował wojewoda poznański, a reorganizacją zarządzał komisarz państwowy Ignacy Kornaszewski, stolarz z Inowrocławia. W 1928 roku minister Eugeniusz Kwiatkowski nadał Izbie nowy statut, wprowadzając do kierownictwa 18 rzemieślników, którzy musieli spełniać określone kryteria, w tym prowadzenie warsztatu przez co najmniej 3 lata oraz ukończenie 30 lat życia.
Co istotne, członkowie zarządu za wykonywaną pracę nie otrzymywali wynagrodzenia. Izba przyczyniła się do rozwoju szkolnictwa zawodowego; w Bydgoszczy funkcjonował Instytut Przemysłu i Rzemiosła, a w okręgu działały 54 szkoły zawodowe. W 1933 roku, na mocy zarządzenia ministra przemysłu i handlu, Izba Rzemieślnicza w Bydgoszczy została rozwiązana, a jej działalność włączono do Izby w Poznaniu. W 1938 roku doszło do kolejnych zmian administracyjnych, co skutkowało przyłączeniem Bydgoszczy do Izby Rzemieślniczej w Toruniu.
Wiosną 1945 roku nastąpiło utworzenie Pomorskiej Izby Rzemieślniczej w Bydgoszczy. W 1946 roku Izba brała udział w organizacji Pomorskiej Wystawy Przemysłu, Rzemiosła i Handlu z okazji 600-lecia Bydgoszczy, która wzbudziła duże zainteresowanie zarówno w kraju, jak i za granicą. W lipcu tego samego roku odbył się Ogólnopolski Zjazd Rzemiosła w Bydgoszczy z udziałem 7 tys. delegatów. W 1947 roku Izba zdobyła srebrny medal za wkład w organizację Międzynarodowych Targów Gdańskich.
W latach 1945-1950 nastąpił intensywny rozwój działalności na rzecz rzemiosła, a także wsparcie dla repatriantów i osób dotkniętych skutkami wojny. W tym czasie siedziba Izby mieściła się przy ul. Jagiellońskiej 10, w budynku należącym do cechów bydgoskich. Wówczas rozpoczęto organizację i porządkowanie sieci cechów, tworząc 146 cechów branżowych. Rzemieślnicy bydgoscy aktywnie uczestniczyli w miejskich uroczystościach, w tym w potężnych ceremoniach żałobnych ku czci pomordowanych w Dolinie Śmierci oraz obchodach 600-lecia miasta czy Święta Lotnika, w którym uczestniczył marszałek Żymierski.
Kontynuowano tradycję oraz obrzędy rzemieślnicze, organizując święta patronalne, gromadząc różnego rodzaju dokumenty oraz przedmioty związane z historią cechów. W latach 1948–1949, z inicjatywy członków Izby, wydawano tygodnik „Rzemieślnik Pomorski”, który jednak został zamknięty z powodów politycznych. W okresie 1949-1955 nastąpiły znaczące zmiany, które ograniczały działalność drobnych przedsiębiorców, a liczba zakładów rzemieślniczych w województwie bydgoskim spadła o połowę.
Po odwilży gomułkowskiej w 1956 roku weszła w życie nowa ustawa o izbach rzemieślniczych, która wprowadziła wybory do władz cechów. Działalność Izby miała również wpływ na ustanowienie statusu prawnego rzemieślnika artysty, co miało miejsce w 1965 roku za sprawą powołania Komisji Rzemiosł Artystycznych. W wyniku reformy administracyjnej z 1975 roku, Izba Rzemieślnicza w Bydgoszczy obejmowała obszar województw: bydgoskiego, toruńskiego i włocławskiego, łącząc 27 cechów oraz 25 spółdzielni rzemieślniczych.
W 1979 roku utworzono Zakład Inwestycji i Budownictwa. W 1988 roku, w wyniku zmian polityczno-gospodarczych, liczba zakładów rzemieślniczych spadła do 5,8 tys. do roku 1995. W 1989 roku Organizacja zmienia nazwę na Międzywojewódzką Izbę Rzemieślniczą w Bydgoszczy, a w 1995 roku zrzeszała 29 cechów oraz 114 spółdzielni rzemieślniczych. W latach 90-tych najważniejszą rolą Izby stało się organizowanie egzaminów czeladniczych i mistrzowskich, prowadzenie szkoleń dla pracowników oraz wydawanie ekspertyz dotyczących rzemiosła.
W 1999 roku, na mocy uchwały Walnego Zgromadzenia Delegatów, instytucja zyskała nową nazwę: Kujawsko-Pomorska Izba Rzemiosła i Przedsiębiorczości.
