Michał Winiarski

---

Życie prywatne

W dniu 13 maja 2006 roku Michał Winiarski wziął ślub z Dagmarą Stęplewską, z którą ma dwu synów – Oliwiera oraz Antoniego. Pierwszy z nich, Oliwier, przyszedł na świat 28 listopada 2006 roku, natomiast Antoni urodził się 13 marca 2014 roku. Oliwier, podobnie jak ojciec, również wybrał karierę sportową i obecnie gra na pozycji rozgrywającego.

Oliwier osiągnął już znaczące sukcesy, zdobywając tytuł mistrza Polski juniorów z klubem Eco-Team AZS-u Stoelzle Częstochowa w marcu 2024 roku. Jego debiut w PlusLidze miał miejsce 24 marca 2024 roku, kiedy to w ramach rozgrywek sezonu 2023/2024 wystąpił w meczu przeciwko PGE GiEK Skrze Bełchatów. Debiut ten był możliwy dzięki problemom zdrowotnym podstawowego rozgrywającego klubu Aluronu CMC Warty Zawiercie, Miguela Tavaresa, co pozwoliło Oliwierowi dołączyć do zespołu awaryjnie.

Oba kluby – Eco-Team AZS Stoelzle Częstochowa oraz Aluron CMC Warta Zawiercie – podjęły współpracę, co znacznie ułatwiło tę sytuację i umożliwiło młodemu siatkarzowi zaznajomienie się z profesjonalnym poziomem rozgrywek. W przyszłości możliwe, że Oliwier będzie naśladować ojca, odnosząc sukcesy na boisku.

Kariera siatkarska

Michał Winiarski, utalentowany siatkarz, już jako junior zdobywał pierwsze laury, pełniąc rolę kapitana reprezentacji, która w 2003 roku wywalczyła tytuł mistrza świata w swojej kategorii wiekowej. Swój debiut w dorosłej kadrze narodowej zaliczył 7 stycznia 2004 roku, występując w meczu przeciwko Rosji (0:3) podczas turnieju kwalifikacyjnego do igrzysk olimpijskich w Atenach.

W jego karierze międzynarodowej wyróżnia się fakt, że Michał rozegrał w sumie 240 meczów w barwach reprezentacji Polski. Jego umiejętności oraz przywództwo dostrzegł selekcjoner Stephane Antiga, który mianował go kapitanem kadry narodowej. W sierpniu 2009 roku, Winiarski postanowił zakończyć współpracę z klubem Itas Diatec Trentino, z którym to zdobył prestiżową Ligę Mistrzów w 2009 roku oraz mistrzostwo Włoch w 2008 roku. Po tym ruchu podpisał trzyletni kontrakt z mistrzem Polski – Skrą Bełchatów.

W 2009 roku Winiarski przeszedł operację barku, co wykluczyło go z aktywności sportowej na kilka miesięcy. Niestety, skutkowało to jego nieobecnością na Mistrzostwach Europy odbywających się w Turcji. W dniu 3 maja 2013 roku podpisał dwuletnią umowę z rosyjskim klubem Fakieł Nowy Urengoj, co wiązało się z jego odejściem z PGE Skry po czterech latach wspólnej gry. Po rocznej przygodzie w Rosji Michał zdecydował się na powrót do Skry Bełchatów.

Największe sukcesy przyszły 21 września 2014 roku, kiedy to Winiarski, razem z reprezentacją Polski, zdobył złoty medal Mistrzostw Świata 2014. Tego samego dnia ogłosił zakończenie swojej kariery reprezentacyjnej. Niestety, w 2017 roku zmuszony był do podjęcia decyzji o zakończeniu kariery zawodniczej z powodu kontuzji kręgosłupa.

Kariera trenerska

Po zakończeniu swojej kariery sportowej, Michał Winiarski objął stanowisko drugiego trenera w PGE Skrze Bełchatów, gdzie mógł dzielić się swoim doświadczeniem zdobytym podczas lat gry.

4 czerwca 2019 roku, został zaprezentowany jako nowy trener Trefla Gdańsk, kierując drużyną aż do zakończenia sezonu 2021/2022. Jego umiejętności oraz determinacja przyczyniły się do tego, że w 2022 roku został powołany na stanowisko trenera reprezentacji Niemiec.

Pod jego przewodnictwem, Niemcy wzięli udział w eliminacjach do Igrzysk Olimpijskich, które odbędą się w Paryżu. Udało im się wygrać swoją grupę, co zagwarantowało im miejsce w turnieju olimpijskim. W trakcie igrzysk, Winiarski doprowadził zespół do ćwierćfinału, co stanowi znaczący sukces.

Na Gali Polskiej Ligi Siatkówki 2024, Winiarski został uhonorowany tytułem Trenera Sezonu 2023/2024 w PlusLidze, co świadczy o jego talentach i osiągnięciach w szkoleniu siatkarzy.

Reklamy

W 2016 roku Michał Winiarski promował męskie kosmetyki marki Luksja.

