Kamil Maćkowiak


Kamil Damian Maćkowiak, urodzony 20 listopada 1979 roku w Bydgoszczy, jest wszechstronnym artystą, który odnajduje się w wielu dziedzinach sztuki. Działa jako polski aktor teatralny i filmowy, reżyser, producent, scenarzysta, a także tancerz i choreograf.

W latach 2000–2013 odbywał się jego niezwykle kreatywny okres związany z Teatrem im. Stefana Jaracza w Łodzi, gdzie miał okazję rozwijać swoje umiejętności oraz talent na deskach scenicznych. Od roku 2010 pełni również funkcję prezesa Fundacji Kamila Maćkowiaka, co świadczy o jego zaangażowaniu w polską kulturę i sztukę.

Życiorys

Wczesne lata

Urodziny Kamila Maćkowiaka miały miejsce w Bydgoszczy, lecz swoje dzieciństwo spędził w Gdyni. Mając zaledwie dziewięć lat, wkroczył w świat sztuki, zapisując się do szkoły baletowej w Gdańsku. Następnie kontynuował naukę w Ogólnokształcącej Szkole Baletowej im. Janiny Jarzynówny-Sobczak, którą z sukcesem ukończył w 1998 roku. Czasy maturalne również przyczyniły się do jego dalszych wyborów zawodowych – na egzaminie z języka polskiego pisał o Krystynie Jandzie, za co otrzymał ocenę szóstką. To właśnie Krystyna Janda oraz jej inspirująca postać, podobnie jak Helena Modrzejewska, wywarły ogromny wpływ na decyzję Maćkowiaka o zostaniu aktorem. Choć początkowo celował w studia w Warszawie, ostatecznie przyjął ofertę studiowania na Wydziale Aktorskim „Łódzkiej Filmówki”, którą z sukcesem zakończył w 2003 roku.

Role w Teatrze im. Jaracza

W 2001 roku, jeszcze w trakcie edukacji, zadebiutował w Teatrze im. Stefana Jaracza w Łodzi, wcielając się w postać hrabiego Franza Rosenberga w znanym dziele „Amadeusz” autorstwa Petera Shaffera, które reżyserował Waldemar Zawodziński. Od 2003 do 2013 roku był blisko związany z Teatrem im. Jaracza, biorąc udział w wielu spektaklach, które reżyserował Zawodziński, takich jak „Miłość i gniew” Johna Osborne’a oraz „Intryga i miłość” Friedricha Schillera. Na scenie można go było dostrzec jako Feliksa w „Samotnej drodze” Arthura Schnitzlera w reżyserii Bogdana Hussakowskiego, a także w roli Victora w „Polaroidach” czy Paula w „Sprawcach”. Można go było zobaczyć również w spektaklu „Totalnie szczęśliwi” w reżyserii Jacka Filipiaka oraz w „Osaczonych” Władimira Zujewa, gdzie występował jako rosyjski żołnierz najemnik w towarzystwie Sambora Czarnoty.

Niżyński

Specjalne miejsce w jego karierze zajmuje monodram „Niżyński”, który powstał na podstawie „Dziennika” autorstwa Wacława Niżyńskiego, światowej sławy tancerza i choreografa, znanego jako prekursor tańca nowoczesnego. Pomysł na to przedstawienie zrodził się w umyśle Kamila Maćkowiaka i miał premierę 3 grudnia 2005 roku na Scenie Kameralnej Jaracza. Warszawska wersja spektaklu została przygotowana przez Fundację Kamila Maćkowiaka oraz Teatr Polski im. Arnolda Szyfmana w Warszawie. Spektakl zdobył uznanie na krajowych oraz międzynarodowych festiwalach. Dzięki odtworzeniu postaci Niżyńskiego, który w początkach XX wieku uchodził za „boga tańca”, a później znalazł się w szpitalu psychiatrycznym, gdzie przebywał przez kilkanaście lat, Maćkowiak otrzymał liczne nagrody, w tym Grand Prix na VI Międzynarodowym Festiwalu Monodramów Monokl w Sankt Petersburgu oraz Złotą maskę za najlepszą kreację aktorską, a także THESPIS Media Award na Festiwalu Monodramów w Kolonii w Niemczech.

