Kamil Damian Maćkowiak, urodzony 20 listopada 1979 roku w Bydgoszczy, jest wszechstronnym artystą, który odnajduje się w wielu dziedzinach sztuki. Działa jako polski aktor teatralny i filmowy, reżyser, producent, scenarzysta, a także tancerz i choreograf.
W latach 2000–2013 odbywał się jego niezwykle kreatywny okres związany z Teatrem im. Stefana Jaracza w Łodzi, gdzie miał okazję rozwijać swoje umiejętności oraz talent na deskach scenicznych. Od roku 2010 pełni również funkcję prezesa Fundacji Kamila Maćkowiaka, co świadczy o jego zaangażowaniu w polską kulturę i sztukę.
Życiorys
Wczesne lata
Urodziny Kamila Maćkowiaka miały miejsce w Bydgoszczy, lecz swoje dzieciństwo spędził w Gdyni. Mając zaledwie dziewięć lat, wkroczył w świat sztuki, zapisując się do szkoły baletowej w Gdańsku. Następnie kontynuował naukę w Ogólnokształcącej Szkole Baletowej im. Janiny Jarzynówny-Sobczak, którą z sukcesem ukończył w 1998 roku. Czasy maturalne również przyczyniły się do jego dalszych wyborów zawodowych – na egzaminie z języka polskiego pisał o Krystynie Jandzie, za co otrzymał ocenę szóstką. To właśnie Krystyna Janda oraz jej inspirująca postać, podobnie jak Helena Modrzejewska, wywarły ogromny wpływ na decyzję Maćkowiaka o zostaniu aktorem. Choć początkowo celował w studia w Warszawie, ostatecznie przyjął ofertę studiowania na Wydziale Aktorskim „Łódzkiej Filmówki”, którą z sukcesem zakończył w 2003 roku.
Role w Teatrze im. Jaracza
W 2001 roku, jeszcze w trakcie edukacji, zadebiutował w Teatrze im. Stefana Jaracza w Łodzi, wcielając się w postać hrabiego Franza Rosenberga w znanym dziele „Amadeusz” autorstwa Petera Shaffera, które reżyserował Waldemar Zawodziński. Od 2003 do 2013 roku był blisko związany z Teatrem im. Jaracza, biorąc udział w wielu spektaklach, które reżyserował Zawodziński, takich jak „Miłość i gniew” Johna Osborne’a oraz „Intryga i miłość” Friedricha Schillera. Na scenie można go było dostrzec jako Feliksa w „Samotnej drodze” Arthura Schnitzlera w reżyserii Bogdana Hussakowskiego, a także w roli Victora w „Polaroidach” czy Paula w „Sprawcach”. Można go było zobaczyć również w spektaklu „Totalnie szczęśliwi” w reżyserii Jacka Filipiaka oraz w „Osaczonych” Władimira Zujewa, gdzie występował jako rosyjski żołnierz najemnik w towarzystwie Sambora Czarnoty.
Niżyński
Specjalne miejsce w jego karierze zajmuje monodram „Niżyński”, który powstał na podstawie „Dziennika” autorstwa Wacława Niżyńskiego, światowej sławy tancerza i choreografa, znanego jako prekursor tańca nowoczesnego. Pomysł na to przedstawienie zrodził się w umyśle Kamila Maćkowiaka i miał premierę 3 grudnia 2005 roku na Scenie Kameralnej Jaracza. Warszawska wersja spektaklu została przygotowana przez Fundację Kamila Maćkowiaka oraz Teatr Polski im. Arnolda Szyfmana w Warszawie. Spektakl zdobył uznanie na krajowych oraz międzynarodowych festiwalach. Dzięki odtworzeniu postaci Niżyńskiego, który w początkach XX wieku uchodził za „boga tańca”, a później znalazł się w szpitalu psychiatrycznym, gdzie przebywał przez kilkanaście lat, Maćkowiak otrzymał liczne nagrody, w tym Grand Prix na VI Międzynarodowym Festiwalu Monodramów Monokl w Sankt Petersburgu oraz Złotą maskę za najlepszą kreację aktorską, a także THESPIS Media Award na Festiwalu Monodramów w Kolonii w Niemczech.