Reprezentacja Polski

Jego kariera reprezentacyjna rozpoczęła się w 2003 roku, kiedy to został powołany przez Grzegorza Rysia do kadry narodowej na mistrzostwa świata juniorów. Od tego czasu, brał udział w licznych zgrupowaniach i turniejach międzynarodowych.

W 2006 roku Michał Winiarski otrzymał zaproszenie od Raúla Lozano do kadry na Ligę Światową oraz na mistrzostwa świata 2006 w Japonii. Jego umiejętności były doceniane przez coacha, który ponownie powołał go w 2007 roku, aby reprezentował Polskę podczas Ligii Światowej oraz mistrzostw Europy w Rosji.

Rok 2008 był szczególny, gdyż Winiarski został powołany zarówno na Turniej kwalifikacyjny do igrzysk olimpijskich, jak i na samą Olimpiadę. W kolejnych latach, pod wodzą Daniela Castellaniego i Andreę Anastasiego, Michał kontynuował swoją pracę w kadrze, biorąc udział w Ligach Światowych oraz mistrzostwach, aż do Mistrzostw świata w 2014 roku, gdzie ponownie wystąpił w roli reprezentanta Polski.

Jako siatkarz

Sukcesy klubowe

Michał Winiarski, znany polski siatkarz, posiada na swoim koncie imponujące osiągnięcia klubowe. Wśród najważniejszych triumfów w Mistrzostwach Polski wyróżnia się okresy, w których sięgnął po złoto w latach: 2006, 2010, 2011, 2003, 2012, 2017, 2004, 2005, 2015, 2016.

Jego osiągnięcia w Pucharze Polski również są godne podkreślenia, bowiem udało mu się zdobyć ten prestiżowy tytuł w latach: 2006, 2011, 2012, 2016.

W międzynarodowych zmaganiach, Michał odniósł sukcesy w Mistrzostwach Włoch, gdzie triumfował w 2008 i 2009 roku. Kiedy bronił barw swojego klubu w Lidze Mistrzów, również nie zawiódł, zdobywając trofea w latach: 2009, 2010, 2012.

Nie można zapomnieć również o jego udziale w Klubowych Mistrzostwach Świata, gdzie uplasował się na najwyższych pozycjach w 2009, 2010 oraz 2012 roku. Siatkarz wzbogacił także swoje osiągnięcia o Superpuchar Polski w latach: 2012, 2014.

Sukcesy reprezentacyjne

Jako członek reprezentacji Polski, Michał Winiarski godnie reprezentował swój kraj w wielu międzynarodowych rozgrywkach. W Mistrzostwach Świata Juniorów odniósł sukces w 2003 roku. W pełnoletniej reprezentacji sięgnął po tytuł mistrza świata w 2014 oraz 2006 roku.

Uczestniczył również w Memoriałach Huberta Jerzego Wagnera, odnosząc sukcesy w latach: 2012, 2013, 2007. Jego udział w Pucharze Świata w 2011 roku oraz Liga Światowa w 2012 roku potwierdzają jego status jako czołowego siatkarza.

Nagrody indywidualne

Michał Winiarski nie tylko odnosił sukcesy drużynowe, ale również zdobywał liczne nagrody indywidualne, które potwierdzają jego umiejętności. W 2005 roku został uznany za najlepszego przyjmującego w Polsce. W 2006 roku przyznano mu tytuł najlepszego zagrywającego podczas finałów Pucharu Polski, a w 2007 roku zdobył miano najlepszego przyjmującego w Lidze Światowej oraz Memoriału Huberta Jerzego Wagnera.

W 2007 roku przyznano mu także tytuł siatkarza roku w plebiscycie Siatkarskie Plusy. Swoje umiejętności potwierdził również w 2008, kiedy został najlepszym siatkarzem i przyjmującym według magazynu „Super Volley.” Dodatkowo, w tym samym roku uzyskał tytuł najlepszego przyjmującego Igrzysk Olimpijskich w Pekinie.

W kolejnych latach, jego osiągnięcia obejmują także nagrody za najlepszy blok na finałach Ligi Mistrzów w 2009 roku, a także kolejne tytuły najlepszego przyjmującego do lat 2011 i 2012 roku. Jego triumfy w Memoriałach Huberta Jerzego Wagnera przyciągnęły uwagę w 2012 roku.

Jako trener

Sukcesy klubowe

W ostatnich latach Michał Winiarski odniósł szereg znaczących sukcesów jako trener, co zdecydowanie wzbogaca jego zawodowe osiągnięcia.

• Puchar Polski, 2024,
• PlusLiga, 2024,
• Superpuchar Polski, 2024.

Te triumfy podkreślają jego umiejętności w kierowaniu drużyną oraz strategicznego myślenia w prowadzeniu meczów na najwyższym poziomie.

Odznaczenia

Michał Winiarski, znany ze swojego wkładu w rozwój i promocję sportu, otrzymał najwyższe odznaczenia za swoje osiągnięcia.

• krzyż oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2014),
• złoty krzyż zasługi (2006).

---

Oceń: Michał Winiarski

---