Fundacja Kamila Maćkowiaka

Od 2013 roku Kamil Maćkowiak produkuje spektakle pod egidą swojej Fundacji, która umożliwia mu tworzenie unikalnych dzieł teatralnych. W ramach działalności fundacji powstały monodramy, w tym autorski spektakl „DIVA Show”, „Amok”, „Wraki” oraz „Niżyński”. Wśród innych realizacji można wymienić „Ławeczkę na Piotrkowskiej”, „Wywiad” i „Cudowną terapię”, w której występował z Pauliną Chruściel, oraz w „50 słowach”, „Totalnie szczęśliwi”, „Wigilii” z Mileną Lisiecką czy „Śmierci i dziewczyna” z Jowitą Budnik. W 2014 roku Maćkowiak otrzymał nagrodę im. Leona Schillera, przyznawaną przez Związek Artystów Scen Polskich, za swoje osiągnięcia w sezonie, w tym za scenariusz, reżyserię, choreografię oraz występ w monodramie „Diva Show”.

Inne projekty

Kamil Maćkowiak zdobył sympatię widzów dzięki roli Mikołaja Siemaszki, samolubnego przystojniaka, w telenoweli Polsat „Pensjonat pod Różą” (2004–2006). W 2007 roku zagrał poznał Bartka Wilkosza w dramacie Jerzego Stuhra, zatytułowanym „Korowód”. W serialu TVP2 „Oficerowie” (2006) wcielił się w tajemniczą postać Kosmy Jaworskiego, natomiast w popularnym serialu TVN „Kryminalni” (2007–2008) odgrywał rolę Jacka Dumicza, prokuratora. Pojawiał się także w takich produkcjach jak „Naznaczony” (2007–2008), „Barwy szczęścia” (2014–2016) jako Marcel Lasota, „Przyjaciółki” (2017–2018) jako Adrian Żółkowski, a także w „Na Wspólnej” (2018).

W Teatrze „Polonia” wystąpił jako Jean-Paul w czarnej komedii „Kolacja kanibali” (2015), reżyserowanej przez Borysa Lankosza, obok Rafała Mohra i Aleksandry Domańskiej. Wspólnie z Krystyną Jandą zagrał w „Mój pierwszy raz” (2018) u boku Agnieszki Krukówny oraz Antoniego Pawlickiego. W 2016 roku w Och-Teatrze zagrał tragikomiczną postać Geoffreya w „Lekcjach stepowania” Richarda Harrisa w reżyserii Krystyny Jandy, przy współpracy z Krystyną Tkacz, Marii Winiarskiej, Izabeli Dąbrowskiej, Elżbiety Romanowskiej, Joanny Moro, Zofii Zborowskiej i Katarzyny Żak.

W 2019 roku objął stanowisko dyrektora artystycznego prywatnego teatru Scena Monopolis w Łodzi, który od stycznia 2022 roku działa pod nazwą Teatr Kamila Maćkowiaka w siedzibie Centrum Dialogu im. Marka Edelmana. Od 2020 roku jest także lektorem w MPK Łódź.

Role teatralne

Znany ze swojego wyjątkowego talentu aktorskiego, Kamil Maćkowiak przyczynił się do licznych inscenizacji teatralnych, które wzbogaciły polską scenę.

W poniższej tabeli przedstawiono szczegółowe zestawienie jego ról w różnych przedstawieniach realizowanych w Teatrze im. Stefana Jaracza w Łodzi. Mamy tutaj nie tylko daty, ale i tytuły sztuk oraz postaci, które odtwarzał.