Fundacja Kamila Maćkowiaka
Od 2013 roku Kamil Maćkowiak produkuje spektakle pod egidą swojej Fundacji, która umożliwia mu tworzenie unikalnych dzieł teatralnych. W ramach działalności fundacji powstały monodramy, w tym autorski spektakl „DIVA Show”, „Amok”, „Wraki” oraz „Niżyński”. Wśród innych realizacji można wymienić „Ławeczkę na Piotrkowskiej”, „Wywiad” i „Cudowną terapię”, w której występował z Pauliną Chruściel, oraz w „50 słowach”, „Totalnie szczęśliwi”, „Wigilii” z Mileną Lisiecką czy „Śmierci i dziewczyna” z Jowitą Budnik. W 2014 roku Maćkowiak otrzymał nagrodę im. Leona Schillera, przyznawaną przez Związek Artystów Scen Polskich, za swoje osiągnięcia w sezonie, w tym za scenariusz, reżyserię, choreografię oraz występ w monodramie „Diva Show”.
Inne projekty
Kamil Maćkowiak zdobył sympatię widzów dzięki roli Mikołaja Siemaszki, samolubnego przystojniaka, w telenoweli Polsat „Pensjonat pod Różą” (2004–2006). W 2007 roku zagrał poznał Bartka Wilkosza w dramacie Jerzego Stuhra, zatytułowanym „Korowód”. W serialu TVP2 „Oficerowie” (2006) wcielił się w tajemniczą postać Kosmy Jaworskiego, natomiast w popularnym serialu TVN „Kryminalni” (2007–2008) odgrywał rolę Jacka Dumicza, prokuratora. Pojawiał się także w takich produkcjach jak „Naznaczony” (2007–2008), „Barwy szczęścia” (2014–2016) jako Marcel Lasota, „Przyjaciółki” (2017–2018) jako Adrian Żółkowski, a także w „Na Wspólnej” (2018).
W Teatrze „Polonia” wystąpił jako Jean-Paul w czarnej komedii „Kolacja kanibali” (2015), reżyserowanej przez Borysa Lankosza, obok Rafała Mohra i Aleksandry Domańskiej. Wspólnie z Krystyną Jandą zagrał w „Mój pierwszy raz” (2018) u boku Agnieszki Krukówny oraz Antoniego Pawlickiego. W 2016 roku w Och-Teatrze zagrał tragikomiczną postać Geoffreya w „Lekcjach stepowania” Richarda Harrisa w reżyserii Krystyny Jandy, przy współpracy z Krystyną Tkacz, Marii Winiarskiej, Izabeli Dąbrowskiej, Elżbiety Romanowskiej, Joanny Moro, Zofii Zborowskiej i Katarzyny Żak.
W 2019 roku objął stanowisko dyrektora artystycznego prywatnego teatru Scena Monopolis w Łodzi, który od stycznia 2022 roku działa pod nazwą Teatr Kamila Maćkowiaka w siedzibie Centrum Dialogu im. Marka Edelmana. Od 2020 roku jest także lektorem w MPK Łódź.
Role teatralne
Znany ze swojego wyjątkowego talentu aktorskiego, Kamil Maćkowiak przyczynił się do licznych inscenizacji teatralnych, które wzbogaciły polską scenę.
W poniższej tabeli przedstawiono szczegółowe zestawienie jego ról w różnych przedstawieniach realizowanych w Teatrze im. Stefana Jaracza w Łodzi. Mamy tutaj nie tylko daty, ale i tytuły sztuk oraz postaci, które odtwarzał.
