Aleksander Czachor

---

Rodzina i sport

Wiele tradycji sportowych z pewnością miało duży wpływ na rozwój Aleksandra Czachora. Jego ojciec, również nazywany Aleksandrem, był przed wojną aktywnym działaczem w klubie Czarnych Radom. Razem z trzema braćmi – Jerzym, Marianem oraz Ryszardem – współtworzyli klub piłkarski, który działał pod nazwą Szkolny Klub Sportowy, powstały w 1941 roku w Radomiu.

Tragiczne okoliczności wojny ograniczyły większość ich sportowych ambicji. W wyniku dramatycznych wydarzeń stracili wielu bliskich; ich ojca zamordowano w Oświęcimiu, a stryja Jana w obozie w Gross Rosen. Także brat Jerzy, znany z pseudonimu „Skaut”, zginął w Radomiu tylko tydzień przed jego wyzwoleniem.

W trudnych warunkach okupacyjnych, najważniejszymi momentami były dwa mecze SKS z drużyną Polonia-Grochów Warszawa, które odbyły się w ramach Mistrzostw Warszawy. Władze okupacyjne zgodziły się na rozegranie tych spotkań, które przyciągnęły tłumy kibiców. W składzie radomskiego zespołu wystąpili wszyscy czterej bracia Czachorowie. Na tym meczu radomianie wręczyli bukiet biało-czerwonych kwiatów warszawianom, w zamian otrzymując pamiątkowy ryngraf z Matką Boską, orłem i napisem „Pod Twoją Obronę”. W pierwszym z tych meczów, który zakończył się zwycięstwem Radomskiego zespołu 3:1, Aleksander Czachor strzelił aż dwie bramki.

Po zakończeniu działań wojennych, po fuzji SKS z innym klubem sportowym, powstał RKS Radomiak. Aleksander Czachor był integralną częścią zespołu do roku 1951, służąc jako kapitan drużyny przez wiele lat. W tym czasie zdobył tytuł mistrza Okręgu Warszawskiego w 1945 roku oraz mistrza Podokręgu Radomskiego w 1946 roku. W tych samych latach RKS Radomiak odniósł znaczące sukcesy, w tym awans do półfinałów pierwszych mistrzostw Polski w 1946 roku. Niestety, po zaciętej walce, drużyna przegrała z ŁKS-em wynikiem 1:3, co pozwoliło im uplasować się w pierwszej ósemce najlepszych drużyn w Polsce.

Kariera zawodowa

Po zakończeniu kariery sportowej Aleksander Czachor przez długi czas pełnił rolę kierownika drużyny Radomiaka, a następnie objął funkcję prezesa klubu. Od roku 1948 przez wiele lat był przewodniczącym Społecznego Komitetu Budowy Stadionu Radomiaka, gdzie jego działania doprowadziły do istotnych zmian. Dzięki jego inicjatywie na stadionie powstały nowe trybuny, bieżnia, skocznie, korty tenisowe oraz boiska treningowe.

W aspekcie zawodowym, Czachor koncentrował się na budownictwie. Pracował m.in. w Radoskórze, gdzie pełnił stanowisko kierownika Działu Inwestycji, a także w ZWAC Wierzbica jako Główny Koordynator Robót. Jego pasja do architektury nie wygasła na emeryturze, gdyż kontynuował pracę w Zespole Usług Projektowych aż do swojej śmierci w 2001 roku.

Za swoje osiągnięcia został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Odznaką 80-lecia Radomiaka oraz nagrodą Za Zasługi dla Województwa Radomskiego. W uznaniu jego zasług piłkarze Radomiaka otrzymali dyplom uznania za udział w mistrzostwach Warszawy w czasach okupacji hitlerowskiej. Dodatkowo, był wieloletnim działaczem Naczelnej Organizacji Technicznej, co jest świadectwem jego zaangażowania w rozwój zarówno sportu, jak i społeczności lokalnej.

Upamiętnienie

W dniu 31 maja 2010 roku miała miejsce znacząca decyzja podjęta przez Radę Miejską w Radomiu, która jednogłośnie przegłosowała wniosek złożony przez Stowarzyszenie Kibiców „Tylko Radomiak” oraz Spółkę Akcyjną Radomiak 1910. W wyniku tego wniosku, Stadion RKS Radomiak, usytuowany przy ulicy Struga 63, zyskał imię Braci Czachorów.

---

Oceń: Aleksander Czachor

---