Kaplica sióstr klarysek w Bydgoszczy

---

Położenie

Kaplica sióstr klarysek zlokalizowana jest w kamienicy przy ul. Gdańskiej 56 w Bydgoszczy. Ten wyjątkowy obiekt został wpisany do rejestru zabytków pod numerem A/209 w dniu 03.03.1931.

Historia

Historia klasztoru, w którym obecnie zamieszkują siostry Klaryski, sięga roku 1615, kiedy to do Bydgoszczy przybyły ich wcześniejsze siostry – Klaryski urbanistki. Niestety, ich działalność została przerwana w 1835 roku przez pruskie władze, które dokonały kasaty zakonu. Pozostałe po nich zabudowania klasztorne, mimo upływu lat, częściowo przetrwały i wciąż są użytkowane, w tym również kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, który zachwyca swoim gotycko-renesansowym stylem.

Siostry Klaryski od wieczystej Adoracji zawitały do Bydgoszczy w 1925 roku. Ich pojawienie się nie było kontynuacją działalności ich poprzedniczek, lecz nowym rozdziałem, w którym dominującym charyzmatem stała się nieustanna adoracja Jezusa Chrystusa w Najświętszym Sakramencie. Budynek kaplicy, który możemy podziwiać dzisiaj, powstał w latach 1900-1901. Początkowo był to dom mieszkalny, zaprojektowany przez nieznanego architekta, a jego pierwotnym właścicielem był kupiec Adolf Kolwitz.

Warto zauważyć, że na początku XX wieku posesja została przeorganizowana. W 1925 roku zakupiono ją od Zgromadzenia Sióstr Klarysek z Gniezna, a następnie dostosowano do potrzeb klasztornych. Przybycie sióstr do tej nowej kaplicy zapoczątkowało uroczyste wydarzenie – akt intronizacji Najświętszego Sakramentu, który miał miejsce 14 września 1925 roku, dokonany przez biskupa Antoniego Laubitza.

Kaplica od momentu swojego ustanowienia była otwarta dla odwiedzających, a mieszkańcy Bydgoszczy oraz uczniowie lokalnych szkół chętnie uczestniczyli w całodziennych adoracjach. Niestety, w trudnych czasach II wojny światowej, w dniu 13 września 1939 roku, hitlerowscy żołnierze przeprowadzili rewizję w klasztorze, a kaplica została zamknięta. W 1941 roku, z dnia na dzień, siostry musiały opuścić swoje miejsce, a w budynku urządzono biuro powiernicze.

Czas wojennej niepewności i chaosu przyniósł wiele tragedii, w tym zamordowanie jednej z sióstr – Marii Kalety Kamińskiej, w 1944 roku. Po zakończeniu wojny, w okresie od stycznia do czerwca 1945 roku, w budynku mieściły się wojska radzieckie. Dopiero później, obiekt został przekazany na potrzeby biura Pomorskiej Izby Skarbowej.

Dzięki determinacji sióstr, udało im się odzyskać budynek i z dniem 22 lipca 1945 roku powróciły do klasztoru. Proces odbudowy życia klasztornego po II wojnie światowej zbliżył się do końca 16 lutego 1946 roku, kiedy to klauzura została zamknięta, a adoracja Najświętszego Sakramentu wznowiona.

W 1986 roku ks. kard. Józef Glemp poświęcił nowy Ołtarz Adoracji Jezusa Eucharystycznego, podkreślając tym samym duchową jedność i stałe zaangażowanie sióstr w życie religijne. Dziś w kaplicy odbywają się regularne msze św., nabożeństwa oraz adoracje, zarówno dzienne, jak i nocne, przy aktywnym udziale wiernych.

Architektura

Obiekt ten stanowi unikalny przykład wczesnego modernizmu, gdzie stylistyka budynku harmonijnie łączy się z elementami klasycyzującymi. Historia kamienicy nabrała nowego wymiaru w 1925 roku, gdy rozpoczęto prace związane z jej przekształceniem na potrzeby klasztorne oraz sakralne.

W wyniku tych zmian we wnętrzu powstała ogólnodostępna kaplica, co znacząco wpłynęło na funkcjonalność i charakter całej przestrzeni. Dodatkowo, na elewacji obiektu założono krzyż oraz niewielką sygnaturkę, które stanowią istotne elementy jego architektury.

---

Oceń: Kaplica sióstr klarysek w Bydgoszczy

---