Heinrich Ernst Mautz, urodzony 6 października 1820 roku w Bydgoszczy, był znaną postacią, której działalność miała duże znaczenie dla lokalnej społeczności. Jako niemiecki rzemieślnik i cieśla, Mautz odzwierciedlał ducha swojego czasu, przyczyniając się do rozwoju rzemiosła w swoim regionie.
Warto także zauważyć, że pełnił on ważną rolę jako członek Rady Miasta Bydgoszczy, co świadczy o jego zaangażowaniu w sprawy obywatelskie oraz rozwój miasta. Zmarł 11 kwietnia 1886 roku w tej samej miejscowości, w której się urodził, pozostawiając po sobie ślad w historii Bydgoszczy.
Życiorys
Heinrich Mautz przyszedł na świat 6 października 1820 roku w Bydgoszczy. Był potomkiem Wilhelma, ciesielskiego mistrza, oraz Anny z domu Blumberg, a jego rodzina osiedliła się w Bydgoszczy we wczesnych latach XIX wieku. Podstawowym źródłem utrzymania rodziny były zlecenia związane z pracami ciesielskimi, które dotyczyły konserwacji i utrzymania Kanału Bydgoskiego. Jako młody chłopak rozpoczął naukę ciesielstwa pod okiem ojca, co zaowocowało zdobyciem dyplomu mistrza w swoim fachu.
W 1854 roku, Mautz objął kierownictwo nad rodzinnym przedsiębiorstwem, które miało swoją siedzibę przy ul. Czartoryskiego 14-16, w niedalekim sąsiedztwie rzeki Młynówki. Okres jego działalności przypadł na czas dynamicznego wzrostu gospodarczego oraz znaczącej ekspansji budowlanej w Bydgoszczy. Jego zakład ciesielski miał początkowo zaledwie 11 konkurencyjnych warsztatów, ale do końca XIX wieku liczba ta urosła do około 40. Równocześnie, w pierwszej części jego kariery, Mautz zajmował się naprawami drewnianych konstrukcji śluz Kanału Bydgoskiego, a po roku 1852, gdy Bydgoszcz stała się częścią Pruskiej Kolei Wschodniej, stał się wiodącym wykonawcą wcześniejszych projektów budowlanych, w tym gmachu ratusza bydgoskiego oraz hotelu Ratuszowego.
Jego przedsiębiorstwo rozrosło się do tego stopnia, że w 1874 roku zatrudniało około 200 robotników. Mautz dbał także o przemysł drzewny, zajmując się jego przecieraniem oraz hurtową sprzedażą drewna budowlanego. Był znany z hojności oraz wspierania swoich pracowników w trudnych chwilach, co zyskało mu szacunek w lokalnej społeczności.
Jako wyraz uznania dla jego działalności gospodarczej, Heinrich Mautz został wybrany do Rady Miejskiej Bydgoszczy, gdzie zasiadał przez blisko 30 lat, aż do 1883 roku. Z racji pełnionych obowiązków, należał również do Deputacji Budowlanej, angażując się jednocześnie w promowanie rozwoju gospodarczego Bydgoszczy. W 1867 roku znalazł się w gronie organizatorów Wystawy Rolniczo-Przemysłowej, która odbyła się w Bydgoszczy w 1868 roku, w Strzelnicy Bractwa Kurkowego. Jego wkład w organizację Prowincjalnej Wystawy Przemysłowej w Bydgoszczy, która miała miejsce w maju i czerwcu 1880 roku, również nie przeszedł niezauważony.
Heinrich Mautz zmarł 11 kwietnia 1886 roku. Po jego odejściu, zakład wraz z posesją został nabyty przez Hermann Franke, który w obiekcie zbudował dużą rafinerię spirytusu.
Rodzina
Josephine Victoria z d. Neumann była żoną Heinrich Mautza. Para doczekała się dwóch synów: Heinricha Oscara Felisa (ur. 1852) oraz Maximiliana Otto Antona (ur. 1857).
Upamiętnienie
W latach 70. XIX wieku honorując Heinrich’a Mautza, jego imieniem oznaczono ulicę, przy której zlokalizowana była jego firma. Jednakże po 1945 roku nazwa ta została zmieniona.
Pozostali ludzie w kategorii "Inne":
Julian Rydzkowski | Maciej Bierwagen | Jan Lewan | Zofia Krzyżanowska (Sprawiedliwa Wśród Narodów Świata) | Artur Bloch | Piotr Adamski (model) | Robert KaźmierczakOceń: Heinrich Mautz