Jan Wróblewski (szybownik)

Wróblewski wyróżnia się jako dwukrotny szybowcowy mistrz świata, zdobywając tytuł w 1965 roku w South Cerney w Wielkiej Brytanii oraz w 1972 roku w Vršac w Jugosławii. Warto zaznaczyć, że w 1970 roku zdobył także tytuł wicemistrza świata na szybowcu SZD-36 Cobra 15 podczas zawodów w Marfie w Stanach Zjednoczonych. Jego osiągnięcia w dziedzinie lotnictwa obejmują również tytuł szybowcowego mistrza Polski z 1963 roku oraz wygraną w Całorocznych Zawodach Szybowcowych im. Ryszarda Bitnera w 1964 roku.

W 1966 roku zdobył tytuł wicemistrza międzynarodowych zawodów aeroklubu Związku Radzieckiego, a w 1972 roku otrzymał od Międzynarodowej Komisji Szybowcowej FAI najwyższe światowe wyróżnienie szybowcowe, medal Lilienthala, jako czwarty Polak w historii. Istotnym małym sukcesem jest również ustanowienie czterech krajowych rekordów szybowcowych oraz jednego międzynarodowego, uzyskując dystans 678,9 km na trasie Leszno – Olsztyn – Leszno w dniu 28 lipca 1963 roku, lecąc szybowcem SZD-24 Foka 4.

Podsumowując swoją bogatą karierę, Wróblewski uzyskał imponujący nalot wynoszący ponad 10300 godzin na samolotach, z czego około 420 godzin jako instruktor, a także około 500 godzin na śmigłowcu Mi-2 oraz około 2500 godzin w szkoleniu symulatorowym. Aktualnie (kwiecień 2015) jest instruktorem w zakresie szkolenia symulatorowego do uprawnienia IR(A) w ATO Adriana Aviation w Watorowie.