Małgorzata Wiese-Jóźwiak

---

Kariera szachowa

Od momentu rozpoczęcia swojej kariery w szachach, Małgorzata Wiese-Jóźwiak zyskała uznanie jako jedna z wiodących polskich szachistek, osiągając liczne sukcesy w swojej dziedzinie. Od połowy lat siedemdziesiątych do końca osiemdziesiątych zdobyła miejsce w ścisłej czołówce, co potwierdzają jej liczne wyróżnienia.

W 1976 roku sięgnęła po swój pierwszy krajowy medal w Toruniu, zdobywając tytuł mistrzyni Polski juniorek młodszych. Rok wcześniej, po raz pierwszy wzięła udział w mistrzostwach Polski kobiet, a do roku 1990 czternastokrotnie wystąpiła w finałowych turniejach, co przyczyniło się do jej statusu jako jednej z najbardziej utytułowanych zawodniczek w historii polskich szachów.

W swoim dorobku ma aż 9 medali: złoty w 1985 roku, sześć srebrnych (w latach 1978, 1982, 1983, 1986, 1988 i 1990) oraz dwa brązowe (1977 i 1980). Dodatkowo, zdobyła dwa medale mistrzostw Europy juniorek do lat 20: w 1979 roku zajęła III miejsce, a w 1981 roku była II.

Wielokrotnie triumfowała w międzynarodowych turniejach, w tym w Piotrkowie Trybunalskim i Nałęczowie w 1980 roku, a także ponownie w Nałęczowie w 1982 roku. Warto również zaznaczyć, że w 1984 roku, w trakcie otwartego turnieju w Hamburgu, wypełniła normę arcymistrzowską. To był czas, kiedy rok 1985 przyniósł jej kolejne spektakularne osiągnięcia, m.in. w drużynowym turnieju w fińskim Pohja, gdzie zdobyła 6½ pkt w 7 partiach, co stanowiło najlepszy wynik indywidualny wśród uczestników.

W tym samym roku osiągnęła wielki sukces, kwalifikując się do turnieju międzystrefowego na Kubie. Niestety, z powodu nieodpowiedniej organizacji w Polskim Związku Szachowym, nie mogła wystartować w tym ważnym wydarzeniu. Do jej indywidualnych sukcesów należy niewątpliwie także zwycięstwo w Tbilisi w 1984 roku przeciwko Nonie Gaprindaszwili, jedną z najwyżej cenionych szachistek w historii.

W ciągu swojej kariery wielokrotnie reprezentowała Polskę w zawodach drużynowych, w tym sześciokrotnie na olimpiadach szachowych w latach 1978, 1980, 1982, 1984, 1986 i 1988, zdobywając brązowy medal w 1980 roku w składzie drużyny.

Najwyższy ranking w karierze osiągnęła 1 stycznia 1987 roku, zdobywając 2290 punktów, co uplasowało ją na 40-45. miejscu na światowej liście FIDE oraz na 4. pozycji wśród polskich szachistek. W 1991 roku podjęła decyzję o zakończeniu swojej kariery szachowej.

---

Oceń: Małgorzata Wiese-Jóźwiak

---