Zygfryd Weinberg


Zygfryd Joachim Weinberg to postać, której obecność na polskiej scenie lekkoatletycznej pozostawiła trwały ślad. Urodził się 3 lutego 1930 roku w Bydgoszczy, a jego życie zakończyło się 8 sierpnia 2015 roku. Był nie tylko utalentowanym lekkoatletą, ale także znaczącym trenerem lekkoatletycznym.

Weinberg w swojej karierze sportowej zdobył miano mistrza i rekordzisty Polski, a jego osiągnięcia w trójskoku wpisały się na trwałe w historię polskiego sportu. Jako olimpijczyk, miał zaszczyt reprezentować Polskę na światowej arenie, co potwierdza jego znaczący wkład w rozwój lekkoatletyki w kraju.

Kariera sportowa

Zygfryd Weinberg był jednym z czołowych polskich lekkoatletów, który swoją sportową karierę rozpoczął z przytupem na igrzyskach olimpijskich w 1952 roku w Helsinkach, gdzie udało mu się zająć 10. miejsce w finale trójskoku. Jego udział w mistrzostwach Europy w 1954 roku w Bernie przyniósł mu 4. miejsce w tej samej konkurencji, co potwierdziło jego umiejętności na międzynarodowej arenie.

W ciągu swojej kariery Weinberg dwukrotnie brał udział w akademickich mistrzostwach świata (UIE). W 1951 roku w Berlinie zdobył brązowy medal, a trzy lata później w Budapeszcie cieszył się z złotego medalu w trójskoku. Jego osiągnięcia w Polsce również były imponujące, ponieważ pięciokrotnie zdobył tytuł mistrza Polski w tej samej konkurencji w latach 1950, 1951, 1953, 1954 oraz 1955. Dodatkowo, w 1948 roku zajął 2. miejsce, stając się wicemistrzem.

Weinberg był również wszechstronnym sportowcem, odnosząc sukcesy w innych dyscyplinach lekkoatletycznych. W 1951 roku zdobył brązowy medal w skoku wzwyż, a w 1947 roku zajął 4. miejsce w sztafecie 3 × 1000 metrów oraz 5. miejsce w biegu na 3000 metrów z przeszkodami, a także 6. w dziesięcioboju. W 1951 roku zdobył tytuł mistrza Polski w hali w trójskoku, a pięć lat później wywalczył wicemistrzostwo.

W ciągu swojej kariery, Zygfryd Weinberg trzykrotnie ustanawiał rekord Polski w trójskoku, osiągając wynik 15,30 m, który miał miejsce 8 sierpnia 1954 roku w Budapeszcie. W latach 1950–1955 wystartował dziewięć razy w meczach reprezentacji Polski, odnosząc 4 osobiste zwycięstwa. Jego rekord życiowy w trójskoku wynosił również 15,30 m (8 sierpnia 1954 roku w Budapeszcie).

Weinberg reprezentował wiele klubów, m.in. HKS Bydgoszcz (1945-1948), Gwardię Bydgoszcz (1949-1952), OWKS Bydgoszcz (1952), CWKS Warszawa (1953-1955), CWKS Bydgoszcz (1956) oraz Legię Warszawa (1957-1959). Na początku 1952 roku otrzymał zaszczytny tytuł mistrza sportu.

Po zakończeniu kariery sportowej, Zygfryd Weinberg został trenerem, a wśród jego wychowanków znajduje się m.in. Andrzej Puławski oraz Tadeusz Jankowski. Zmarł i znalazł spokój na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie przy ul. Młynarskiej (aleja 54, rząd 1 grób 9).

Przypisy

  1. Miejsce pochówku. [dostęp 30.01.2023 r.]
  2. a b Zygfryd Weinberg [online], olympedia.org [dostęp 16.05.2021 r.]
  3. Zmarł Zygfryd Weinberg [online], pzla.pl, 10.08.2015 r. [dostęp 16.05.2021 r.]
  4. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 505 [dostęp 16.05.2021 r.]
  5. Daniel Grinberg, Zbigniew Jonik, Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha, Włodzimierz Szymański: Historia polskiej lekkoatletyki halowej 1924-2014. Warszawa, Sopot: Komisja Statystyczna PZLA, 2014, s. 78–79. ISBN 978-83-64544-00-2.
  6. Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 95, 126, 156–157, 212–213 i 275. ISBN 978-83-61233-20-6.
  7. Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość - Sandomierz: 2007, s. 113.
  8. Henryk H. Gąszczak, Polska lekkoatletyka w statystyce historycznej; lata 1920-2007 [online], statystyka.histor.pzla.pl [dostęp 24.04.2011 r.]
  9. World Student Games (UIE) [online], GBRAthletics [dostęp 12.09.2010 r.]
  10. Nowi mistrzowie sportu. „Nowiny Rzeszowskie-Nowiny Sportowe”, s. 1, Nr 2 z 07.01.1952 r.

Oceń: Zygfryd Weinberg

Średnia ocena:4.92 Liczba ocen:20