Stefania Pachnowska


Stefania Rozalia Pachnowska z domu Bacza, urodzona 18 stycznia 1923 roku w Bydgoszczy, a zmarła 22 listopada 2005 roku w Warszawie, była wybitną postacią w polskim rzemiosle.

Pełniła ona rolę posłanki na Sejm PRL VII kadencji w latach 1976–1980, co podkreśla jej znaczący wpływ na życie polityczne kraju w tym okresie.

Życiorys

Stefania Pachnowska była osobą o niezwykle bogatym życiorysie, urodzoną jako córka Alberta i Stefanii. W okresie II wojny światowej pełniła znamienną rolę jako łączniczka, używając pseudonimu Renata, w Wydziale Ogólnym Departamentu Spraw Wewnętrznych Delegatury Rządu na Kraj. Jej odwaga i zaangażowanie w walkę o wolność ujawniły się w czasie powstania warszawskiego.

Stefania ukończyła Gimnazjum Kupieckie w Warszawie, a po zakończeniu działań wojennych, dążąc do rozwoju zawodowego, uzyskała dyplom mistrza w bieliźniarstwie w Łódzkiej Izbie Rzemieślniczej. Prowadziła własny zakład bieliźniarski na terenie Warszawy, co świadczy o jej determinacji oraz umiejętności przedsiębiorczej.

W 1952 roku dołączyła do Stronnictwa Demokratycznego, aktywnie angażując się w życie polityczne i społeczne. Była członkinią Koła Młodzieży Rzemieślniczej przy Miejskim Komitecie SD w Łodzi, a także działała w Dzielnicowym Komitecie Warszawa Praga-Północ, gdzie pełniła m.in. funkcję skarbnika. Jej zaangażowanie w te instytucje zaowocowało mandatem radnej w Dzielnicowej Radzie Narodowej Praga-Północ przez trzy kadencje oraz jedną kadencję w Radzie Narodowej m. st. Warszawy.

Ponadto zasiadała w prezydium DK Frontu Jedności Narodu oraz była ławnikiem Sądu Wojewódzkiego dla m. st. Warszawy od 1962 roku. Jej wkład w politykę był widoczny również w wyborach w 1976 roku, kiedy to uzyskała mandat posłanki na Sejm PRL z okręgu Praga-Północ, gdzie aktywnie uczestniczyła w pracach Komisji Przemysłu Lekkiego.

Stefania została odznaczona takimi wyróżnieniami jak Złoty Krzyż Zasługi, odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy” oraz odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”, co podkreśla jej znaczący wkład w życie społeczne i kulturalne stolicy.

Po zakończeniu swojego bogatego życiorysu, zmarła w 2005 roku i została pochowana na cmentarzu Bródnowskim, gdzie spoczywa w kwaterze 6H-2-30.

Przypisy

  1. Odznaczenia działaczy stołecznej organizacji SD, „Kurier Polski”, nr 169 z 21-22.07.1971 r., s. 1-2
  2. a b „Gazeta Stołeczna”, nr 277 z 29.11.2005 r., s. 16 (nekrolog)

Oceń: Stefania Pachnowska

Średnia ocena:4.48 Liczba ocen:7