RokTytułAutorRolaReżyserTeatr
2001Zdziczenie obyczajów pośmiertnychBolesław LeśmianSobstylWaldemar ZawodzińskiTeatr im. Stefana Jaracza w Łodzi
WeseleAnton CzechowGośćWalery Fokin
AmadeuszPeter ShafferHrabia Franz RosenbergWaldemar Zawodziński
Sen nocy letniejWilliam ShakespeareElf
Romeo i JuliaBenwolio
2002Samotna drogaArthur SchnitzlerFeliksBogdan Hussakowski
Tango, tango
(spektakl muzyczny)
Janina Niesobska_Janina Niesobska
Miesiąc na wsiIwan TurgieniewBielajewAndrzej Bubień
2003Miłość i gniewJohn OsborneJimmyWaldemar Zawodziński
(opieka artystyczna)
Polaroidy. Kilka ostrych zdjęćMark RavenhillVictorAndrzej Majczak
2004Ryzykowna zabawaJean Dell, Gerald SibleyrasSergeRomuald SzejdTeatr Scena Prezentacje w Warszawie
Intryga i miłośćFriedrich SchillerFerdynandWaldemar ZawodzińskiTeatr im. Stefana Jaracza w Łodzi
SprawcyThomas JonigkPaulPiotr Chołodziński
2005Made In ChinaMark O’RoweHughieJarosław Tumidajski
Niżyński
(monodram)
na podstawie Dzienników Wacława NiżyńskiegoNiżyńskiWaldemar Zawodziński
2007OsaczeniWładimir ZujewWesołyMałgorzata Bogajewska
2008ZszywanieAnthony NeilsonStu
Nijinsky
(anglojęzyczna wersja monodramu)
na podstawie Dzienników Wacława NiżyńskiegoNijinskyWaldemar Zawodziński
2009Bramy rajuJerzy AndrzejewskiAleksyMałgorzata Bogajewska
SurvivalSimon BlockAdamBarbara Sass
2010Kotka na gorącym blaszanym dachuTennessee WilliamsBrickMałgorzata Bogajewska
2011Totalnie szczęśliwiSilke HasslerOnJacek Filipiak
2013Karnawał czyli pierwsza żona AdamaSławomir MrożekAdamJarosław GajewskiTeatr Polski w Warszawie
Diva Show, czyli monorewia osobowości borderline
(monodram)
Kamil Maćkowiak_Kamil MaćkowiakFundacja Kamila Maćkowiaka
2014Niżyński
(warszawska premiera)
na podstawie Dzienników Wacława NiżyńskiegoNiżyńskiWaldemar Zawodziński
Ławeczka na PiotrkowskiejAleksandr Gelman_Kamil Maćkowiak
2015Amok’
(monodram)
na podstawie powieści Jamesa Freya Milion małych kawałkówJamesKamil Maćkowiak
Kolacja kanibaliVahé KatchaJean-PaulBorys LankoszTeatr „Polonia”
Improwizacje#6Agata Duda-Gracz__Teatr Muzyczny Capitol
2016Wraki
(monodram)
Neil LaButeEdward CarrKamil MaćkowiakFundacja Kamila Maćkowiaka
Lekcje stepowaniaRichard HarrisGeoffreyKrystyna JandaOch-Teatr
2017Cudowna terapiaDaniel GlattauerWiktorWaldemar ZawodzińskiFundacja Kamila Maćkowiaka
2018Mój pierwszy razKen DavenportMężczyzna 2Krystyna JandaTeatr „Polonia”
50 słówMichael WellerAdamWaldemar ZawodzińskiFundacja Kamila Maćkowiaka
Totalnie szczęśliwi
(repremiera)
Silke HasslerAndreasJacek Filipiak
2019WigiliaDaniel KehlmannTomasWaldemar Zawodziński
2020Śmierć i dziewczynaAriel DorfmanGerard
Klaus – obsesja miłościKamil MaćkowiakKlaus KinskiKamil Maćkowiak

Filmografia

Filmografia Kamila Maćkowiaka obejmuje różnorodne role w produkcjach telewizyjnych oraz teatralnych. Poniżej przedstawiamy kluczowe osiągnięcia jego kariery aktorskiej:

  • 2000: Sandra K. jako copywriter (spektakl telewizyjny),
  • 2004–2006: Pensjonat pod Różą – Mikołaj Siemaszko, syn Maryli,
  • 2004: Oficer – podporucznik Majchrzak (odc. 6),
  • 2004–2005: Sprawa na dziś – Włodek Małecki, prezenter pogody,
  • 2006: Oficerowie – Damian Ryś vel. Kosma Jaworski,
  • 2007–2008: Kryminalni – prokurator Jacek Dumicz,
  • 2007: Korowód – Bartek Wilkosz,
  • 2007–2008: Naznaczony – Igor Karmicki (odc. 3),
  • 2008: Trzeci oficer – Damian Ryś/Kosma Jaworski,
  • 2011: Komisarz Alex – Artur Gordon (odc. 3),
  • 2014–2016: Barwy szczęścia – Marcel Lasota, brat Marleny,
  • 2017–2018: Przyjaciółki – Adrian Żółkowski, szef Ingi,
  • 2006, 2018: Na Wspólnej – Marcin Woźniak vel Galik,
  • 2019: Cień – Krzysztof.

Jego różnorodne role świadczą o wszechstronności i zdolnościach aktorskich, które pozwalały mu na wcielanie się w różne postaci w wielu gatunkach filmowych oraz serialowych.

