Kościół Ewangelicko-Metodystyczny w Bydgoszczy

---

Położenie

Kościół usytuowany jest w atrakcyjnym miejscu, przy ul. Pomorskiej 41 w Śródmieściu Bydgoszczy.

Historia

Budynek świątyni został wzniesiony w 1883 roku jako część kompleksu sakralnego i mieszkalnego dla lokalnej społeczności baptystycznej. Autor projektu pozostaje nieznany, a kluczowym wydarzeniem w historii obiektu było wytyczenie ulicy Cieszkowskiego w 1894 roku, co w efekcie zamknęło perspektywę zachodnią kościoła.

Przed 1945 rokiem budowla była głównie użytkowana przez niemieckojęzyczny zbór baptystyczny. Po zakończeniu II wojny światowej, w 1946 roku, władze miejskie przekazały opuszczoną świątynię Kościołowi Metodystycznemu. Ten zbór w Bydgoszczy istniał od 1935 roku, lecz nie miał do tej pory własnej kaplicy.

Wielka potrzeba remontu stała się oczywista, ponieważ budynek mocno ucierpiał w wyniku zaniedbań wojennych. Dopiero w latach 1966-1968 zrealizowano gruntowną renowację kościoła, co było możliwe dzięki wsparciu finansowemu ze strony Światowej Rady Kościołów w Genewie. W trakcie prac wymieniono pokrycie dachowe, odnowiono wnętrze oraz wzbogacono jego wyposażenie. Modernizacja wystroju, zgodna z nowoczesnymi trendami w architekturze sakralnej w krajach protestanckich, sprawiła, że bydgoska świątynia, poświęcona w listopadzie 1968 roku, stała się najnowocześniejszym kościołem w całym polskim Kościele metodystycznym.

Architektura

Budowla, w której znajduje się świątynia, ma zewnętrzny wygląd nawiązujący do różnych historycznych stylów, z dominującym wpływem neogotyku.

Wnętrze kościoła to trójnawowa kaplica, która wyróżnia się dwiema wieżami, umiejscowionymi od frontu, każda z nich zakończona ostrosłupowymi hełmami. Elementami, które przywodzą na myśl gotyk, są ogromne, ostrołukowe okna oraz dekoracyjne blendy i portal. Z kolei typowo włoski charakter mają rozeta w fasadzie oraz fryz arkadkowy, który obiega szczyt frontowy.

W trakcie budowy nie podjęto decyzji o zastosowaniu maswerków w oknach bocznych, co niestety wpłynęło na ubogość dekoracji zewnętrznej.

W kaplicy znajduje się amfiteatralna empora, przeznaczona dla chóru muzycznego, na której ulokowane są niewielkie, ośmiogłosowe organy, produkcji firmy Sauer, z roku 1985. Pod częścią prezbiterialną kaplicy zachował się również oryginalny basen chrzcielny (baptysterium) w stylu baptystycznym, który obecnie nie jest używany.

Proporcje bryły kościoła są dość masywne, a duże, gładkie ściany bez tynków nadają budowli cechy obiektów w stylu romanesque.

Wewnątrz majestatycznego wnętrza uwagę zwraca czterokrotnie przełamany strop, który dodaje optycznej przestronności. W centrum nawy głównej znajduje się prosty, podświetlony krzyż, który stanowi dominantę przestrzeni.

Świątynia ta charakteryzuje się również doskonałą akustyką, a współczesny wystrój oraz wyposażenie sprawiają, że kościół uchodzi za najbardziej nowoczesny w całym polskim Kościele Ewangelicko-Metodystycznym. Ponadto, od północnego zachodu do części sakralnej przylega czterokondygnacyjna część mieszkalna, pokryta dachem dwuspadowym o niskim nachyleniu.

---

Oceń: Kościół Ewangelicko-Metodystyczny w Bydgoszczy

---