Marek Andrzejewski (historyk)

---

Życiorys

W roku 1966 Marek Andrzejewski ukończył I Liceum Ogólnokształcącego im. Mikołaja Kopernika w Gdańsku. Następnie, w latach 1966–1973, podjął studia na kierunku historia na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, a po ich zakończeniu kontynuował edukację na Uniwersytecie Gdańskim.

W 1976 roku uzyskał tytuł doktora na podstawie rozprawy dotyczącej Socjaldemokratycznej Partii Wolnego Miasta Gdańska w latach 1920–1936. Kolejne istotne osiągnięcie miało miejsce w 1987 roku, kiedy to habilitował się, prezentując pracę na temat Wolnego Miasta Gdańska w kontekście rewizjonistycznej propagandy niemieckiej z lat 1920–1939. W 1996 roku został odznaczony tytułem profesora nauk humanistycznych, a dziewięć lat później awansował na profesora zwyczajnego.

Od 1973 do 1975 roku Andrzejewski pracował w Ośrodku Analiz i Dokumentacji Prasowej w Gdańskim Wydawnictwie Prasowym. W okresie 1976–1989 zatrudniony był w Bibliotece Głównej UG, a następnie, od 1989 do 2018 roku, związany był z Instytutem Historii Uniwersytetu Gdańskiego. Jego specjalizacja obejmowała historię najnowszą.

W czasie swojej kariery pełnił również rolę kierownika Pracowni Historii Współczesnych Ruchów Społeczno-Politycznych na Wydziale Historycznym UG. Andrzejewski był stypendystą Miasta Gdańska oraz Fundacji Friedricha Eberta, co podkreśla jego znaczące osiągnięcia w dziedzinie badań historycznych i pracy akademickiej.

Ważniejsze publikacje

Oto zbiór ważniejszych publikacji autorstwa Marka Andrzejewskiego, które odzwierciedlają jego wkład w badania historyczne.

• Socjaldemokratyczna Partia Wolnego Miasta Gdańska: 1920–1936 (1980),
• Elbląg w latach 1918–1939 (1987),
• Wolne miasto Gdańsk w rewizjonistycznej propagandzie niemieckiej: 1920–1939 (1987),
• Opposition und Widerstand in Danzig 1933 bis 1939 (1994),
• Biblioteki w międzywojennym Gdańsku (1995),
• Gdański socjaldemokrata Erich Brost (1995),
• Socjaldemokrata Kurt Schumacher: z Chełmna do Hanoweru (1995),
• Ludzie Wolnego Miasta Gdańska (1920–1939): informator biograficzny (1997),
• Man muss doch informiert sein, um leben zu können: Erich Brost, Danziger Redakteur, Mann des Widerstandes, Verleger und Chefredakteur der „Westdeutschen Allgemeinen Zeitung” (wraz z Hubertem Rinklake, 1998),
• Die Elbinger Presse vor 1945 (2002),
• Schweizer in Polen: Spuren der Geschichte eines Brückenschlages (2002),
• Erich Brost: życie i działalność gdańskiego socjaldemokraty (2003),
• Od Bismarcka do Schrödera: portrety niemieckich kanclerzy (2003),
• Roman Korynt: legenda gdańskiej Lechii (2004),
• Polityczna emigracja z Wolnego Miasta Gdańska 1933–1939 (1945) (2005),
• Die Bibliotheken in der Freien Stadt Danzig (2006),
• Gabriel Narutowicz: Wasserbauer, Hochschullehrer und Politiker (2006),
• Zarys dziejów Uniwersytetu Gdańskiego: sześćdziesiąt lat tradycji polskiego szkolnictwa pedagogicznego i ekonomicznego na Wybrzeżu (wraz z Lechem Mokrzeckim i Józefem Arno Włodarskim, 2006),
• „Ta Szwajcaria to raj ziemski”: obraz Szwajcarii w polskiej publicystyce, wspomnieniach i beletrystyce (1870–1918) (2007),
• Marzec 1968 w Trójmieście (2008),
• Od Eberta do Köhlera: portrety niemieckich prezydentów (2009),
• Wolne miasto Gdańsk (1920–1939): leksykon biograficzny (2009),
• „Solidarność” w wybranych polskich i obcych podręcznikach szkolnych do historii (2010),
• Od Londynu do Warszawy: zarys dziejów metra (2011),
• Gabriel Narutowicz (2012),
• Z dziejów kina w Gdańsku w latach 1896–1945.

---

Oceń: Marek Andrzejewski (historyk)

---