Rok | Tytuł | Autor | Rola | Reżyser | Teatr |
---|---|---|---|---|---|
2001 | Zdziczenie obyczajów pośmiertnych | Bolesław Leśmian | Sobstyl | Waldemar Zawodziński | Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi |
Wesele | Anton Czechow | Gość | Walery Fokin | ||
Amadeusz | Peter Shaffer | Hrabia Franz Rosenberg | Waldemar Zawodziński | ||
Sen nocy letniej | William Shakespeare | Elf | |||
Romeo i Julia | Benwolio | ||||
2002 | Samotna droga | Arthur Schnitzler | Feliks | Bogdan Hussakowski | |
Tango, tango (spektakl muzyczny) | Janina Niesobska | _ | Janina Niesobska | ||
Miesiąc na wsi | Iwan Turgieniew | Bielajew | Andrzej Bubień | ||
2003 | Miłość i gniew | John Osborne | Jimmy | Waldemar Zawodziński (opieka artystyczna) | |
Polaroidy. Kilka ostrych zdjęć | Mark Ravenhill | Victor | Andrzej Majczak | ||
2004 | Ryzykowna zabawa | Jean Dell, Gerald Sibleyras | Serge | Romuald Szejd | Teatr Scena Prezentacje w Warszawie |
Intryga i miłość | Friedrich Schiller | Ferdynand | Waldemar Zawodziński | Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi | |
Sprawcy | Thomas Jonigk | Paul | Piotr Chołodziński | ||
2005 | Made In China | Mark O’Rowe | Hughie | Jarosław Tumidajski | |
Niżyński (monodram) | na podstawie Dzienników Wacława Niżyńskiego | Niżyński | Waldemar Zawodziński | ||
2007 | Osaczeni | Władimir Zujew | Wesoły | Małgorzata Bogajewska | |
2008 | Zszywanie | Anthony Neilson | Stu | ||
Nijinsky (anglojęzyczna wersja monodramu) | na podstawie Dzienników Wacława Niżyńskiego | Nijinsky | Waldemar Zawodziński | ||
2009 | Bramy raju | Jerzy Andrzejewski | Aleksy | Małgorzata Bogajewska | |
Survival | Simon Block | Adam | Barbara Sass | ||
2010 | Kotka na gorącym blaszanym dachu | Tennessee Williams | Brick | Małgorzata Bogajewska | |
2011 | Totalnie szczęśliwi | Silke Hassler | On | Jacek Filipiak | |
2013 | Karnawał czyli pierwsza żona Adama | Sławomir Mrożek | Adam | Jarosław Gajewski | Teatr Polski w Warszawie |
Diva Show, czyli monorewia osobowości borderline (monodram) | Kamil Maćkowiak | _ | Kamil Maćkowiak | Fundacja Kamila Maćkowiaka | |
2014 | Niżyński (warszawska premiera) | na podstawie Dzienników Wacława Niżyńskiego | Niżyński | Waldemar Zawodziński | |
Ławeczka na Piotrkowskiej | Aleksandr Gelman | _ | Kamil Maćkowiak | ||
2015 | Amok’ (monodram) | na podstawie powieści Jamesa Freya Milion małych kawałków | James | Kamil Maćkowiak | |
Kolacja kanibali | Vahé Katcha | Jean-Paul | Borys Lankosz | Teatr „Polonia” | |
Improwizacje#6 | Agata Duda-Gracz | _ | _ | Teatr Muzyczny Capitol | |
2016 | Wraki (monodram) | Neil LaBute | Edward Carr | Kamil Maćkowiak | Fundacja Kamila Maćkowiaka |
Lekcje stepowania | Richard Harris | Geoffrey | Krystyna Janda | Och-Teatr | |
2017 | Cudowna terapia | Daniel Glattauer | Wiktor | Waldemar Zawodziński | Fundacja Kamila Maćkowiaka |
