Eulalia Szwajkowska

Sport i rekreacja

Eulalia Łucja Szwajkowska, znana również po mężu jako Caban, to postać, która na trwałe wpisała się w historię polskiego sportu. Urodziła się 12 lutego 1932 roku w Bydgoszczy, a swoje życie zakończyła 25 lutego 2009 w Łodzi.

Była wybitną lekkoatletką, specjalizującą się w biegach sprinterskich. W swoim dorobku posiadała tytuł dwukrotnej mistrzyni Polski, co świadczy o jej nieprzeciętnych umiejętnościach i determinacji. Nie można również zapomnieć, że miała zaszczyt reprezentować Polskę na arenie międzynarodowej jako olimpijka.

Kariera sportowa

Eulalia Szwajkowska miała niezwykłą karierę sportową, która została zwieńczona jej udziałem w igrzyskach olimpijskich w Helsinkach w 1952 roku. W tych zawodach odpadła w półfinale biegu na 200 metrów. Jej drużyna w sztafecie 4 × 100 metrów, w której składzie znalazły się Maria Arndt, Szwajkowska, Genowefa Minicka oraz Maria Ilwicka, również nie przeszła eliminacji, jednakże ustanowiła rekord Polski osiągając czas 48,1 sekundy.

Eulalia była wielokrotną mistrzynią Polski, zdobywając złoty medal w biegu na 200 metrów zarówno w 1952, jak i w 1956 roku. Jej osiągnięcia w sztafecie 4 × 100 metrów zostały docenione, gdyż zdobyła brązowy medal w 1951 roku. Poza rekordami w sztafetach, poprawiała również swoje wyniki w biegu na 400 metrów, gdzie 27 sierpnia 1953 roku w Warszawie uzyskała czas 59,3 sekundy. Ustanowiła również rekordy Polski w sztafetach klubowych 4 × 100 metrów, z czasem 50,9 sekundy, osiągniętym 23 sierpnia 1953 roku we Wrocławiu, a także w biegu na 200 metrów.

W latach 1951-1952, Eulalia wystartowała w dwóch meczach reprezentacji Polski, łącząc się z nią w trzech startach, gdzie odnosiła 1 indywidualne zwycięstwo. Warto wspomnieć o jej rekordach życiowych, które są następujące:

  • bieg na 100 metrów – 12,4 sekundy (17 czerwca 1956, Bydgoszcz),
  • bieg na 200 metrów – 24,9 sekundy (23 września 1956, Bydgoszcz),
  • bieg na 400 metrów – 59,3 sekundy (27 sierpnia 1953, Warszawa).

Eulalia Szwajkowska była zawodniczką klubów bydgoskich takich jak Gwardia w latach 1949-1952, OWKS w 1953 roku oraz CWKS w 1956 roku. Po zakończeniu kariery sportowej ukończyła Gimnazjum Handlowe w Bydgoszczy i podjęła pracę jako księgowa. Do jej działalności należy również bycie sędzią sportowym. Eulalia mieszkała w Łodzi, gdzie kontynuowała życie poza sportem.

Przypisy

  1. Andrzej Maciejewski, Ryszard Kubiak, Jerzy Kanclerz Kujawsko-pomorscy olimpijczycy, wyd. Kujawsko-Pomorska Rada Olimpijska, Bydgoszcz 2020, s. 149
  2. a b Eulalia Szwajkowska [online], olympedia.org [dostęp 05.08.2020 r.]
  3. Bogdan Tuszyński, Henryk Kurzyński: Od Chamonix do Vancouver. Leksykon olimpijczyków polskich 1924-2010. Warszawa: Fundacja Dobrej Książki, 2010, s. 489. ISBN 978-83-86320-01-1.
  4. Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1922-2011. Konkurencje kobiece. Bydgoszcz: Komisja Statystyczna PZLA, 2011, s. 41, 42 i 285. ISBN 978-83-934369-0-3.
  5. Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość - Sandomierz: 2007, s. 317.
  6. Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki: 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994, s. 229. ISBN 83-902509-0-X.
  7. Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki: 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994, s. 243. ISBN 83-902509-0-X.
  8. Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Historia spotkań międzypaństwowych reprezentacji Polski, Część I – seniorki. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, maj 1979, s. 18.
  9. HenrykH. Gąszczak HenrykH., Polska lekkoatletyka w statystyce historycznej; lata 1920-2007 [online], statystyka.histor.pzla.pl [dostęp 30.04.2011 r.]
  10. a b Eulalia Szwajkowska [online], bieganie.pl [dostęp 30.04.2011 r.]

Oceń: Eulalia Szwajkowska

★★★★★
Średnia ocena:4.92 Liczba ocen:14