Willa Heinricha Dietza w Bydgoszczy


W artykule tym przyjrzymy się Willi Heinricha Dietza, której historia pozwala odkryć różnorodne aspekty architektury i kultury Bydgoszczy.

Znana również pod nazwą Willa Flora, ten zabytkowy obiekt stanowi ważny element lokalnego dziedzictwa.

Położenie

Budynek znajduje się na wschodniej stronieul. Gdańskiej, w bezpośrednim sąsiedztwie ul. Śniadeckich oraz ul. Słowackiego.

Historia

Willa, znana jako miejsce o historycznym znaczeniu, została zbudowana w latach 1897–1898, prawdopodobnie według wizji berlińskiego architekta, Heinricha Seelinga. Właściciel tego wyjątkowego obiektu był osobą zaangażowaną w życie publiczne, pełniąc funkcję członka rady miejskiej oraz posła do sejmu pruskiego.

Budynek pozostawał w rękach jego potomków aż do roku 1937, co podkreśla jego znaczenie jako rodzinnego dziedzictwa. Niestety, w okresie II wojny światowej, w latach 1940–1945, willa została przekształcona w siedzibę miejskiego dowództwa SS, co wprowadziło nowy, tragiczny wymiar w jej historii.

Po zakończeniu wojny, w 1945 roku, budynek przeszedł w ręce Rozgłośni Polskiego Radia Pomorza i Kujaw, co przyczyniło się do jego dalszego funkcjonowania i rozwoju. Warto zaznaczyć, że w 1995 roku willa przeszła gruntowną renowację, która została doceniona, ponieważ Rozgłośnia Polskiego Radia PIK zdobyła nagrodę I stopnia w konkursie organizowanym przez Generalnego Konserwatora Zabytków, wyróżniając się jako najlepszy użytkownik obiektu zabytkowego.

Architektura

Willa w Bydgoszczy, znana jako Willa Flora, została zbudowana w stylu eklektycznym, który łączy w sobie elementy neogotyckie oraz neorenesansowe. To architektoniczne dzieło może być także efektem wpływów angielskiego stylu malowniczego.

Obiekt ma nieregularny rysunek, z centralną częścią zbliżoną do prostokąta. Bryła budynku prezentuje się mocno rozczłonkowana, co nadaje jej wyjątkowy charakter, a urozmaicenie zapewniają ryzality, balkony oraz loggie.

Na elewacji frontowej, od strony zachodniej, wyrasta trójkondygnacyjny ryzalit, który jest umieszczony na osi i przykryty dachem o dwu spadowym kształcie. W budynku znajduje się także drugi ryzalit, umieszczony na skraju, który mieści loggię z dachem pulpitowym. Murowane balustrady są dekorowane stylizowanym motywem trójliścia, co dodaje temu miejscu elegancji.

Do dekoracji elewacji zastosowano także elementy spływów wolutowych oraz sterczyn w formie obelisków, co podkreśla architektoniczną finezję willi. Nazwa Willa Flora nawiązuje do nieistniejącej już polichromii, która zdobiła loggię.

Wnętrze jest również bogato zdobione. Na ścianach możemy znaleźć malowane fryzy z wizerunkami ptaków oraz kwiatów. Okazałe stolarki i boazerie, a także strop ze złoconymi zdobieniami, wykonanymi w technice papier-mâché, dopełniają tej architektonicznej całości.

Od strony wschodniej willa otoczona jest niewielkim ogrodem, gdzie znajduje się oryginalna XIX-wieczna fontanna, ozdobiona polichromowaną rzeźbą czapli, przypominającą żurawia.

Przypisy

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo kujawsko-pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30.09.2024 r. [dostęp 28.02.2014 r.]
  2. a b Bręczewska-Kulesza Daria, Derkowska-Kostkowska Bogna, Wysocka A., [i inni]: Ulica Gdańska. Przewodnik historyczny, Bydgoszcz 2003.
  3. a b c Parucka Krystyna. Zabytki Bydgoszczy – minikatalog. „Tifen” Krystyna Parucka. Bydgoszcz 2008.
  4. a b c Bręczewska-Kulesza Daria: Bydgoskie realizacje Heinricha Seelinga. Materiały do dziejów kultury i sztuki Bydgoszczy i regionu. Zeszyt 4. Pracownia Dokumentacji i Popularyzacji Zabytków Wojewódzkiego Ośrodka Kultury w Bydgoszczy. Bydgoszcz 1999.
  5. Wysocka Agnieszka: Willa Blumwego. Materiały do dziejów kultury i sztuki Bydgoszczy i regionu. Zeszyt 2. Pracownia Dokumentacji i Popularyzacji Zabytków Wojewódzkiego Ośrodka Kultury w Bydgoszczy. Bydgoszcz 1997.

Oceń: Willa Heinricha Dietza w Bydgoszczy

Średnia ocena:4.89 Liczba ocen:16