Karol Ferdynand Eichler to postać o wyjątkowym dorobku, której życie i osiągnięcia wciąż budzą zainteresowanie. Urodził się w 1792 roku w Bydgoszczy, a zmarł w 1855 roku w Międzyrzecu Podlaskim. Izolowany od swoich korzeni niemieckich, wyznania ewangelickiego, a także od doświadczeń wojennych, jakie niosła kampania napoleońska w 1812 roku, Eichler zyskał miano aptekarza oraz autora pierwszego w Polsce podręcznika aptekarskiego.
W swojej karierze praktykował w wielu aptekach, a jego determinacja doprowadziła go nawet do dowodzenia furgonem aptecznym podczas wyprawy na Moskwę. Po zakończeniu działań wojennych przeniósł się do Warszawy, a w 1819 roku osiedlił się na stałe w Międzyrzecu Podlaskim. Kolejny rok przyniósł mu szczęście w postaci małżeństwa z Fany Matyldą z rodu Hoeftów, z którą doczekał się jedenaściorga dzieci. Wnukami Eichlera byli m.in. Eugeniusz oraz Józef Pankiewicz, a także Witold Eichler, którzy kontynuowali rodzinną tradycję.
Karol Ferdynand Eichler był znany nie tylko z umiejętności aptekarskich, ale także z umiejętności leczenia. Prowadził własną uprawę ziół, wykorzystywanych do produkcji leków. Jego działania w obliczu epidemii cholery, która trzykrotnie nawiedziła Międzyrzec, wpisują się w karty historii regionu. Eichler zastosował innowacyjne metody, które obejmowały szorowanie ciała chorego w gorącej kąpieli przy użyciu ryżowej szczotki, a także podawanie mikstury ziołowej. Tę niekonwencjonalną metodą starał się podnieść odporność organizmu. Co więcej, uratował nie tylko Polaków, ale również carskich żołnierzy, którzy zarażeni chorobą przybyli do Polski w czasie powstania listopadowego. Jego zasługi w walce z epidemią zostały docenione, co zaowocowało nadaniem mu tytułu szlacheckiego przez cara.
W 1847 roku napisał istotny dokument, zatytułowany „Instrukcja dla mojej apteki”, który uznawany jest za pierwszy polski kodeks dotyczący pracy aptekarza i codziennych wyzwań w tej profesji. W zestawieniu tym zawarto nie tylko wskazówki na temat organizacji apteki, ale również etykę zawodową oraz obsługę klientów. Eichler podzielił się swoimi doświadczeniami, publikując w Tygodniku Lekarskim serię artykułów dotyczących kuracji w wodach zdrojowych w 1852 roku. Jego pamiętniki i inne pamiątki związane z rodziną Eichlerów można znaleźć w zbiorach Muzeum Farmacji w Warszawie, a korespondencja naukowa jego syna Bogumira z Marianem Raciborskim znajduje się w Bibliotece Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Warto zaznaczyć, że rok 2005 został ogłoszony rokiem rodziny Eichlerów w Międzyrzecu Podlaskim, jako że przypadła wówczas okrągła rocznica śmierci Karola Ferdynanda oraz 100-lecie zgonu jego syna – Bogumira Eichlera, znanego badacza przyrody. Dziedzictwo rodziny oraz ich wkład w rozwój farmacji i lokalnej społeczności pozostaje niewątpliwie inspiracją dla przyszłych pokoleń.
Pozostali ludzie w kategorii "Medycyna i zdrowie":
Louis Jacobsohn-Lask | Andrzej Hellmann | Maciej Świtoński | Przemysław NowackiOceń: Karol Ferdynand Eichler