Walenty Zaborowski

---

Życiorys

Walenty Zaborowski rozpoczął swoją edukację w II Liceum Ogólnokształcącym im. Mieszka I w Szczecinie, gdzie uzyskał maturę w 1948 roku. Po zakończeniu nauki w liceum kontynuował kształcenie na Wydziale Architektury Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Szczecinie, gdzie ukończył studia w 1952 roku.

W 1961 roku Zaborowski został członkiem Stowarzyszenia Architektów Polskich, co potwierdziło jego zaangażowanie w rozwój architektury w Polsce. Jako architekt był autorem licznych projektów budynków mieszkalnych i obiektów użyteczności publicznej, które zyskały uznanie w Szczecinie oraz okolicznych miejscowościach.

Jednym z jego najbardziej znaczących osiągnięć jest współpraca z inżynierem budownictwa Ryszardem Szmiglem. Razem opracowali nowatorską metodę budownictwa wielkopłytowego, która opierała się na zastosowaniu uniwersalnego i mobilnego poligonu do produkcji prefabrykatów bezpośrednio na placu budowy. Ta innowacyjna technika przyczyniła się do znacznego obniżenia kosztów oraz skrócenia czasu realizacji inwestycji budowlanych.

Projekty

Walenty Zaborowski był znaczącą postacią w dziedzinie architektury, przyczynił się do powstania wielu projektów, które kształtowały przestrzeń miast w Polsce. Jego dorobek obejmuje szereg obiektów, które różnią się zarówno funkcją, jak i stylem architektonicznym.

• Osiedle Komuny Paryskiej w Szczecinie (1963),
• zespół handlowo-usługowy przy ul. Wilczej 40 w Szczecinie (1965–1966),
• Osiedle „Na Skarpie” w Szczecinie (1971) – współautor,
• Osiedle Książąt Pomorskich w Szczecinie (II poł. lat 70.),
• kościół Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Gryfinie (1984),
• kościół św. Kazimierza w Policach (1986–1997),
• kościół Przemienienia Pańskiego w Załomiu (1987),
• kościół bł. Michała Kozala w Kliniskach Wielkich (1987–1998),
• kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Międzywodziu (1989–1992),
• kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Pogorzelicy (1990–1995),
• kościół Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny w Witkowie (1990–1993),
• kościół Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Szczecinie-Dąbiu (1991–1993),
• kościół św. Józefa Opiekuna Rodzin w Wisełce (1991–1993),
• kościół Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Przecławiu (1992–1993),
• kościół Przemienienia Pańskiego w Szczecinie-Gumieńcach (1993–1996),
• kościół św. Dominika Savio w Morzyczynie (1994–1998),
• kościół św. Dominika w Szczecinie (1996–2001),
• kościół św. Faustyny w Koninie,
• kościół Matki Boskiej Fatimskiej w Nowogardzie (1996–2008),
• Kościół Matki Boskiej Częstochowskiej w Dargobądzu (1997–2005),
• plebania oraz rekonstrukcja wieży i dachu kościoła św. Jana Chrzciciela w Szczecinie,
• rekonstrukcja XV-wiecznego kościoła Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Klępinie (1990–1992),
• rekonstrukcja kościoła św. Barbary w Bielinku (1993–1995).

Wszystkie te projekty świadczą o jego wszechstronnych umiejętnościach i zdolności do tworzenia funkcjonalnych oraz estetycznych przestrzeni, które do dziś pełnią istotne role w codziennym życiu mieszkańców.

---

Oceń: Walenty Zaborowski

---