Henryk Drzymalski

---

Życiorys

Henryk Drzymalski przyszedł na świat w 1947 roku w Bydgoszczy. Jego kariera sportowa zaczęła się w klubie Start Grudziądz, a podczas służby wojskowej związał się z Zawiszą Bydgoszcz, gdzie grał od 1967 do 1969. W 1969 roku zdecydował się na transfer do Polonii Bydgoszcz, którą reprezentował aż do 1983 roku. Wielu uważa go za najlepszego tenisistę bydgoskiego w latach 70. i 80. XX wieku.

Drzymalski osiągnął imponujące wyniki na krajowych kortach, wygrywając łącznie 16 tytułów mistrza Polski na otwartym powietrzu. W tym statystyki obejmują 6 tytułów w grze pojedynczej, 8 w deblu, w tym z Wojciechem Fibakiem, oraz 2 tytuły w mikście. Dodatkowo, zdobył 4 tytuły halowe, potwierdzając swoją wszechstronność na różnych nawierzchniach.

Na arenie międzynarodowej, Drzymalski dwukrotnie zdobył tytuł międzynarodowego mistrza kraju, w latach 1980 i 1981. Był również stałym członkiem reprezentacji Polski, biorąc udział w Pucharze Davisa, gdzie rozegrał 22 mecze, osiągając 5 zwycięstw. W 1980 roku w Sopocie zdobył brązowy medal Mistrzostw Europy amatorów w grze podwójnej, partnerując Tadeuszowi Nowickiemu. W grze pojedynczej natomiast dotarł do ćwierćfinału, co także stanowiło znaczący sukces w jego karierze.

W maju 1980 roku zwyciężył w prestiżowym turnieju o Grand Prix Polski, odbywającym się w Sanoku. Po zakończeniu kariery sportowej w Polsce, w 1984 roku Drzymalski przeniósł się do Turcji, gdzie objął rolę grającego trenera. Jego determinacja i ambicja na korcie były znane wśród rywali, co manifestowało się w jego stylu gry – nigdy nie odpuszczał żadnej piłki.

Henryk Drzymalski miał okazję rywalizować na kortach z wielkimi nazwiskami tenisa, takimi jak Björn Borg, Adriano Panatta oraz wspomniany wcześniej Wojciech Fibak. Pełen pasji zawodnik pozostawił po sobie trwały ślad w historii polskiego tenisa. Zmarł w 1999 roku w Bydgoszczy, jednak jego osiągnięcia nadal są wspominane i doceniane przez miłośników tej dyscypliny sportu.

---

Oceń: Henryk Drzymalski

---