2018 | Mój pierwszy raz | Ken Davenport | Mężczyzna 2 | Krystyna Janda | Teatr „Polonia” |
50 słów | Michael Weller | Adam | Waldemar Zawodziński | Fundacja Kamila Maćkowiaka | |
Totalnie szczęśliwi (repremiera) | Silke Hassler | Andreas | Jacek Filipiak | ||
2019 | Wigilia | Daniel Kehlmann | Tomas | Waldemar Zawodziński | |
2020 | Śmierć i dziewczyna | Ariel Dorfman | Gerard | ||
Klaus – obsesja miłości | Kamil Maćkowiak | Klaus Kinski | Kamil Maćkowiak |
Filmografia
Filmografia Kamila Maćkowiaka obejmuje różnorodne role w produkcjach telewizyjnych oraz teatralnych. Poniżej przedstawiamy kluczowe osiągnięcia jego kariery aktorskiej:
- 2000: Sandra K. jako copywriter (spektakl telewizyjny),
- 2004–2006: Pensjonat pod Różą – Mikołaj Siemaszko, syn Maryli,
- 2004: Oficer – podporucznik Majchrzak (odc. 6),
- 2004–2005: Sprawa na dziś – Włodek Małecki, prezenter pogody,
- 2006: Oficerowie – Damian Ryś vel. Kosma Jaworski,
- 2007–2008: Kryminalni – prokurator Jacek Dumicz,
- 2007: Korowód – Bartek Wilkosz,
- 2007–2008: Naznaczony – Igor Karmicki (odc. 3),
- 2008: Trzeci oficer – Damian Ryś/Kosma Jaworski,
- 2011: Komisarz Alex – Artur Gordon (odc. 3),
- 2014–2016: Barwy szczęścia – Marcel Lasota, brat Marleny,
- 2017–2018: Przyjaciółki – Adrian Żółkowski, szef Ingi,
- 2006, 2018: Na Wspólnej – Marcin Woźniak vel Galik,
- 2019: Cień – Krzysztof.
Jego różnorodne role świadczą o wszechstronności i zdolnościach aktorskich, które pozwalały mu na wcielanie się w różne postaci w wielu gatunkach filmowych oraz serialowych.
Nagrody i odznaczenia
Kamil Maćkowiak, utalentowany aktor, zdobył szereg wyróżnień, które potwierdzają jego miejsce w polskim teatrze. Oto najważniejsze nagrody oraz odznaczenia, które otrzymał w swojej karierze:
- 2006: Nagroda Publiczności za tytułową rolę w spektaklu Niżyński w reżyserii Waldemara Zawodzińskiego z Teatru im. Stefana Jaracza w Łodzi podczas 46. Kaliskich Spotkań Teatralnych – Festiwalu Sztuki Aktorskiej,
- 2006: Nagroda im. Kazimierza Krzanowskiego za występ w monodramie Niżyński według scenariusza Wacława Niżyńskiego w Teatrze im. Stefana Jaracza w Łodzi na 41. Ogólnopolskim Przeglądzie Teatru Małych Form „Kontrapunkt” w Szczecinie,
- 2006: Złota Maska za najlepszą kreację aktorską w sezonie 2005/2006 w związku ze spektaklem „Niżyński”,
- 2006: Nagroda Marszałka Województwa Łódzkiego,
- 2006: Nagroda Marszałka Województwa Dolnośląskiego za spektakl Niżyński na 40. Międzynarodowych Wrocławskich Spotkaniach Teatrów Jednego Aktora,
- 2007: Pierwsze miejsce na VI Międzynarodowym Festiwalu Monodramów Monocle Baltic House w Sankt Petersburgu za monodram Niżyński,
- 2007: Nagroda dla najlepszego aktora za rolę Wesołego w spektaklu Osaczeni na 37. Jeleniogórskich Spotkaniach Teatralnych,
