Parafia Chrystusa Króla w Bydgoszczy jest rzymskokatolicką wspólnotą religijną, która została erygowana w 1978 roku. Stanowi ona część dekanatu Bydgoszcz III, który z kolei jest częścią archidiecezji bydgoskiej.
W skład tej parafii wchodzą wierni zamieszkujący Bydgoszcz, a szczególnie osoby mieszkające na osiedlu Błonie. Ta społeczność lokalna ma na celu zaspokajanie duchowych potrzeb swoich członków oraz integrację mieszkańców w ramach wspólnej religijnej praktyki.
Rys historyczny
W dniu 15 listopada 1981 roku wierni zostali poinformowani o ważnej decyzji dotyczącej budowy kościoła. Urząd Wojewódzki w Bydgoszczy, reprezentowany przez Wydział ds. Wyznań oraz Prezydenta Miasta, przesłał pismo z dnia 30 października, w którym wyraził zgodę na lokalizację nowej świątyni u zbiegu ulic Lotników i Stawowej, na częściach istniejącego cmentarza komunalnego. Warto zaznaczyć, że Wydział miał na celu wydanie pozwolenia na budowę już dwa lata wcześniej, jednak wówczas nie powstałby kościół pod wezwaniem błogosławionej Jadwigi. Ksiądz proboszcz, z zadowoleniem wspomniał, że modlitwy parafian przyniosły wymierne efekty.
Wkrótce jednak zapanował stan wojenny, co wstrzymało wszelkie plany budowy. Pomimo trudności, społeczność parafialna zjednoczyła się wokół idei stworzenia własnej świątyni, traktowanej jako bezpieczny port w trudnych czasach. Parafia zaczęła tętnić życiem duchowym oraz społecznym, a domy parafialne pełniły funkcję miejsc spotkań dla znanych artystów, polityków i dziennikarzy. 9 maja 1982 roku miała miejsce istotna wizytacja kanoniczna, którą zrealizował ksiądz biskup Jan Nowak. Spotkał się z dziećmi, wygłosił Słowo Boże oraz przeprowadził mszę, podczas której 349 osobom udzielono sakramentu bierzmowania. Wizytował również lokalne biura i kaplice parafialne, kończąc nabożeństwo błogosławieństwem niemowląt i małych dzieci, przy wysokiej frekwencji wiernych.
W miarę postępu wydarzeń, 23 maja 1982 roku parafianie otrzymali radosną wiadomość – uzyskano pozwolenie na budowę kościoła, czego potwierdzeniem było pismo z 17 maja tego samego roku. Z każdego drugiego niedzielnego datku parafianie zdecydowali się przeznaczyć fundusze na budowę. Rozpoczęto również proces tworzenia „Złotej Księgi”, do której wpisywano nazwiska ofiarodawców. Równolegle postępowała budowa niezbędnych budynków gospodarczych oraz podłączenie infrastruktury, w tym energii elektrycznej i wody.
Na przełomie lipca 1983 roku Wojewódzkie Biuro Planowania Przestrzennego przyznało pozwolenie na budowę kościoła przy ulicy Lotników. Projekt opracował mgr inż. Stanisław Jureko, a konstrukcję wykonali inżynierowie Zbigniew Arciszewski, Ryszard Klawiński oraz Krystyna Popielewska. Rozpoczęcie prac budowlanych oznaczało konieczność wycięcia kilku drzew na cmentarzu, co przysparzało dodatkowych kosztów. Dzięki wielkodusznej pomocy pana Malinowskiego z Wydziału Gospodarki Komunalnej udało się zaoszczędzić znaczną sumę.
Początek budowy pod znakiem największych trudności przyniósł umowę dzierżawy na działania budowlane. Zachowały się zdjęcia, które dokumentują pierwsze dni tego etapu. Wyraźnie widać towarzyszącego księdza proboszcza oraz pierwszych budowniczych, którzy entuzjastycznie przystąpili do pracy. W ich działaniach obecny był duch zaangażowania, a także gorąca modlitwa wspólnoty.
Momentem kulminacyjnym była wizyta księdza Prymasa Józefa Glempa, który 5 września 1984 roku wraz z biskupami pomocniczymi: Janem Czerniakiem oraz Janem Michalskim dokonał aktu wmurowania kamienia węgielnego. Był on symbolicznie poświęcony przez Jana Pawła II w 1983 roku oraz przyniesiony z fundamentów bazyliki prymasowskiej w Gnieźnie. Po ceremonii, odbyło się spotkanie, które umocniło więzi między budowniczymi i kapłanami.
W miarę postępu prac, 9 kwietnia 1986 roku rozpoczęto samodzielne działania w zakresie konstrukcji stalowej, co przyczyniło się do zaoszczędzenia kolejnych funduszy. Społeczność parafialna, wraz z dziećmi, angażowała się także w organizację mszy oraz katechezy. Kolejny ważny moment nastąpił 24 grudnia 1986 roku, kiedy to odbyła się pierwsza pasterka w nowym kościele. Uroczystość zgromadziła liczne grono wiernych, a ich radość była niezaprzeczalna. Warto dodać, że całość doznań związanych z tym dniem pozostanie w pamięci parafian jako symbol zjednoczenia i duchowej wspólnoty.
14 maja 1987 roku miał miejsce kolejny moment niezwykłej radości – wizytacja duszpasterska księdza biskupa Jana Michalskiego, która zbiegła się z odprawieniem mszy dla chorych. Dokonano przeglądu parafialnych struktur oraz złożono sprawozdania dotyczące bieżących działań społeczności w nowym kościele.
Przypisy
- Zmiany personalne. [dostęp 10.06.2024 r.]
Pozostałe obiekty w kategorii "Zbory":
Parafia Bożego Ciała w Bydgoszczy | Parafia św. Józefa Rzemieślnika w Bydgoszczy | Parafia Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Bydgoszczy | Parafia Matki Bożej Fatimskiej w Bydgoszczy | Kościół Ewangelicko-Metodystyczny w Bydgoszczy | Parafia Matki Boskiej Ostrobramskiej w Bydgoszczy | Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bydgoszczy | Parafia Opatrzności Bożej w Bydgoszczy | Parafia św. Andrzeja Boboli w Bydgoszczy | Parafia św. Wincentego à Paulo w Bydgoszczy | Parafia Matki Bożej Zwycięskiej w Bydgoszczy | Parafia Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w Bydgoszczy | Parafia Matki Boskiej Częstochowskiej w Bydgoszczy | Zbór Kościoła Zielonoświątkowego „Betel” w Bydgoszczy | Parafia św. Jadwigi Królowej w Bydgoszczy | Parafia Ducha Świętego w Bydgoszczy | Zbór Kościoła Chrześcijan Baptystów w Bydgoszczy | Parafia św. Maksymiliana Kolbego w Bydgoszczy | Parafia Miłosierdzia Bożego w Bydgoszczy | Parafia Ewangelicko-Metodystyczna w BydgoszczyOceń: Parafia Chrystusa Króla w Bydgoszczy