Helena Raszka

---

Życiorys

Helena Raszka studiowała filologię polską na Uniwersytecie Wrocławskim. W roku 1951 osiedliła się w Szczecinie, w malowniczej dzielnicy Pogodno, przy ulicy Żwirki i Wigury. Jej debiut poetycki miał miejsce w 1956 roku, kiedy to swoje utwory opublikowała w tygodniku „Ziemia i Morze”.

W 2015 roku, w hołdzie jej twórczości, nadano imię Heleny Raszki Szkoły Podstawowej nr 7 w Szczecinie. Ostateczny spoczynek znalazła na cmentarzu Centralnym w Szczecinie, w kwaterze 20E.

Twórczość

Helena Raszka jest autorką wielu znaczących dzieł literackich, które przyczyniły się do poszerzenia horyzontów polskiej literatury. Poniżej znajduje się lista jej najważniejszych utworów, które ukazują różnorodność i głębię jej twórczości.:

• Okruchy bursztynu (1959),
• Inny kraj (1962),
• Bliżej dna (1965),
• Portret zdziwiony sobą (1966),
• Liczba pojedyncza (1970),
• Miłość (1981),
• Liczba mnoga (1982),
• Biała Muzyka (1994),
• Wybrane wiersze (1996),
• Na poboczu (2000),
• Korzeń i skała (2000),
• Głosy w przestrzeni (2011),
• Imię własne (2011).

Nagrody i odznaczenia

W dorobku Heleny Raszki znajduje się wiele prestiżowych nagród oraz wyróżnień, które potwierdzają jej talent oraz zaangażowanie w poezję. Poniżej przedstawiamy kluczowe osiągnięcia artystki:

• 1957 – II nagroda w konkursie Wojewódzkiej Rady Narodowej w Szczecinie za zbiory wierszy Słowa najcichsze i Okruchy bursztynu,
• 1961 – wyróżnienie podczas Kłodzkiej Wiosny Poetyckiej,
• 1965 – nagroda „Pióra” w konkursie Zrzeszenia Studentów Polskich oraz Klubu Studentów Wybrzeża „Żak” w Gdańsku za tomik Bliżej dna,
• 1996 – Nagroda Artystyczna Miasta Szczecina,
• 2010 – Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”,
• 2012 – nominacja do Nagrody Poetyckiej im. K.I. Gałczyńskiego – Orfeusz za tomik Głosy w przestrzeni.

Każde z tych wyróżnień podkreśla jej wkład w rozwój polskiej poezji oraz nieustający wpływ na kulturalne życie regionu.

---

Oceń: Helena Raszka

---