- 2008: Nagroda aktorska za rolę Wesołego w spektaklu Osaczeni na 8. Ogólnopolskim Festiwalu Dramaturgii Współczesnej Rzeczywistość Przedstawiona,
- 2008: Nagroda Thespis Media Award na Międzynarodowym Festiwalu Monodramów w Kilonii za kreację aktorską w monodramie Niżyński z Teatru im. Jaracza w Łodzi,
- 2009: Nagroda za najlepszą kreację aktorską w monodramie Niżyński na 39. Jeleniogórskich Spotkaniach Teatralnych,
- 2009: Nagroda Dyrektorów Teatru im. Stefana Jaracza w Łodzi za wybitne osiągnięcia artystyczne,
- 2011: GRAND PRIX – Nagroda Publiczności za spektakl Niżyński na 20 Jubileuszowym Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym „Zderzenie” w Kłodzku,
- 2014: Nagroda im. Leona Schillera za przedstawienie Diva Show,
- 2014: Nagroda w plebiscycie Plastry Kultury 2013 w kategorii Spektakl Teatralny Roku za monodram Diva Show,
- 2015: Grand Prix Geras oraz Nagroda Ośrodka Kultury i Sztuki we Wrocławiu i Wrocławskiego Towarzystwa Przyjaciół Teatru podczas 49. Międzynarodowych Wrocławskich Spotkaniach Teatrów Jednego Aktora WROSTJA za monodram Diva Show,
- 2016: Nagroda Sejmiku Województwa Łódzkiego w dziedzinie kultury,
- 2017: Doroczna Nagroda Prezydenta Miasta Łodzi za osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej,
- 2018: Nagroda dla najlepszego łódzkiego aktora sezonu 2017 w III plebiscycie Halokultura.
Przypisy
- Teatr Kamila Maćkowiaka w Centrum Dialogu. Zgarnij zniżkę na bilety. Łódź.pl. [dostęp 16.02.2024 r.]
- Anna Groblińska (07.03.2019 r.): Kamil Maćkowiak dyrektorem artystycznym nowego prywatnego teatru w Łodzi. Radio Łódź. [dostęp 09.02.2012 r.]
- Izabella Adamczewska (30.06.2016 r.): Kamil Maćkowiak kończy z Niżyńskim. 'Mam go w DNA'. „Gazeta Wyborcza”. [dostęp 09.02.2012 r.]
- Izabella Adamczewska (18.08.2017 r.): Kamil Maćkowiak o planach na nowy sezon: „Nie ekshumuję teatralnych zwłok”. „Gazeta Wyborcza”. [dostęp 09.02.2012 r.]
- Kamil Maćkowiak. Plejada.pl. [dostęp 09.02.2012 r.]
- Chcę wzruszać i bawić, interesują mnie emocje. Life in Łódzkie. [dostęp 09.02.2012 r.]
- Krzysztof Kowalewicz (30.03.2009 r.): Spektakl 'Niżyński' na Litwie. „Gazeta Wyborcza”. [dostęp 09.02.2012 r.]
- Kamil Maćkowiak. ČSFD.cz. [dostęp 12.07.2019 r.]
- Kamil Maćkowiak. Listal. [dostęp 12.07.2019 r.]
- Kamil Maćkowiak Pictures. FanPix.Net. [dostęp 12.07.2019 r.]
- Personalidade: Kamil Maćkowiak (Polônia). InterFilmes.com. [dostęp 12.07.2019 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Maciej Grzywacz | Franciszek Gajewski (malarz) | Jerzy Grundkowski | Irena Cieślikówna | Wojciech Woźniak (artysta) | Grzegorz Musiał (poeta) | Marcin Sauter | Robert Proch | Tomasz Pauszek | Jacek Soliński | Robert Wichrowski | Wolfgang Schmieder | Wojciech Jachna | Maciej Cuske | Maria Springer | Michał Dworzyński | Michał Kubiak (rzeźbiarz) | Marek Szczęsny | Jarosław Pijarowski | Maria KondekOceń: Kamil Maćkowiak