Charakterystyka
Kujawsko-Pomorska Izba Rzemiosła i Przedsiębiorczości stanowi kluczowy element struktury rzemieślniczej w Polsce. Działając zgodnie z przepisami prawa, organizacja ta ma osobowość prawną i została zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym. W ramach swojej działalności, Izba jest również związana z Związkiem Rzemiosła Polskiego. Jej zasięg odnosi się do obszaru województwa kujawsko-pomorskiego, w tym powiatu chojnickiego.
Wśród głównych zadań Kujawsko-Pomorskiej Izby Rzemiosła i Przedsiębiorczości wyróżnia się:
- reprezentowanie swoich członków przed organami administracji publicznej i innymi instytucjami państwowymi,
- udzielanie wsparcia doradczego w zakresie marketingu i szkoleń,
- promowanie kwalifikacji i nadzorowanie uprawnień rzemieślniczych,
- poświadczanie dyplomów oraz świadectw kwalifikacyjnych,
- prowadzenie działań marketingowych mających na celu zwiększenie konkurencyjności swoich członków,
- organizacja szkół i kursów dla rzemiosła oraz przedsiębiorczości.
Współpraca Izby obejmuje stałe kontaktowanie się z Izbą Przemysłowo-Handlową Województwa Kujawsko-Pomorskiego, a także Wojewódzkim Zrzeszeniem Handlu i Usług oraz Kujawsko-Pomorską Wojewódzką Komendą OHP. Dodatkowo, Izba aktywnie uczestniczy w pracach Parlamentu Miast Hanzeatyckich.
Struktura Zarządu Izby składa się z Prezesa oraz dziewięciu członków, w tym dwóch zastępców pochodzących z regionów samorządowych: toruńskiego i włocławskiego. Dla efektywności funkcjonowania, w Izbie powołano kilka komisji, w tym:
- Komisję Finansową,
- Komisję Samorządową oraz Inicjatyw Gospodarczych,
- Komisję Oświaty Szkolnictwa Zawodowego i Promocji Rzemiosła,
- Komisję Rewizyjną.
Izba prowadzi także Zespół Szkół Rzemiosła i Przedsiębiorczości w Bydgoszczy, w skład którego wchodzą szkoła zawodowa, technikum uzupełniające oraz liceum ogólnokształcące dla dorosłych. Co więcej, od 2009 roku funkcjonuje przy Izbie Centrum Kształcenia Ustawicznego Rzemiosła i Przedsiębiorczości, które dodatkowo wspiera kształcenie i rozwój pracowników w branży.
Członkowie
Kujawsko-Pomorska Izba Rzemiosła i Przedsiębiorczości, z siedzibą w Bydgoszczy, stanowi ważny punkt wsparcia dla rzemieślników oraz małych i średnich firm działających w tym regionie.
Obecnie z organizacją tą współpracuje około 3 tysiące członków, wśród których znajdują się zarówno rzemieślnicy, jak i przedsiębiorcy. To zróżnicowane grono jest zorganizowane w 22 cechy rzemiosł, a także w 6 cechy branżowe.
Pod względem geograficznym, w strukturach izby wyróżnia się 17 cech w regionie bydgoskim, 6 w toruńskim oraz 5 w włocławskim, co odzwierciedla szeroki zasięg działalności i znaczenie tej instytucji w województwie kujawsko-pomorskim.
Przypisy
- a b c d e Janiszewska-Mincer Barbara: Z życia kulturalnego rzemieślników bydgoskich (lata 1945-1950) [w:] Kalendarz Bydgoski 1982
- a b c d e f g h i j k l m n o p Encyklopedia Bydgoszczy, t. 1. praca zbiorowa pod red. Włodzimierza Jastrzębskiego. Towarzystwo Miłośników Miasta Bydgoszczy. Bydgoszcz 2011. ISBN 978-83-926423-3-6, s. 229-230
- a b c d e f g h i j strona Kujawsko-Pomorskiej Izby Rzemiosła i Przedsiębiorczości
Pozostałe obiekty w kategorii "Instytucje i organizacje rządowe":
Archiwum Państwowe w Bydgoszczy | Poczta Główna w Bydgoszczy | Zarząd Dróg Miejskich i Komunikacji Publicznej w Bydgoszczy | Gmach Sądu Okręgowego w Bydgoszczy | Budynek Urzędu Miasta Bydgoszczy | Budynek Urzędu Wojewódzkiego w Bydgoszczy | Izba Przemysłowo-Handlowa Województwa Kujawsko-PomorskiegoOceń: Kujawsko-Pomorska Izba Rzemiosła i Przedsiębiorczości