Teodor Sobieski, urodzony 9 listopada 1884 roku w Fordonie, to wybitna postać w polskiej muzyce rozrywkowej. Jego życie zakończyło się 2 lutego 1956 roku w Poznaniu.
Znany jako dyrygent chóralny oraz pedagog, Sobieski poświęcił swoje życie nie tylko kierowaniu chórami, ale również nauczaniu kolejnych pokoleń muzyków. Jego osiągnięcia na polu muzycznym pozostawiły trwały ślad w świecie chóralnym w Polsce.
Życiorys
Teodor Sobieski przyszedł na świat w Fordonie, położonym nieopodal Bydgoszczy. Był synem Jana Sobieskiego, który piastował funkcję organisty, oraz Wilhelminy Bartz (Barcz). Swoje pierwsze muzyczne kroki stawiał pod skrzydłami ojca, a następnie kontynuował naukę w Paradyżu. Od 1902 roku uczył się w seminarium nauczycielskim, w którym pomyślnie zdał egzamin nauczycielski I stopnia w 1905 roku. Po ukończeniu edukacji rozpoczął pracę w Pruścach, a później, od 1907 roku, w Miłosławicach.
W 1910 roku, po zdaniu egzaminu II stopnia, zmienił miejsce pracy na Strzelno. Dwa lata później osiedlił się w Inowrocławiu, gdzie pełnił rolę organisty oraz dyrygenta chóru w miejskiej szkole. Następnie w 1915 roku podjął studia muzyczne w Berlinie, w instytucie muzyki kościelnej, które zakończył dyplomem w 1917 roku. Po powrocie do Inowrocławia, pracował jako nauczyciel muzyki w Państwowym Seminarium Nauczycielskim, a także prowadził chór w kościele św. Mikołaja oraz przez wiele lat zespół „Szarotka”.
Teodor Sobieski był również aktywnym organizatorem ruchu śpiewaczego, prowadząc kursy dla dyrygentów i pełniąc rolę dyrygenta okręgowego w Wielkopolskim Związku Kół Śpiewaczych oraz Związku Chórów Kościelnych. W 1937 roku przeniesiono go do gimnazjum Jana Kasprowicza w Bydgoszczy. Po wybuchu II wojny światowej przebywał w Starachowicach oraz Lublinie. Pod koniec wojny, w 1945 roku, osiedlił się ponownie w Inowrocławiu jako nauczyciel gimnazjalny.
Po przejściu na emeryturę w 1948 roku, Teodor Sobieski zamieszkał w Poznaniu. Do 1951 roku prowadził chór przy kościele św. Anny. Zmarł w Poznaniu i został pochowany na cmentarzu Junikowskim (pole 7-3-B-13).
W 1908 roku poślubił Stefanię z Krzymańskich. Jego małżeństwo przyniosło na świat dziewięcioro dzieci: Mariana (1908–1967), Jana (ur. 1910), Irenę (ur. 1911), Helenę (ur. 1913), Annę (ur. 1918), Sylwestra (ur. 1920), Barbarę (ur. 1922), Aleksandra (1924–1944) oraz Franciszka (ur. 1928).
Teodor Sobieski pozostawił po sobie trwały ślad w przestrzeni muzycznej, zasłużony zarówno jako nauczyciel, jak i organizator. Dyrygował dziełami wielu znanych kompozytorów, w tym Giovanniego Palestriny, Johanna Sebastiana Bacha, Ludwiga Beethovena, a także Wacława z Szamotuł, Mikołaja Zieleńskiego i Stanisława Moniuszki, przyczyniając się tym samym do rozwoju kultury muzycznej w Polsce.
Przypisy
- Teodor Sobieski – miejsce pochówku na Junikowie w Poznaniu
- Sejm Wielki.pl [dostęp 20.05.2014 r.]
- a b c d e Gąsiorowski i Topolski (red.) 1981, s. 682.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Jarosław Chojnacki (muzyk) | Krzysztof Derdowski | Adrian Konarski | Helena Raszka | Piotr Biskupski | Andrzej Szopa | Jarosław Weber | Zbigniew Jankowski (poeta) | Michał Protasiuk | Jan Kaja (artysta) | Barbara Szeliga | Tadeusz Kłobucki | Tadeusz Oszubski | Janusz Pietkiewicz | Maciej Koczorowski | Grzegorz Bednarski | Jacek Pelc | Mateusz Mosiewicz | Grzegorz Kardaś | Dariusz Tomasz LebiodaOceń: Teodor Sobieski