Stefania Grudzińska, urodzona 4 kwietnia 1930 roku w Bydgoszczy, była wybitną postacią w dziedzinie astronomii. Polska astronom z tytułem doktora habilitowanego, wniosła istotny wkład w rozwój nauk astronomicznych w Polsce.
Odeszła z tego świata 23 października 1997 roku, również w Bydgoszczy, pozostawiając po sobie znaczące osiągnięcia naukowe.
Życiorys
Stefania Grudzińska swoją edukację rozpoczęła w Bydgoszczy, gdzie ukończyła zarówno gimnazjum, jak i liceum. Następnie, w latach 1950–1955, studiowała astronomię na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, co było początkiem jej kariery naukowej.
Już w 1953 roku, w trakcie trwania studiów, została zatrudniona w Katedrze Astronomii UMK. Na drodze kariery naukowej obroniła doktorat w 1963 roku, a habilitację uzyskała w 1972 roku. W latach 1976–1979 pełniła funkcję zastępczyni dyrektora Instytutu Astronomii UMK. W 1991 roku, po wielu latach pracy, przeszła na emeryturę.
Jednocześnie, w latach 1972–1980, Stefania Grudzińska pracowała jako nauczycielka akademicka w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Bydgoszczy. Wypełniała tam obowiązki adiunkta w latach 1972–1978, podnosząc swoje kwalifikacje na stanowisku docenta od 1978 do 1980 roku, prowadząc wykłady z matematyki. Po przejściu na emeryturę, jeszcze przez pewien czas pełniła rolę profesora nadzwyczajnego w Instytucie Fizyki Wyższej Szkole Pedagogicznej w Rzeszowie, gdzie uczyła astronomii oraz astrofizyki studentów fizyki.
Stefania Grudzińska zmarła w 1997 roku, a ostatnie jej miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu Serca Jezusowego w Bydgoszczy. Jej pogrzeb miał miejsce 29 października tego samego roku.
Zainteresowania naukowe
Na wstępie warto zaznaczyć, że Stefania Grudzińska rozpoczęła swoją przygodę ze światem astronomii, koncentrując się głównie na fotometrii wizualnej oraz fotograficznej gwiazd zmiennych. W ramach swoich badań prowadziła obserwacje takich obiektów jak R Cas w 1956 roku oraz Mira Ceti w 1963 roku. Zajmowała się również gwiazdami typy RW Tau, co jej pozwoliło na zdobycie cennej wiedzy oraz doświadczenia w tej dziedzinie.
W kolejnych latach, Stefania skierowała swoje zainteresowania na badanie komet. Jej prace obejmowały m.in. obserwacje komety Arenda-Rolanda 1956h, komety Ikeya 1963a, a także Alcocka 1963b oraz kometę P/Schwassmanna-Wachmanna. Działalność ta przyczyniła się do lepszego zrozumienia dynamiki komet oraz ich wpływu na systemy nawigacyjne.
Odznaczenia
Stefania Grudzińska posiada na swoim koncie znaczące odznaczenia, które świadczą o jej wkładzie w życie społeczne i patriotyczne. W 1973 roku została uhonorowana Złotym Krzyżem Zasługi, a przyznany jej Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski w 1983 roku dopełnia listy jej zasług.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Andrzej Tomaszewicz (ekonomista) | Agata Jarecka | Henryk Dziurla | Bogusława Pasieka-Butkiewicz | Zdzisława Wyżnikiewicz-Kopp | Janusz Sługocki | Katarzyna Polus-Rogalska | Piotr Jaśkowski | Marcin Barlik | Małgorzata Bieńkowska (socjolożka) | Andrzej Bogucki (ur. 1951) | Janusz Filipiak | Andrzej Radziewicz-Winnicki | Alfred Kaniecki | Zefiryn Adamski | Andrzej Szahaj | Marek Cygan | Bernard Krakowski | Jerzy Modrakowski | Anna Jakubowicz-BryxOceń: Stefania Grudzińska