Nagrody i odznaczenia

Kamil Maćkowiak, utalentowany aktor, zdobył szereg wyróżnień, które potwierdzają jego miejsce w polskim teatrze. Oto najważniejsze nagrody oraz odznaczenia, które otrzymał w swojej karierze:

  • 2006: Nagroda Publiczności za tytułową rolę w spektaklu Niżyński w reżyserii Waldemara Zawodzińskiego z Teatru im. Stefana Jaracza w Łodzi podczas 46. Kaliskich Spotkań Teatralnych – Festiwalu Sztuki Aktorskiej,
  • 2006: Nagroda im. Kazimierza Krzanowskiego za występ w monodramie Niżyński według scenariusza Wacława Niżyńskiego w Teatrze im. Stefana Jaracza w Łodzi na 41. Ogólnopolskim Przeglądzie Teatru Małych Form „Kontrapunkt” w Szczecinie,
  • 2006: Złota Maska za najlepszą kreację aktorską w sezonie 2005/2006 w związku ze spektaklem „Niżyński”,
  • 2006: Nagroda Marszałka Województwa Łódzkiego,
  • 2006: Nagroda Marszałka Województwa Dolnośląskiego za spektakl Niżyński na 40. Międzynarodowych Wrocławskich Spotkaniach Teatrów Jednego Aktora,
  • 2007: Pierwsze miejsce na VI Międzynarodowym Festiwalu Monodramów Monocle Baltic House w Sankt Petersburgu za monodram Niżyński,
  • 2007: Nagroda dla najlepszego aktora za rolę Wesołego w spektaklu Osaczeni na 37. Jeleniogórskich Spotkaniach Teatralnych,
  • 2008: Nagroda aktorska za rolę Wesołego w spektaklu Osaczeni na 8. Ogólnopolskim Festiwalu Dramaturgii Współczesnej Rzeczywistość Przedstawiona,
  • 2008: Nagroda Thespis Media Award na Międzynarodowym Festiwalu Monodramów w Kilonii za kreację aktorską w monodramie Niżyński z Teatru im. Jaracza w Łodzi,
  • 2009: Nagroda za najlepszą kreację aktorską w monodramie Niżyński na 39. Jeleniogórskich Spotkaniach Teatralnych,
  • 2009: Nagroda Dyrektorów Teatru im. Stefana Jaracza w Łodzi za wybitne osiągnięcia artystyczne,
  • 2011: GRAND PRIX – Nagroda Publiczności za spektakl Niżyński na 20 Jubileuszowym Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym „Zderzenie” w Kłodzku,
  • 2014: Nagroda im. Leona Schillera za przedstawienie Diva Show,
  • 2014: Nagroda w plebiscycie Plastry Kultury 2013 w kategorii Spektakl Teatralny Roku za monodram Diva Show,
  • 2015: Grand Prix Geras oraz Nagroda Ośrodka Kultury i Sztuki we Wrocławiu i Wrocławskiego Towarzystwa Przyjaciół Teatru podczas 49. Międzynarodowych Wrocławskich Spotkaniach Teatrów Jednego Aktora WROSTJA za monodram Diva Show,
  • 2016: Nagroda Sejmiku Województwa Łódzkiego w dziedzinie kultury,
  • 2017: Doroczna Nagroda Prezydenta Miasta Łodzi za osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej,
  • 2018: Nagroda dla najlepszego łódzkiego aktora sezonu 2017 w III plebiscycie Halokultura.

Przypisy

  1. Teatr Kamila Maćkowiaka w Centrum Dialogu. Zgarnij zniżkę na bilety. Łódź.pl. [dostęp 16.02.2024 r.]
  2. Anna Groblińska (07.03.2019 r.): Kamil Maćkowiak dyrektorem artystycznym nowego prywatnego teatru w Łodzi. Radio Łódź. [dostęp 09.02.2012 r.]
  3. Izabella Adamczewska (30.06.2016 r.): Kamil Maćkowiak kończy z Niżyńskim. 'Mam go w DNA'. „Gazeta Wyborcza”. [dostęp 09.02.2012 r.]
  4. Izabella Adamczewska (18.08.2017 r.): Kamil Maćkowiak o planach na nowy sezon: „Nie ekshumuję teatralnych zwłok”. „Gazeta Wyborcza”. [dostęp 09.02.2012 r.]
  5. Kamil Maćkowiak. Plejada.pl. [dostęp 09.02.2012 r.]
  6. Chcę wzruszać i bawić, interesują mnie emocje. Life in Łódzkie. [dostęp 09.02.2012 r.]
  7. Krzysztof Kowalewicz (30.03.2009 r.): Spektakl 'Niżyński' na Litwie. „Gazeta Wyborcza”. [dostęp 09.02.2012 r.]
  8. Kamil Maćkowiak. ČSFD.cz. [dostęp 12.07.2019 r.]
  9. Kamil Maćkowiak. Listal. [dostęp 12.07.2019 r.]
  10. Kamil Maćkowiak Pictures. FanPix.Net. [dostęp 12.07.2019 r.]
  11. Personalidade: Kamil Maćkowiak (Polônia). InterFilmes.com. [dostęp 12.07.2019 r.]

Oceń: Kamil Maćkowiak

Średnia ocena:4.52 Liczba ocen:25